NBA Retro: De moeder der gemiste schoten

Door

De Celtics van 1962

Bij de Celtics draaide alles rond één man: Bill Russell. Toenmalig coach Red Auerbach maakte in 1956 een geniale trade door Cliff Hagan en Ed Macauley naar de St. Louis Hawks te sturen voor de rechten van selectie twee in de draft, zijnde Russell. De big man veranderde de cultuur van een team dat al jaren op zoek was naar succes. De Celtics gingen verdedigen en leefden van de transitie. Dat was simpel: Russell verdedigde, pakte de rebound en stuurde point guard Bob Cousy al sprintend op pad. Russell was defensief zo goed dat spelers hun aanvallende moves gingen aanpassen als ze tegen de Celtics speelden.

Russell had geen oog voor statistieken maar vergaarde toch een heleboel knappe cijfers. Zo is hij naast Wilt Chamerberlain de enige speler die ooit meer dan vijftig rebounds in één wedstrijd pakte. Russell was in 1961-1962 gemiddeld goed voor negentien punten, 24 rebounds (!) en vijf assists. En natuurlijk een hoop blocks, maar die werden toen nog niet bijgehouden. Ook is Russell tot de dag van vandaag een held voor Afro-Amerikanen. Hij was de eerste donkere superster in de NBA en de eerste zwarte coach (in 1966, toen hij als speler/coach fungeerde na het pensioen van Auerbach). Russell was bovendien betrokken bij de Civil Rights Movement.

De Celtics bestonden natuurlijk niet alleen uit Bill Russell. Tommy Heinsohn was de leading scorer voor dit team. Heinsohn was de Rookie of the Year in 1957, niet Russell dus. Op de point speelde Bob Cousy, beter bekend als The Houdini of the Hardwood. Cousy was de beste passer van zijn generatie en vond de behind-the-back-pass zowat uit. Daarnaast waren er ook Sam Jones (de man voor de clutch), forward Tom ‘Satch’ Sanders, Sixth Man Frank Ramsey en defensieve stopper K.C. Jones.

De Celtics wonnen 60 wedstrijden en waren de beste in de Eastern Division. In de Division Finals hadden ze zeven wedstrijden nodig tegen de Philadelphia Warriors van Chamberlain. Boston won Game 7 met twee punten verschil door 28 punten van Sam Jones en 25 van Heinsohn.

Ook leuk om te lezen