8. Ben Wallace
Van guards naar een center. De dagelijkse hoogtepunten die de NBA toont, zijn meestal offensieve hoogtepunten. Een oude wijsheid in de NBA gaat echter zo: defense wins championships. Dat nam Ben Wallace nogal letterlijk en met defense werd Big Ben letterlijk en figuurlijk een grote basketballer. Wallace pakte in 2004 het kampioenschap met de Detroit Pistons. Die vochten zich in de finale voorbij de Lakers van Shaq, tegen wie Big Ben alles uit de kast haalde.
Wat Wallace deed, was niet altijd sexy. Wat Wallace deed, was echter wel waar basketball om draait: zorgen dat je team wint. Big Ben werd vier keer verkozen tot All-Star, maar belangrijker: vier keer in vijf jaar gekroond tot Defensive Player of the Year. Wallace is daarmee de all-time leider, samen met Dikembe Mutombo. Hij leidde verder de NBA twee keer in rebounds per wedstrijd, en één keer in blocks. Tot slot: waren we niet allemaal verliefd op de afro van Big Ben? De man rockte zijn afro like a beast!
7. Jason Kidd
En daar zijn de guards weer! De beste floor leader tijdens de voorbije zeventien seizoen was ongetwijfeld Jason Kidd. Nash was een betere schutter, Iverson een betere scorer, maar niemand kon tippen aan de veelzijdigheid van Kidd. Want eerlijk: wat kon J-Kidd niet? Zijn passing ability was fenomenaal, driepunters knallen werd hij steeds beter in, defense was nooit een probleem, rebounds pakken ook niet, dus triple-doubles kwamen vlot. In de play-offs van 2007 liet hij over twaalf games (twee series) gemiddeld een triple-double noteren.
We herinneren Kidd waarschijnlijk het meest van zijn gloriejaren bij de New Jersey Nets. Die leidde hij uit het slop en naar twee Finals op rij in 2002 en 2003. Toegegeven, beide keren werd kansloos verloren. De Nets waren echter een groep middelmatige spelers waarvan Kidd een sterk en kwaliteitsvol team maakte. Dat hij in 2011 alsnog een titel pakte met de Dallas Mavericks maakt zijn plek hier des te meer verdiend. Voeg daarbij tienvoudig All-Star, vijfvoudig leider in assists en bijna 2000 gemaakte driepunters. Topper dus.
Ik heb je stukje even doorgestuurd naar Shaq (je weet wel, viervoudig kampioen, drievoudig NBA Finals MVP, vijftien (!) voudig All Star etc.) en toen ie zag dat Garnett en Wallace er wel instonden en hijzelf niet eens een eervolle vermelding kreeg, begon ie keihard te lachen. En hij buldert nog steeds.
Helemaal eens met Darch. Hoe kan dat nou??
Shaq staat al in de top 50 😉
Ah, zo. Dat was voor Shaq noch mij helemaal duidelijk.
Inderdaad, Shaq stond al bij de originele 50, na amper vier seizoenen spelen. Het was een gok van de selectiecommissie, maar een goede. Hij kon echter niet bij de ceremonie zijn vanwege een gebroken been.
Wereldkampioen in 1994. Olympisch kampioen in 1996. Vijfvoudig All-Star. Tweede op de lijst all-time gemaakte driepunterslijst. Met 88,8% negende op de all-time vrijeworpenpercentage lijst. Negentiende op de all-time scoringslijst van de NBA. Tweede op de all-time Offensive Rating lijst van de NBA. Zijn leven lang trouw aan één franchise. De plaag van de Knicks…
De cijfers zeggen genoeg.
Reggie Miller hoort in deze lijst!
Ben Wallace boven Mourning, Reggie Miller, Allen Iverson?? Wat carrière betreft not even close!!
Reggie is een tweener. IK heb getwijfeld om hem erbij te nemen maar uiteindelijk toch gelaten. Idem voor Gary Payton bijvoorbeeld. Bovendien was Reggie nogal eendimensioneel, net als een Ray Allen. En die neem ik er ook niet bij.
Big Ben over Zo is vrij duidelijk voor mij. Wallace was een kernspeler voor de ’04 Pistons en 4x DPOY is historisch. Zo kon op zich meer, maar Big Ben was de defensieve standaard het voorbije decennium.
Verschil met AI is duidelijk: titel.
Ben Wallace? Allen Iverson is een future hall of famer for sure. Wallace is nog maar de vraag of hij überhaupt daar zal komen. Ben Wallace in the next top 10 is een lachertje helaas.
Viervoudig DPOY is geen lachertje. Iverson was geweldig in wat hij deed maar 1 MVP en no rings maakt hem niet beter dan Big Ben of Jason Kidd. Wallace is net als AI een HOF’er.
Ik zou altijd plaats maken voor ene Dennis Rodman.
JA!
Dennis Rodman zit in mijn hart. Check mijn onverslaanbaar team: http://www.sportamerika.nl/de-sportam-onverslaanbare-teams/5. Daar zal je The Worm bij zien staan.
Maar voor Rodman geldt hetzelfde als voor Payton/Reggie: niet verkozen bij top 50 ondanks toen al tijdje actief. Ik heb vanaf 1997 gekeken, vandaar.
Ik denk dat er bij Rodman ook andere dingen mee speelde maar ja het is wat het is.
4x DPOY is natuurlijk goede prestatie, maar ook maar 4x All-Star, geen enkele keer 1st team NBA. Wallace was een one-trick pony en niet allround genoeg voor deze lijst. Kevin Durant heeft nu al meer gepresteerd dan Wallace en hoort met zijn MVP-titel van vorig seizoen op deze lijst.
Durant is voor de volgende tien, en waarschijnlijk op nummer één.
Zolang hij geen ring heeft kan Durant niet op 1 😉 Als je Iverson uit de lijst haalt met als reden een ring is de 50 greatestlijst een flop. Daar staan ook wat legendes in zonder ring.
Comments are closed.