4. Dirk Nowitzki
Hij had al in 2006 een titel kunnen pakken, maar toen stond Dwyane Wade in de weg. Dus moest Dirk Nowitzki wachten tot 2011 alvorens de Larry O’Brien Trophy in de lucht te kunnen steken. Hij deed dat in stijl, als Finals MVP. De lange Duitser was toen al eens verkozen tot MVP (2007) en had zich op dat moment al lang in de internationale annalen van de NBA geschoten. Toen hij zijn Dallas Mavericks op weergaloze wijze voorbij de Miami Heat van de Big Three bracht, werd zijn status als superster voor eens en altijd bevestigd.
Wie had ooit kunnen denken dat de tengere, verlegen Duitse jongen uit Wurzburg zover zou komen? De Milwaukee Bucks gaven hem in 1998 aan de Mavs in ruil voor Robert ‘Tractor’ Traylor. Deal van de eeuw. Twaalf keer al werd Nowitzki verkozen tot het All-Star Team. In dertien van zijn tot nu toe zestien seizoenen scoorde hij boven de 20 punten gemiddeld. Een keer (2007) was hij daarbij goed voor 50FG%, 40 3P% en 90FT%. Nowitzki is dé standaard voor de shooting big, en hij heeft de lat héél hoog gelegd.
3. Kobe Bryant
Van een standaard gesproken, Kobe Bryant benaderde zijn idool Michael Jordan als geen ander. MJ is nog steeds de ultieme shooting guard maar Kobe nam die rol deze eeuw bijna vlekkeloos over. De erelijst van The Black Mamba is dan ook fenomenaal. Vijf titels met zijn LA Lakers, tweevoudig Finals MVP, éénvoudig MVP, viervoudig All-Star MVP, tweevoudig scoring champion (waarbij hij één van amper vier spelers is die gemiddeld meer dan 35 punten scoorde), zestienvoudig All-Star…
De lijst is bijna eindeloos voor Kobe. En vrijwel niemand twijfelt eraan dat hij ook op zijn 36e niet afgeschreven is. Kobe staat dan ook op het punt om Jordan te passeren als derde op de all time scoring list. Zo lang is Bryant al top. Dat feit alleen al, verklaart zijn plek in deze lijst. Maar er is meer. Bryant werd al vijftien keer verkozen tot een All-NBA Team (elf keer First Team) en twaalf keer tot een All-Defensive Team (negen keer First Team). Kobe is een natural born killer aan beide kanten van het terrein en een winnaar in hart en nieren.
Ik heb je stukje even doorgestuurd naar Shaq (je weet wel, viervoudig kampioen, drievoudig NBA Finals MVP, vijftien (!) voudig All Star etc.) en toen ie zag dat Garnett en Wallace er wel instonden en hijzelf niet eens een eervolle vermelding kreeg, begon ie keihard te lachen. En hij buldert nog steeds.
Helemaal eens met Darch. Hoe kan dat nou??
Shaq staat al in de top 50 😉
Ah, zo. Dat was voor Shaq noch mij helemaal duidelijk.
Inderdaad, Shaq stond al bij de originele 50, na amper vier seizoenen spelen. Het was een gok van de selectiecommissie, maar een goede. Hij kon echter niet bij de ceremonie zijn vanwege een gebroken been.
Wereldkampioen in 1994. Olympisch kampioen in 1996. Vijfvoudig All-Star. Tweede op de lijst all-time gemaakte driepunterslijst. Met 88,8% negende op de all-time vrijeworpenpercentage lijst. Negentiende op de all-time scoringslijst van de NBA. Tweede op de all-time Offensive Rating lijst van de NBA. Zijn leven lang trouw aan één franchise. De plaag van de Knicks…
De cijfers zeggen genoeg.
Reggie Miller hoort in deze lijst!
Ben Wallace boven Mourning, Reggie Miller, Allen Iverson?? Wat carrière betreft not even close!!
Reggie is een tweener. IK heb getwijfeld om hem erbij te nemen maar uiteindelijk toch gelaten. Idem voor Gary Payton bijvoorbeeld. Bovendien was Reggie nogal eendimensioneel, net als een Ray Allen. En die neem ik er ook niet bij.
Big Ben over Zo is vrij duidelijk voor mij. Wallace was een kernspeler voor de ’04 Pistons en 4x DPOY is historisch. Zo kon op zich meer, maar Big Ben was de defensieve standaard het voorbije decennium.
Verschil met AI is duidelijk: titel.
Ben Wallace? Allen Iverson is een future hall of famer for sure. Wallace is nog maar de vraag of hij überhaupt daar zal komen. Ben Wallace in the next top 10 is een lachertje helaas.
Viervoudig DPOY is geen lachertje. Iverson was geweldig in wat hij deed maar 1 MVP en no rings maakt hem niet beter dan Big Ben of Jason Kidd. Wallace is net als AI een HOF’er.
Ik zou altijd plaats maken voor ene Dennis Rodman.
JA!
Dennis Rodman zit in mijn hart. Check mijn onverslaanbaar team: http://www.sportamerika.nl/de-sportam-onverslaanbare-teams/5. Daar zal je The Worm bij zien staan.
Maar voor Rodman geldt hetzelfde als voor Payton/Reggie: niet verkozen bij top 50 ondanks toen al tijdje actief. Ik heb vanaf 1997 gekeken, vandaar.
Ik denk dat er bij Rodman ook andere dingen mee speelde maar ja het is wat het is.
4x DPOY is natuurlijk goede prestatie, maar ook maar 4x All-Star, geen enkele keer 1st team NBA. Wallace was een one-trick pony en niet allround genoeg voor deze lijst. Kevin Durant heeft nu al meer gepresteerd dan Wallace en hoort met zijn MVP-titel van vorig seizoen op deze lijst.
Durant is voor de volgende tien, en waarschijnlijk op nummer één.
Zolang hij geen ring heeft kan Durant niet op 1 😉 Als je Iverson uit de lijst haalt met als reden een ring is de 50 greatestlijst een flop. Daar staan ook wat legendes in zonder ring.
Comments are closed.