2. LeBron James
Normaal gezien gaan we nog enkele jaren mogen genieten van de kunsten van LeBron James. The King is namelijk nog geen 30 jaar oud. Toch verdient hij zijn plek in deze lijst. James is het grootste talent sinds Wilt Chamberlain dat de NBA ooit zag. Zijn fysieke kwaliteiten vertalen zich in onnavolgbare statistieken. En sinds LeBron twee titels won met de Miami Heat bestaat er geen twijfel meer: King James is een grote meneer.
Om het wat extra op te smukken: James vergaarde al vier MVP Awards, en er volgen er naar alle waarschijnlijk nog. De zes van Kareem Abdul-Jabbar lijken plots niet ver weg. LeBron werd twee keer verkozen tot Finals MVP. Hij bereikte tot nu toe altijd minstens de tweede ronde van de play-offs, zelfs toen de Cleveland Cavaliers nauwelijks degelijk materiaal rond LeBron hadden staan. Voeg erbij elfvoudig lid van een All-NBA team en zesvoudig lid van een All-Defensive Team en case closed.
1. Tim Duncan
Alle spelers bekeken, is er echter één die er bovenuit steekt en dat is Tim Duncan. The Big Fundamental haalt deze eer niet binnen omdat hij cool, controversieel of mediageniek was. Nee, Timmy D toonde de basketbalwereld wat consistent winnen is. Sinds de San Antonio Spurs hem in 1997 selecteerden, won het team ruim 70% van zijn wedstrijden en nooit minder dan 50 (buiten het lockout seizoen in 1999). In die periode behaalden de Spurs vijf titels.
Buiten de hoeveelheid titels is het opvallend dat Duncan zowel in 1999 als in 2014 (titel één en vijf) de belangrijkste speler was bij de Spurs. Zowel op zijn 22e als zijn 37e. Daarin onderscheid Duncan zich dan ook van bijvoorbeeld een Kobe Bryant. Duncan kroonde zich bovendien twee keer tot MVP en was drie keer Finals MVP. Hij is daarnaast veertienvoudig lid van een All-NBA Team én All-Defensive Team. Duncan leidde de NBA nooit in een individuele statistiek, maar laat dat nu net typisch aan The Big Fundamental zijn.
Ben jij akkoord met onze lijst of niet? Laat een reactie achter met je opmerkingen!
Ik heb je stukje even doorgestuurd naar Shaq (je weet wel, viervoudig kampioen, drievoudig NBA Finals MVP, vijftien (!) voudig All Star etc.) en toen ie zag dat Garnett en Wallace er wel instonden en hijzelf niet eens een eervolle vermelding kreeg, begon ie keihard te lachen. En hij buldert nog steeds.
Helemaal eens met Darch. Hoe kan dat nou??
Shaq staat al in de top 50 😉
Ah, zo. Dat was voor Shaq noch mij helemaal duidelijk.
Inderdaad, Shaq stond al bij de originele 50, na amper vier seizoenen spelen. Het was een gok van de selectiecommissie, maar een goede. Hij kon echter niet bij de ceremonie zijn vanwege een gebroken been.
Wereldkampioen in 1994. Olympisch kampioen in 1996. Vijfvoudig All-Star. Tweede op de lijst all-time gemaakte driepunterslijst. Met 88,8% negende op de all-time vrijeworpenpercentage lijst. Negentiende op de all-time scoringslijst van de NBA. Tweede op de all-time Offensive Rating lijst van de NBA. Zijn leven lang trouw aan één franchise. De plaag van de Knicks…
De cijfers zeggen genoeg.
Reggie Miller hoort in deze lijst!
Ben Wallace boven Mourning, Reggie Miller, Allen Iverson?? Wat carrière betreft not even close!!
Reggie is een tweener. IK heb getwijfeld om hem erbij te nemen maar uiteindelijk toch gelaten. Idem voor Gary Payton bijvoorbeeld. Bovendien was Reggie nogal eendimensioneel, net als een Ray Allen. En die neem ik er ook niet bij.
Big Ben over Zo is vrij duidelijk voor mij. Wallace was een kernspeler voor de ’04 Pistons en 4x DPOY is historisch. Zo kon op zich meer, maar Big Ben was de defensieve standaard het voorbije decennium.
Verschil met AI is duidelijk: titel.
Ben Wallace? Allen Iverson is een future hall of famer for sure. Wallace is nog maar de vraag of hij überhaupt daar zal komen. Ben Wallace in the next top 10 is een lachertje helaas.
Viervoudig DPOY is geen lachertje. Iverson was geweldig in wat hij deed maar 1 MVP en no rings maakt hem niet beter dan Big Ben of Jason Kidd. Wallace is net als AI een HOF’er.
Ik zou altijd plaats maken voor ene Dennis Rodman.
JA!
Dennis Rodman zit in mijn hart. Check mijn onverslaanbaar team: http://www.sportamerika.nl/de-sportam-onverslaanbare-teams/5. Daar zal je The Worm bij zien staan.
Maar voor Rodman geldt hetzelfde als voor Payton/Reggie: niet verkozen bij top 50 ondanks toen al tijdje actief. Ik heb vanaf 1997 gekeken, vandaar.
Ik denk dat er bij Rodman ook andere dingen mee speelde maar ja het is wat het is.
4x DPOY is natuurlijk goede prestatie, maar ook maar 4x All-Star, geen enkele keer 1st team NBA. Wallace was een one-trick pony en niet allround genoeg voor deze lijst. Kevin Durant heeft nu al meer gepresteerd dan Wallace en hoort met zijn MVP-titel van vorig seizoen op deze lijst.
Durant is voor de volgende tien, en waarschijnlijk op nummer één.
Zolang hij geen ring heeft kan Durant niet op 1 😉 Als je Iverson uit de lijst haalt met als reden een ring is de 50 greatestlijst een flop. Daar staan ook wat legendes in zonder ring.
Comments are closed.