NFL Week(end) in Review, een nieuwe rubriek op Sport Amerika, waarin we vanuit de losse pols de afgelopen week even met jullie doornemen, en vooruitblikken op het komende NFL-weekend. Middels kleine nieuwtjes, weetjes, opinies, quotes, tweets, videos, foto’s, links en wat dies meer zij. Minimaal een keer per week (op zaterdag), maar misschien vaker, indien we er aanleiding toe zien c.q. tijd en/of zin hebben. Tips? Mailtje naar dadarch[at]gmaildotcom. Hierbij Editie 18. Go Bears.
• Tebow Time. Wat ben ik er al weer schijtziek van. Wat ’n overhypte heisa. Laat ik duidelijk zijn: ik ben geen Tebow-hater. ’t Schijnt een aardige jongen te zijn, en ik gun iedereen zijn succes. Maar laten we eerlijk zijn. Tim Tebow is geen NFL-quarterback. Ik zeg niet dat-ie ’t nooit zal worden, maar de komende paar jaar nog effe niet. En dan toch al die aandacht, puur en alleen vanwege de persoon en waar-ie voor staat. Op Deadspin staat wel aardig verwoord hoe ik over Tebow Time denk, in Seven Articles of Faith. Spijker op z’n kop.
Onze Godenzoon zorgde tijdens de eerste drie kwarten van het duel tussen de lamme Dolphins en de blinde Broncos voor een van de slechtste QB-prestaties ooit . Passes die meters out of bounce werden gegooid, of buiten bereik van volkomen open receivers in het luchtledige vielen. Je zou er bijna medelijden van krijgen. Uiteindelijk kwam, wonder boven wonder, alles toch nog op z’n pootjes terecht. Twee TDs, en een miraculeuze comeback. Dat was uiteraard te danken aan… Inderdaad. En dus werd Hij dan ook als eerste bedankt in z’n postgame-interview .
• Maar gelukkig was er ook nog voldoende kwaliteit te bewonderen op de diverse velden. Wat te denken van Plaxico Burress! Het was, na zijn veelbelovende begin bij de Jets, eventjes wat stil geworden rondom Plax. Maar zondag, tegen de Chargers, stond-ie er plotseling weer. En hoe. Hij ving slechts vier ballen, maar verzilverde daarvan liefst drie tot een touchdown . Inderdaad, Plaxico is (eindelijk) back!
• Minstens even indrukwekkend: de prestatie van Cowboys-rookie DeMarco Murray. Huh, wie? Inderdaad. DeMarco Murray is de naam. Voor de tweede keer mocht-ie opdraven, voor het eerst als starter. En wat deed onze running back? Hij rushte voor maar liefst 253 yards, waarmee hij het Dallas-record van niemand minder dan Emmitt Smith uit de boeken rende. Zijn meeste indrukwekkende rush van de middag: eentje van 91 yards for touchdown .
• Tot slot nog eventjes wat persoonlijke hoogtepuntjes van de voorbije NFL zondag. Om te beginnen een prachtige wild cat touchdown van Chiefs’ Javier Arenas tegen de Raiders, die mijn bloed eventjes wat sneller deed stromen . En wat te denken van deze catch van Steelers’ Antonio Brown tegen de Cardinals . Prachtig, prachtig.
Eerder in deze serie: AFL 1 | AFL 2 | AFL 3 | AFL 4 | AFL 5 | AFL 6 | AFL 7 | AFL 8 | AFL 9 | AFL 10 |
AFL 11 | AFL 12 | AFL 13 | AFL 14 | AFL 15 | AFL 16 | AFL 17 |
Reacties