Zo had de MLS oorspronkelijk eruit moeten zien

De Major League Soccer is bezig aan zijn twintigste seizoen. Voor de website Complex reden om samen met hoofdrolspelers terug te blikken op het ontstaan van de competitie. De uitkomsten zijn fascinerend.

Populair
Voetbal was in Amerika nooit echt populair. Toch mocht het land het WK in 1994 organiseren, maar wel onder één voorwaarde: Amerika moest een eigen voetbalcompetitie krijgen. Alan Rothenberg, de voorzitter van het organisatiecomité voor het WK 1994, droeg vanaf dat moment een loodzware taak met zich mee. Hij moest voetbal populair maken in Amerika.

Deskundigen
Rothenberg verzamelde deskundigen om zich heen. Zakenmensen, eigenaren van grote sportteams (zoals New England Patriots-eigenaar Robert Kraft) en ga zo maar door. Ze moesten hem helpen met het opzetten van de competitie.

Experimenteren
De groep kwam tot de conclusie dat men moest experimenteren met voetbal. Door voetbal te Amerikaniseren kon de sport ook in de Verenigde Staten van de grond komen. Dus niet volgens het model van de North American Soccer League (NASL), die in de jaren ’90 een stille dood was gestorven.

Krankzinnige wijzigingen
Het ‘gecontroleerde’ experiment bevatte een aantal krankzinnige wijzigingen aan het voetbal zoals het vanuit Europa de wereld had veroverd. “Daar waren niet veel voetbalmensen bij betrokken”, verklaart Kevin Payne, voormalig eigenaar van DC United. “We wilden dat de competitie een experiment werd.”

Grotere doelen
De pioniers experimenteerden al met bepaalde ideeën, zoals het groter maken van de doelen. In de USISL, een lagere voetbalcompetitie, werd al gebruik gemaakt van de grotere exemplaren. Er werden statistieken bijgehouden en wedstrijden geobserveerd om te kijken of het idee ook wat zou zijn voor de MLS. Grotere doelen moesten aanvallen stimuleren.

Time-outs
Een ander idee was het invoeren van een bepaald aantal time-outs en het opsplitsen van de twee helften in vier kwarten. Dat was vanwege commerciële doeleinden, maar ook voor de spelers. “Zodat ze de hele wedstrijd voluit zouden gaan, wetende dat ze in een time-out op adem konden komen”, zegt Rothenberg tegenover Complex.

Intrappen
Ingooien is te saai. Intrappen zou veel beter zijn, dacht men. Het zouden corners worden, wat voetbal attractiever zou maken.

Geen buitenspel in de zestien
Het volgende idee waaide over uit de National Hockey League: geen buitenspel in de zestien. En als een verdediger de bal vanuit de zestien een loei zou geven, zou een vrije trap worden toegekend aan de aanvallende partij. Dat was om ervoor te zorgen dat teams die onder druk stonden te dwingen om normaal op te bouwen.

Verlengd speelveld
Een verlengd speelveld betekende dat spelers ook met de bal achter het doel langs zouden kunnen lopen. Net zoals in het ijshockey.

Shoot-outs
Een paar regels werden daadwerkelijk ingevoerd. Zoals shoot-outs, die bij een gelijke stand bepaalden wie het duel won. Voor een overwinning mocht een team drie punten bijtellen en winst in een shoot-out leverde één extra punt op.

Bijzondere tenues
Ook gingen de teams in bijzondere tenues spelen, met allerlei kleuren en patronen. En de namen mochten niet zoals in Europa zijn. Geen ‘Real’, geen ‘Sporting’ en geen ‘FC’, maar Kansas City Wiz, Chicago Fire en Dallas Burn.

Uiteindelijk is de MLS nu een beetje een Europese competitie geworden, maar als het aan de grondleggers had gelegen had het Amerikaanse voetbal heel anders eruit gezien. Toch nog even kijken hoe de MLS in 1996 eruit zag? Kijk dan nog even naar het onderstaande filmpje.

Foto: NewYorkRedBulls.com / nycfc.com