De Legendary-serie beslaat legendarische momenten in de geschiedenis van de Amerikaanse sporten. De NFL, MLB, NBA, NHL en college sports zullen allen worden belicht. Van de beste teams, tot individuele hoogtepunten tot speciale drafts en andere historische gebeurtenissen. Vandaag: Alleenheerschappij van Canadiens.
Met het wegvallen van de New York Americans begon in het seizoen 1942-1943 het Original Six tijdperk. Elk jaar streden zes teams om de Stanley Cup. In de eerste dertien seizoenen domineerden de Montreal Canadiens, de Toronto Maple Leafs en de Detroit Red Wings de competitie. Vanaf eind jaren veertig trokken de Red Wings de macht naar zich toe: ze behaalden acht keer achter elkaar het beste seizoensrecord en werden in zes jaar tijd maar liefst viermaal kampioen.
In het seizoen 1955-1956 verschoof de macht. De Canadiens stelden voormalig All-Star Toe Blake aan als coach. Onder Blake kenden de Canadiens een geweldig seizoen en behaalden een recordaantal van vijfenveertig overwinningen in het reguliere seizoen. Onder het bewind van Blake floreerden met name Jean Beliveau en Maurice ‘The Rocket’ Richard. Beliveau werd dit seizoen topscorer en MVP. De Canadiens wonnen de play-offs uiteindelijk eenvoudig door in de strijd om de Stanley Cup met 4-1 te winnen van de eerder zo dominate Red Wings.
Het seizoen dat volgde kende een ander verloop dan het superieure seizoen 1955-1956. De Red Wings trokken pijnlijke nederlaag in de Stanley Cup maar slecht en waren uit op revanche. Ze leken hierin te gaan slagen, de Red Wings wonnen in het reguliere seizoen drie wedstrijden meer dan de Canadiens en eisten de eerste plaats op. Alle NHL-liefhebbers maakten zich op voor de titanenstrijd tussen de Red Wings en de Canadiens in de Stanley Cup. Totdat gebeurde waar niemand op gerekend had, de favoriete Red Wings verslikten zich in de Boston Bruins (1-4). Nadat de Canadiens zich gemakkelijk hadden ontdaan van de New York Rangers hadden ze in de finale ook geen moeite met de Bruins (4-1).
De Red Wings verloren in de zomer van 1956 twee van hun beste spelers; Ted Lindsay en Glenn Hall. Het verlies van dit duo liet haar sporen na en zorgde ervoor dat de Red Wings niet langer konden wedijveren met de Canadiens, zoals geen enkel team dat kon in het seizoen 1957-1958. De Canadiens waren oppermachtig en werden met ruime voorsprong eerste in het reguliere seizoen.
Het werd met name het jaar The Rocket, wiens bijnaam refereert aan zijn waanzinnige snelheid. Richard passeerde als eerste speler ooit de magische grens van vijfhonderd goals, maar werd dat seizoen geen topscorer. Deze titel was weggelegd voor teamgenoot Dickie Moore, die evenals verdediger Doug Harvey schitterde voor de Canadiens. Nadat in de halve finale van de play-offs Detroit gesweept was, troffen de Canadiens opnieuw Boston in de strijd om de Stanley Cup. De Canadiens werden serieus getest, maar kwamen nooit echt in de problemen en wonnen met 4-2.
De suprematie van de Canadiens zette zich onverminderd voort. De ploeg uit Montreal won zeven wedstrijden meer dan de nummer twee en domineerde ook opnieuw de individuele awards. Dickie Moore werd topscorer, goalie Jacques Plante won voor het vierde jaar op rij de award voor beste goalie en verdediger Tom Johnson loste ploeggenoot Doug Harvey af als beste verdediger.
Ondertussen gleden de eens zo glorieuze Red Wings ver we naar een zesde plaats en ontbraken in de play-offs. Tegenover de weggezakte Red Wings stond de opkomst van de Chicago Blackhawks, met onder meer Lindsay en Hall. De Blackhawks konden het de Canadiens in de play-offs nog enigszins lastig maken, maar verloren met 4-2, waarna de Canadiens in de finale makkelijk wonnen van de Toronto Maple Leafs (4-1).
Jacques Plante zal altijd verbonden blijven met het seizoen 1959-1960. De goalie, die last had van astma, besloot om als eerste goalie ooit een masker te dragen, en zette daarmee een trend die uiteindelijk door iedereen gevolgd werd. Tijdens het reguliere seizoen konden alleen de Maple Leafs enigszins in het spoor van de Canadiens blijven, maar er stond opnieuw geen maat op de ploeg. De play-offs werden dit seizoen beroofd van alle spanning, doordat de Canadiens tegen zowel de Blackhawks als de Maple Leafs geen wedstrijd verloren en zo voor de vijfde (!) keer op rij de Stanley Cup voor zich opeisten.
De dubbele play-off sweep in 1959-1960 bleek achteraf het slotstuk in de hegemonie van de Canadiens. Ondanks dat de Canadiens zich in 1961 opnieuw als eerste plaatsten voor de play-offs, verloren de Canadiens in de halve finale van de play-offs verrassend van de Blackhawks (4-2), die dit seizoen de Stanley Cup zouden grijpen en daarmee de oppermachtige periode van de Montreal Canadiens beëindigden.
Sinds die vijfklapper wonnen de Canadiens nog twaalf keer de titel in de NHL, waaronder een hernieuwde dynastie in de jaren zeventig waar tussen 1976 en 1979 de Stanley Cup viermaal op rij werd gewonnen. Montreal is met 24 kampioenschappen de meest succesvolle ploeg in de historie van het ijshockey. De laatst twee decennia is het echter geen pretje om een Canadiens-fan te zijn, de laatste titel voor de Canadezen dateert uit 1993.
Reacties