Of het hart nu vol verwachting klopt, of de jeuk van ergernis niet meer te verzachten is: er is geen ontkomen meer aan Mayweather versus McGregor. Komende zaterdagavond, plaatselijke tijd, zal eindelijk duidelijk worden wie de sterkste is.
Wie enigszins thuis is in journalistiek, communicatie of marketing houdt één belangrijke regel altijd voorin de gedachten: het publiek of de doelgroep mag nooit als dom of onwetend worden ingeschat. Voor websites zoals SportAmerika, waar toegewijde fans minstens zoveel en soms zelfs meer weten dan de auteur, geldt dit ook. De beste aanpak die de schrijver dan tot zijn beschikking heeft, is het verpakken van de informatie op een manier die de lezer nog niet eerder is tegengekomen.
Alles is al bekend
In het geval van Mayweather versus McGregor is de kans dat deze methode goed uitpakt nagenoeg nul. Wie op Google naar Mayweather versus McGregor zoekt, krijgt in de Engelse variant op dit moment 13.100.000 resultaten terug. De Nederlandse variant geeft er op dit moment al 12.700.000. Wetend dat de gemiddelde tijd die op een webpagina wordt doorgebracht ongeveer een minuut is, kan de liefhebber de komende 25 jaar van zijn leven spenderen aan het bekijken van pagina’s die op enige wijze betrekking hebben op dit gevecht. Slapen is er dan niet meer bij.
Typ dezelfde zoekopdracht in de zoekbalk van YouTube en er komen 2.920.000 resultaten terug. De gemiddelde lengte van een video op YouTube is vijf minuten. Wanneer de 25 jaar om de webpagina’s te bekijken erop zitten, kan er nog eens 27 jaar en 7 maanden worden doorgebracht met het bekijken van video’s. Dat betreft alleen nog maar de build up; het gevecht en de aftermath moeten daar nog bij komen.
Een andere inschatting die op basis hiervan te maken valt, is dat de gemiddelde geïnteresseerde de afgelopen weken waarschijnlijk al flink wat tijd voor het kijken, luisteren en lezen heeft uitgetrokken. Alles wat de lezer hier zou kunnen terugvinden, heeft hij waarschijnlijk ook al direct van de bron vernomen. Een preview waarin alles wat reeds gezegd is nog eens herkauwd wordt, heeft weinig meerwaarde voor de lezer. Sterker nog, de gemiddelde SportAmerika-lezer komt waarschijnlijk met aanvullingen.
Mediataal
Wie dus wil weten wat de experts over het gevecht denken, kan tientallen compilatievideo’s bekijken vol vechtsporthelden uit heden en verleden die hun visies op het gevecht geven. Wie liever zelf zijn oordeel velt, kan terecht op één van de livekanalen die al wekenlang marathonuitzendingen van alle gevechten van beide mannen brengen. Wie achtergronden wil, pakt willekeurig welke favoriete sportwebsite en vindt er uitgebreide portretten van beide kemphanen. Er zijn immers talloze dergelijke stukken te vinden, belicht vanuit alle hoeken, zelfs de meest negatieve.
Dit gevecht is dan ook vooral vanuit media-oogpunt ontzettend belangrijk gebleken. Misschien is het levensverhaal van Conor McGregor optekenen als ware het The Legend of Zelda iets overtrokken, hoe goed het stuk ook geschreven is. Dat een vechter uit de goot is opgeklommen, is immers weliswaar een inspirerend verhaal voor een magazine, maar ook weer geen wereldwonder. Er zijn maar weinig vechters die zoon van een bankdirecteur of IBM-afdelingshoofd zijn. De opboksers zijn er altijd al geweest. Ze waren er al ver voor ze in de NBA, MLB, NFL of MLS hun opwachting maakten.
Gevecht van de eeuw
Ook het gevecht verkopen als Het Gevecht van de Eeuw is misschien iets te veel van het goede, al moet toegegeven worden dat iedereen in zijn enthousiasme weleens in die val kan trappen. Mayweather versus McGregor is vooralsnog zeker een spektakel. Een gevecht van de eeuw heeft echter meer nodig dan een debutant en een pensionado. Wint Mayweather, dan leert de wereld dat McGregor geen bokser is. Wint McGregor, dan leert de wereld dat Mayweather oud geworden is. Beide conclusies zijn vooraf ook al te trekken.
Toch is er nimmer zoveel aandacht geweest voor een gevecht als nu het geval is. Natuurlijk, Frazier versus Ali was groot, zoals ook Tyson versus Holyfield, De La Hoya versus Mayweather en Mayweather versus Pacquiao dat waren. Al deze gevechten waren echter niet meer dan opmaat naar wat dit gevecht aan aandacht heeft gegenereerd. Zelfs over het F*ck You-pak van McGregor zijn gewichtige analyses te lezen, alsof het de oplossing voor hongersnood betreft.
Niet te vergelijken
Precies daar zit hem het interessante aspect aan dit geheel in. Hoewel in ieder geval de kenners weten dat de impact van dit gevecht waarschijnlijk bij lange na niet zo groot zal zijn als de prefight-hype, houdt inmiddels iedereen toch wel de adem in. De aandacht heeft iedereen enthousiast gemaakt. Alles wat eens als zwakke kant van dit idee bestempeld werd, is inmiddels de collectieve kracht van dit geheel geworden.
The hype is real.
“The Money Fight is een circus dat alleen de boksport kan bieden”, werd al in de eerste dagen na de aankondiging in The New Yorker geschreven. In geen enkele andere sport kunnen twee uitersten zonder enige andere reden dan een zak geld bijeen worden gebracht voor een officieel duel. Wat echter knap is aan dit circus, is dat het ondanks de uitersten toch de exacte balans heeft gevonden. Mayweather en McGregor liggen tegelijkertijd ver genoeg uit elkaar en dicht genoeg bij elkaar om niet te kunnen inschatten wat er gaat gebeuren.
Boksen versus MMA
Dit gevecht is immers geen Muhammad Ali versus Antonio Inoki, zoals velen willen doen geloven. Dit gevecht vond 41 jaar geleden plaats; er is de afgelopen 40 jaar en tien maanden werkelijk door niemand een druppel inkt aan verspild. Het is ook geen Remy Bonjasky versus Akebono, een gevecht dat misschien wel nog buitensporiger was. Ook een overeenkomst met James Toney versus Randy Couture of CM Punk versus Mickey Gall in de octagon loopt mank. McGregor is weliswaar geen bokser, maar zijn stoten hebben genoeg kracht en precisie om hem niet direct kansloos te maken in deze sport.
Ook recente superfights in het boksen, zoals David Haye versus Tony Bellew, Saul Alvarez versus Amir Khan of Saul Alvarez versus Julio Chavez, zijn totaal niet met dit gevecht te vergelijken. Zoals ook McGregors vorige triomftocht, die tegen Nate Diaz, dat niet is. Al deze vechters kwamen weliswaar niet in dezelfde divisie uit, maar vóór ze elkaar troffen, beoefenden ze tenminste dezelfde sport. De kenner kon in ieder geval de vaardigheden vergelijken.
Educated guess
Het beste wat de kenner voor dit gevecht kan doen, is een onderbouwde gok wagen. Die gok kan bijvoorbeeld gebaseerd zijn op de recente prestaties van McGregor. Sinds het gevecht tegen Jose Aldo hangt er een soort profetisch aura rond de Ier. Dat de uitkomst van het gevecht door hem bijna stap voor stap werd voorspeld, wordt vaak afgedaan als een soort magie. In werkelijkheid ligt een andere verklaring veel meer voor de hand.
Natuurlijk is het waar dat McGregor het lef heeft uit te spreken hoe hij zijn tegenstander kan en zal verslaan. Dit presenteren als een visioen, is echter niets meer dan marketing. Het is slecht voor te stellen dat The Notorious een soort hologrammen ziet die de toekomst voorspellen. In werkelijkheid kan het niet anders dan dat McGregor zijn tegenstander maniakaal bestudeert, wat zou inhouden dat hij exact weet waar Mayweather te raken is.
Daarnaast is Mayweather, sinds zijn victory lap rondom Andre Berto, bijna twee jaar uit de ring is weggebleven. Of hij nog de verdedigende grootmeester is, zoals hij dat bijvoorbeeld tegen De La Hoya was, is onduidelijk. Boze tongen beweren dat tegenstanders als Alvarez, Gennady Golovkin, Errol Spence Junior en ook lichtere vechters als Vasyl Lomachenko, Mikey Garcia en zelfs Terence Crawford allen te sterk voor TBE zouden zijn.
In een ander universum kan dit juist ook de reden zijn waarom hij hen uit de weg gaat en juist een buitenstaander voor zege nummer vijftig heeft gezocht. Het is goed mogelijk dat Money al tijdens het gevecht met Berto voelde dat elke volgende echte boksopponent er één te veel kon zijn. Een onervaren kracht, die ongetwijfeld steken zal laten vallen bij zijn eerste optreden, zou dan een gemakkelijke prooi zijn. Twaalf ronden blijven staan en hij heeft hem.
Get it over with
Voor velen zal er een gevoel van opluchting zijn als het gevecht achter de rug is. Het overschaduwde in meer of mindere mate bijvoorbeeld grote gevechten als Cormier versus Jones II, waar een langlopende what if een sluitend antwoord kreeg. Ook was er nauwelijks aandacht voor Crawford versus Indongo afgelopen weekend. Crawford werd de eerste bokser in vele jaren die alle grote bondstitels tegelijk in handen kreeg.
Notabene op dezelfde avond als MayMac, vecht één van de grotere talenten van de boksport, Gervonta Davis, om zijn wereldtitel te behouden. Hij doet dit op de undercard. Een dag eerder vechten Cedric Doumbé en Murthel Groenhart om de weltergewichttitel in Glory. Op de dag van het gevecht staat in Californië de legende Miguel Cotto met titelaspiraties in een ring. Op 16 september strijden Alvarez en Golovkin om meerdere titels, notabene in dezelfde gewichtsklasse als Mayweather en McGregor. Vooralsnog worden ze allen ondergeschikt gemaakt.
Ook in de UFC kan de aandacht na zaterdag weer uitgaan naar de recordpoging van Demetrious Johnson, of naar Bisping versus St-Pierre. Als er dit jaar al een een gevecht van de eeuw zou zijn, is het de vraag welk gevecht dat is. Maar pas op, het gevaar van het volgende circus ligt altijd op de loer.
Reacties