Een maand of negen geleden hoorde ik voor het laatst iets over Allen Iverson. Een openstaande juweliersrekening bracht hem voor de rechter. De 38-jarige Iverson, die een slordige 150 miljoen dollar heeft verdiend met basketballen, kon zijn bling niet betalen.
Het is het pijnlijk soort nieuwtje waarmee Iverson de afgelopen jaren vaker de aandacht trok. De droevige realiteit is dat ik daardoor zelfs was vergeten dat hij nog steeds te boek stond als basketballer.
Iverson’s laatste NBA wedstrijd lijkt lichtjaren geleden. Alsof hij het einde steeds voor zich uit heeft geschoven. Bang dat er niets overblijft. Want wie is Allen Iverson zonder basketball? Coach gaat hij nooit worden, want The Answer heeft geen school afgemaakt en zich nooit geïnteresseerd in ‘bijzaken’ als trainingen. Hij zal wel een plekje krijgen in de Hall of Fame en de Sixers zullen het shirt met nummer drie in de nok van het Wells Fargo Center hijsen, maar een plek in de vergetelheid dreigt.
Ik houd van Iverson’s grilligheid, het onconventionele en de eigenwijsheid tot op het domme af. Maar de vraag is gerechtvaardigd of hij met die houding niet zijn eigen graf heeft gegraven. Door nooit zijn spel (noch zijn haardracht of kledingkeuze) aan te passen aan zijn leeftijd, is het eind van zijn carrière zonder enige glans.
Allen Iverson is geen basketballer meer, zijn miljoenen zijn verdampt en zijn vrouw is vertrokken. Alleen dankzij YouTube blijven de hoogtepunten van de kleinste MVP ooit in leven. Hij begint aan een enorme uitdaging: leven als normaal mens.
Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine.
Foto: Getty Images
Erg jammer wel, want wat was die gozer goed in de tijd bij de Sixers
Comments are closed.