Nog een kleine maand en het Wereldkampioenschap basketball gaat van start in Spanje. Team USA zal er zijn titel van vier jaar geleden in Turkije verdedigen. Met het training kamp van de Amerikanen in volle gang kijkt Sport Amerika vooruit: wie moet Coach K meenemen en waarom?
Op het WK in Spanje werd Team USA in groep C geloot. Tegenstanders zijn Turkije, Oekraïne, Nieuw-Zeeland, Finland en de Dominicaanse Republiek. Vier jaar geleden verloor Turkije de finale van de VS en is dus een sterke tegenstander. De andere teams zouden echter een hapje moeten zijn voor de NBA-sterren van coach Mike Krzyzewski. Met teams als Spanje, Argentinië en het altijd gevaarlijke Litouwen doet Coach K er echter goed aan om zijn beste twaalftal mee te nemen. Dat is er één zonder Derrick Rose en met DeMarcus Cousins.
Laat Rose thuis
Bij de zestien finalisten voor het WK bevinden zich vier point guards: Derrick Rose, Stephen Curry, Kyrie Irving en Damian Lillard. De eerste twee zouden zekerheden zijn terwijl de laatste twee het moeten uitvechten voor de plek als derde floor leader in Spanje. De keuze voor Curry is ronduit makkelijk. De point guard van de Warriors is geknipt voor het internationale spel, met zijn ongeziene schietkunde en arsenaal van floaters en lay-ups.
De keuze voor Rose is veel minder vanzelfsprekend. D-Rose speelde de afgelopen drie seizoenen 49 wedstrijden. En dat op een totaal zonder play-offs van 230. Dat alleen is al reden genoeg om hem thuis te laten en vooral rust te gunnen in de aanloop naar een zwaar seizoen. Lillard miste in zijn eerste twee seizoenen géén enkele wedstrijd. Irving speelde er 181. Bovendien zijn beide spelers geen groentjes meer en beschikken ze beiden over een dodelijk driepuntschot, naast al de killer moves die ze bezitten om tot bij de basket te geraken.
Het internationale spel rust veel meer op shooting, ook al omdat er andere regels gelden omtrent traveling. Dat is in het nadeel van Rose, die het veel meer moet hebben van zijn snelheid dan Lillard en Irving. Akkoord, Rose is een voormalig MVP en op zijn best een superster. Als hij de komende twee seizoenen zijn ding doet, is hij een zekerheid voor de Olympische Spelen in 2016. Op dit moment zijn Lillard en Irving echter grotere zekerheden om Team USA naar een nieuwe wereldtitel te leiden, een eer die ook verdiend hebben.
De strijd op de wing
De zekerheden als wingspelers zijn Kevin Durant en James Harden. Wie de andere worden, is verre van duidelijk. Het lijkt er echter op dat Coach K zal kiezen voor een bende schutters om de creatieve Durant en Harden aan te vullen. Gezien de focus in een internationale wedstrijd op drive-and-kicks naar schutters, is dat ook logisch. Het zal dus geen verrassing zijn dat Kyle Korver en Klay Thompson meereizen naar Spanje. Beiden schoten vorig seizoen beter dan 40% vanaf de driepuntlijn. Bovendien doen beide heren het niet bepaald slecht als verdedigers.
Met het uitvallen van Paul George lijkt ook Chandler Parsons nagenoeg zeker van zijn selectie. Parsons komt het dichtste in de buurt van de fysieke kwaliteiten en skills van George: playmaking, defense en driepunters knallen. Parsons maakte vorig seizoen meer dan 41% van zijn catch-and-shoot driepunters. Hij kan bovendien in een small lineup aan de slag als power forward.
Voor de laatste plek gaat het tussen Gordon Hayward en DeMar DeRozan. Hayward is een betere schutter en playmaker, DeRozan is de betere atleet en verdediger. Team USA beschikt al over genoeg playmakers en een extra atleet kan nooit kwaad. Het voordeel ligt dus bij DeRozan, die bovendien de Raptors naar een topplek in het Oosten leidde. Hij deed dat met een beter percentage als catch-and-shoot driepuntschutter en bijna evenveel assists als Hayward, die dus op geen enkel vlak beter is.
DeMar DeRozan has made impressive strides in overall game since coming into league. Was once solely an athlete.
— Jeff Goodman (@GoodmanESPN) 2 augustus 2014
Plumlee boven Cousins?
In het frontcourt van Team USA is er maar één man volledig zeker van zijn plek: Anthony Davis. Dat mag ook niet verbazen. De big man van New Orleans groeide al in zijn tweede seizoen uit tot een All-Star en doet alle fans van de Pelicans dromen van een toekomstig MVP. Davis is geen fysiek beest zoals bijvoorbeeld DeMarcus Cousins maar wel een defensief anker van formaat, dat bovendien offensief kan domineren. In die zin heeft The Brow veel weg van Kevin Garnett. Wie zich een weg naar de Amerikaanse basket wil banen, zal langs Davis moeten en dat is geen simpele taak (2,8 blocks gemiddeld vorig seizoen). Zijn verbeterde jumper geeft de VS bovendien een extra wapen in Spanje.
Over de andere plekken is er echter véél discussie. Toen Brian Windhorst van ESPN naar buiten kwam met het nieuws dat Mason Plumlee mogelijk in plaats van DeMarcus Cousins meegaat naar Spanje, barstte een hels debat los. Coach K had dan ook gezegd: “De stijl die we spelen, leunt aan bij de speelwijze van Davis en zelfs Plumlee. Cousins is een ander type speler en dus moet hij zich aanpassen.”
Vraag is echter welke meerwaarde Plumlee brengt. De rookie was bij de Nets vooral een speler die het moest hebben van inzet. Dat is nuttig maar waarom neem je dan ook Kenneth Faried mee? Die laatste is nagenoeg zeker van zijn plek als reserveforward door zijn skills als rebounder en floor runner. Cousins daarentegen kan een aanval dragen, is één van de beste rebounders in de NBA, kan defensief zijn plan trekken en is bovendien een stuk krachtiger dan Plumlee. Ja, Boogie is een karakter. Maar waren mannen als Carmelo en Kobe dat ook niet?
It’s likely Irving vs. Lillard, DeRozan vs. Hayward & Cousins vs. Drummond vs. Plumlee for final three spots on USA roster.
— John Schuhmann (@johnschuhmann) 5 augustus 2014
Conclusie: Ondanks het afhaken van sterren als Kevin Love, LaMarcus Aldridge en Paul George is Team USA sterk genoeg om in Spanje de wereldtitel opnieuw te grijpen. Maar dan moeten Coach K en zijn trainingsstaf wel de juiste keuzes maken. Dat betekent Derrick Rose thuis laten ten voordele van vooral Damian Lillard. Dat betekent ook DeMar DeRozan een kans geven ten nadele van Gordon Hayward. En dat betekent zeker ook om DeMarcus Cousins zichzelf te laten zijn en vooral niet naar huis te sturen in plek van Mason Plumlee.
Team USA heeft ‘ballers’ nodig, die het de voorbije jaren bewezen waard te zijn om hun land te mogen verdedigen. Lillard, DeRozan en Boogie passen in die categorie.
Foto: Getty Images
Rose is vele malen beter dan zowel Irving als Lillard. Mensen die dit ontkennen zijn blijkbaar vergeten hoe goed hij is of hebben hem nog nooit zien spelen. Daarnaast zal Curry waarschijnlijk veel SG spelen met Harden als SF.
Verder is dit juist de ideale situatie voor hem. Hij heeft de afgelopen maanden genoeg rust gehad en kon in principe in de play-offs al spelen.
Dankzij al het talent van team USA hoeft hij in veel mindere mate het scoren op zich te nemen zoals bij de Bulls en kan hij zich meer concentreren op passen. Ook zullen weinig spelers zeer waarschijnlijk meer dan 30 minuten per wedstrijd gaan maken.
Nergens wordt gezegd dat Lillard en/of Irving beter zijn dan Rose. Het punt is dat Rose tien minuten wat laat zien en iedereen op zijn kop staat. Dat terwijl Lillard/Irving de voorbije twee seizoenen lieten zien hoe goed ze zijn, terwijl Rose in de gym zat te revalideren.
Op dit moment is Rose een groot vraagteken, de andere twee verre van. Het klopt dat er minder zware speelminuten verwachten worden van Rose en hij offensief minder moet doen als bij de Bulls. Maar toch… Hij kan na één match evengoed uitvallen. En wat dan?
Punt is eigenlijk dat Lillard en Irving hun plek verdiend hebben, van Rose weten we überhaupt niets. Eerst bewijzen graag.
Coach K speelt liever small ball. Dus Davis als 5 en Durant en Harden op de wings. Rose gaat sowieso niet starten en Curry is een lock. Irving komt van Duke en snap exact het systeem wat Coach K wilt spelen (veel balpressie vanaf halfcourt), verwacht dan ook hem als starter.
Vanwege deze reden denk ik ook dan Plumlee misschien wel cut haalt boven Cousins. Cousins game past totaal niet in team USA. Zijn kracht ligt natuurlijk vooral in zijn offensieve kwaliteiten en dat is juist het gene wat Coach K niet zoekt in zijn center. De center moet rebounden, harde picks zetten, afrollen en mee rennen in de aanval. Perfecte voorbeeld is zijn voorganger: Tyson Chandler. 0% Offense, alleen maar rebounden en screens zetten. Finale 2012 tegen Turkije speelde ze zelfs met Durant en Odom als 4/5, zo small durft hij te gaan om zijn offense te rennen. Plumlee heeft in zijn jaren bij Duke onder Coach K natuurlijk niks anders gedaan dan rennen voor Seth Curry, Irving, Nolan Smith, Kyle Singler en Andre Dawkins.
Dus Team USA is gewoon de Duke Blue Devils? Ik snap je punt maar kan dit niet aanvaarden. Team USA = Team USA. Coach K mag coachen waar hij wil, dit is niet ‘zijn’ team.
Volgens mij is het wel ‘zijn’ team, van wie anders? Hij wordt uiteindelijk op het resultaat afgerekend. Hij nam in 2012 ook niet voor niets Anthony Davis mee, er was verder geen center in de NBA die kon spelen zoals hij dat wou.
Agree to disagree. Als Coach K Plumlee meeneemt ipv Cousins en Irving in plek van Lillard omdat ze Dukees zijn, verdient hij zijn ontslag. Talent, inzet en verdienste bepalen een selectie, niet naar welke college je ging. Bovendien vind ik een systeem dat heilig is, geen goed systeem. Spelers doen een systeem werken, niet andersom.
Comments are closed.