NFL Week in Review, een nieuwe rubriek op Sport Amerika, waarin we vanuit de losse pols de/het afgelopen week(end) even met jullie doornemen, en vooruitblikken op het komende NFL-weekend. Middels kleine nieuwtjes, weetjes, opinies, quotes, tweets, videos, foto’s, links en wat dies meer zij. Minimaal een keer per week (doorgaans op zaterdag), maar misschien vaker, indien we er aanleiding toe zien c.q. tijd en/of zin hebben. Tips? Mailtje naar dadarch[at]gmaildotcom. Hierbij Editie 37. Go Bears.
• Ik kan er nog niet over uit.
Tweede kwart, nog iets meer dan dertig seconden op de klok. De bal ligt op de 6 yard line van de Oakland Raiders. Het is 2nd and inches voor de Chicago Bears, die tegen een 9-7 achterstand aankijken.
Droomscenario: de Chicago Bears scoren een touchdown en gaan ondanks twee picks van invaller quarterback Caleb Hanie rusten met een 14-9 voorsprong. Worst case scenario: Bears missen de touchdown, maar middels een field goal gaan ze toch met een voorsprong de rust in van 10-9.
Maar nee. ’t Kon nog slechter. OC Mike Martz kiest voor een voorspelbare screen pass op Matt Forte, die dramatisch wordt uitgevoerd door Hanie. Liefst twee Raiders staan klaar voor de pick, en het is uiteindelijk Kamerion Wimbley die er met de bal vandoor gaat. Resultaat: Oakland gaat de kleedkamers in met een 12-7 voorsprong…
WTF. Hoe is ’t mo-ge-lijk. Alles wat de onervaren Hanie zondagmiddag hoefde te doen voor de Bears, was de wedstrijd niet verliezen. Niet minder, maar zeker ook niet meer. De held uithangen was niet nodig. Gewoon take care of the football, and don’t lose the game. Balletje afgeven, geen risico’s. Kind kan de was doen. Hanie echter niet. Voor hem was ’t allemaal net iets teveel gevraagd.
Okay, Tim Jennings had best voor een of twee interceptions mogen tekenen, en de D-line had Carson Palmer na rust best wat meer pressie mogen bezorgen, zoals de special teams unit van de Bears hun battle dit keer niet wisten te winnen. Dat gezegd hebbende: de drie picks van Hanie kostten de Bears de kop. Punt.
• Links de tackle van Lance Louis, rechts de samenvatting, die begint met de Hanie/Wimbley pick.
• On a brighter note: de pick van Hanie/Wimbley zorgde niet alleen voor het breekpunt in de wedstrijd – het zorgde ook voor de Play of the Game. Hij kwam op naam van Bears RT Lance Louis, die ondanks zijn 305 lb (138 kilootjes) het halve veld over rende, om een pick six van Wimbley te voorkomen. Goed, hij had er een halve horse tackle voor nodig, en hij was bijna twee minuten lang buiten adem, maar zijn inzet werd rijkelijk beloond: Oakland kreeg geen touchdown, maar moest genoegen nemen met een field goal.
Toegegeven, ’t was niet meer dan ’n flinterdunne silver lining. Met dank aan Caleb Hanie.
Eerder in deze rubriek: AFL 1 | AFL 2 | AFL 3 | AFL 4 | AFL 5 | AFL 6 | AFL 7 | AFL 8 | AFL 9 | AFL 10 | AFL 11 | AFL 12 | AFL 13 | AFL 14 | AFL 15 | AFL 16 | AFL 17 | AFL 18 | AFL 19 | AFL 20 | AFL 21 | AFL 22 | AFL 23 | AFL 24 | AFL 25 | AFL 26 | AFL 27 | AFL 28 | AFL 29 | AFL 30 | AFL 31 | AFL 32 | AFL 33 | AFL 34 | AFL 35 | AFL 36 |
Reacties