Derek Fisher, man van grote momenten

Door

Wanneer de LA Lakers een korf nodig hebben in de laatste seconden van een wedstrijd rekenen ze bijna altijd op Kobe Bryant. De ‘Black Mamba’ wordt dan ook aanzien als één van de beste ‘clutch’ spelers in de geschiedenis van de NBA. Maar de LA Lakers hebben nog een echte killer rondlopen in de persoon van oude getrouwe Derek Fisher.

Maandagavond breidde Fisher een nieuw hoofdstuk aan zijn ondertussen indrukwekkende carrière. De omstandigheden konden niet gunstiger zijn. De Lakers speelden in het eigen Staple Centre tegen verdedigend kampioen Dallas. De Mavericks klopten de Lakers afgelopen seizoen nog met 4-0 in de playoffs. Kobe Bryant en zijn troepen waren dus uit op revange. Bovendien betekende deze wedstrijd het eerste optreden van Lamar Odom in LA na zijn controversiële trade naar Dallas.

Maar wat een entertainende wedstrijd moest worden, was vanaf het begin een wedstrijd die niet erg tot de verbeelding sprak. De score bij de rust was een magere 39-35 in het voordeel van de Lakers. Een betere tweede helft zou soelaas brengen maar daar was geen sprake van. De Lakers scoorden een schamele zeven punten in het derde kwart.

Met nog tien seconden op de klok maakte Jason Terry met een floater over Andrew Bynum er 70-70 van. Time out Lakers. Voor de bal terug in het spel wordt gebracht wandelde Kobe Bryant naar de bank van de Mavericks en deelde een aantal woorden mee aan Lamar Odom.

We zullen nooit weten wat Kobe zei maar het was wel degelijk ‘Fisher time’. Kobe nam de bal aan, lokte zowel Shawn Marion als Jason Terry naar hem toe en paste dan naar een vrijstaande Derek Fisher. Dirk Nowitzki maakte nog een verdedigende beweging maar wist op voorhand al dat het te laat was. Fisher schoot een echte boogbal en met nog 3,1 seconden op de klok hoorden we “swish”, 73-70 Lakers. Vince Carter miste vervolgens een lange driepunter en de zege was voor LA, dankzij Derek Fisher.

Na de wedstrijd vertelde Derek Fisher het volgende: “Dit is wat ik doe. Wanneer zo’n kansen zich stellen, heb ik vertrouwen in mijn mogelijkheden. Ik heb het geluk gehad dat ik in mijn carrière in een aantal van die belangrijke fases beslissend was.” En gelijk heeft hij. Derek Fisher heeft in zijn 15-jarige loopbaan een reputatie opgebouwd voor het maken van ‘clutch buckets’ en kan genoemd worden in dezelfde categorie als Robert Horry.

De meest memorabele ‘game winner’ van het afgelopen decennium staat op naam van de ondertussen 37-jarige Fisher. De Lakers speelden in de tweede ronde van de 2004 playoffs tegen de San Antonio Spurs, team van Tim Duncan en verdedigend kampioen. Beide teams wonnen hun twee thuiswedstrijden en ook in de vijfde wedstrijd leken de Spurs hun thuisvoordeel te behouden.

Tim Duncan had net een ongelooflijk schot gemaakt en zijn team met nog amper 0,4 seconden op de klok een 73-72 voorsprong gegeven. De buit was zo goed als binnen maar dat was zonder Derek Fisher gerekend. Fisher nam de assist van Gary Payton aan, draaide, leunde achterover, schoot…BANG 74-73 Lakers. In een ogenblik werd Derek Fisher een held en het cijfer ‘0,4’ gegrift in het geheugen van elke NBA-fan. De Lakers wonnen ook de zesde wedstrijd en stootten door naar de finale.

Daarnaast was zijn prestatie in de tweede ronde van de 2001 playoffs opmerkelijk. De Lakers klopten de San Antonio Spurs met duidelijke 4-0 cijfers en Derek Fisher had hierin een zeer belangrijke aandeel. Hij maakte namelijk drie driepunters in de eerste wedstijd, vier in de tweede, twee in de derde en zes in de vierde, goed voor in totaal vijftien driepunters en een record.

Ook legendarisch was zijn beslissende driepunter met nog 51 seconden te gaan in de vijfde wedstrijd van de finale datzelfde jaar, waarna hij zijn wijsvinger op de mond legde om het publiek in Philadelphia het zwijgen op te leggen. Hij maakte opnieuw zes driepunters in die wedstrijd en won zijn tweede titel.

En dan waren er ook nog de twee belangrijke driepunters in de vierde wedstrijd van de 2009 finale tegen Orlando. Fisher zette de bordjes gelijk met een lange driepunter met nog 4,6 seconden te spelen en maakte er nog een met slechts 31 seconden te spelen in de extra tijd waardoor de Lakers een beslissende voorsprong namen.

Maar Derek Fisher’s allergrootste moment kwam er in de 2007 playoffs. Fisher’s één-jarige dochter Tatum kreeg te horen dat ze een zeldzame vorm van oogkanker had. Fisher, dan spelend bij de Utah Jazz, vloog onmiddelijk naar New York waar zij een spoedoperatie onderging. Maar Fisher is een echte sportman en nadat duidelijk werd dat zijn dochter het goed stelde, vloog hij terug naar Utah.

Ondertussen waren de Jazz bezig aan hun tweede wedstrijd tegen de Golden State Warriors. Met nog iets meer dan drie minuten te spelen in het derde kwart kwam een volledig aangeklede Derek Fisher uit de kleedkamers gewandeld.

Hij wisselde een woord met toenmalig coach Jerry Sloan en zonder enige opwarming viel hij in onder luid gejuich. En daar bleef het niet bij.

Hij speelde geweldige defense tegen Baron Davis om verlengingen af te dwingen en maakte een driepunter met nog 55 seconden te gaan waardoor de Jazz een beslissende 123-117 voorsprong namen. Hij maakte dan ook nog eens twee vrijworpen en legde daarmee de 127-117 eindstand vast. Fisher wees meermaals met twee vingers naar de hemel tijdens de verlenging.

 

Met zijn 37 is Fisher zo goed als aan het einde van zijn carrière gekomen. Ondanks de ogenschijnlijke magere statistieken is Derek Fisher een legende. Hij was er altijd voor zijn team op de moeilijkste momenten en plaatst zich daarmee in een speciale categorie van NBA spelers.

Foto’s: Getty Image

Ook leuk om te lezen