COLUMN: Werd LeBron James onterecht gekroond tot Rookie of the Year?

Het is zo’n tien jaar geleden dat LeBron James zijn eerste prijs in ontvangst mocht nemen. Hij werd in 2004 namelijk verkozen tot Rookie of the Year. En hij werd dat met overmacht. Maar was dat wel terecht? De statistieken tonen aan dat King James niet de beste rookie was…

Historische draft

De NBA Draft van 2003, zo weten we ondertussen, is één van de beste aller tijden. Bij de eerste vijf selecties zaten, met uitzondering van pick 2 (zijnde Darko Milicic) vier potentiële Hall of Famers: LeBron James, Carmelo Anthony, Dwyane Wade en Chris Bosh. Verder in de draft bevonden zich gerespecteerde veteranen als Kirk Hinrich, David West, Chris Kaman, Josh Howard, Luke Ridnour, Boris Diaw, Travis Outlaw, Mo Williams, Kyle Korver, Nick Collison, T.J. Ford en (jawel) Matt Bonner!

Aan het einde van hun eerste seizoen werd James verkozen tot beste rookie. Hij kreeg 78 first place votes en totaliseerde 508 punten op een totaal van 590. Goed voor 86% van de stemmen. Melo volgde als tweede, met 40 first place votes en 430 punten (73%). Wade werd derde op ruime afstand met 117 punten (20%), Hinrich vierde met vier punten, dan Bosh met twee punten en Marquis Daniels (huh?) met één punt.

Het fenomeen

James was natuurlijk het fenomeen. De high school kid die iedereen omver blies met zijn atletisch vermogen en dan al all-around game. In zijn debuut tekende hij voor 25 punten, zes rebounds, negen assists en vier steals tegen de Kings. Dan verging het Melo een stuk minder met twaalf punten, zeven rebounds en drie assists tegen de Spurs. D-Wade had achttien punten, vier rebounds en vier assists tegen de Sixers. Bosh scoorde elf punten tegen de Nets. Opvallend was ook het debuut van Ford met elf punten, elf rebounds en zeven assists tegen de Pacers.

De toon was gezet: Bron-Bron was de gedoodverfde favoriet om gekroond te worden tot ROY en zette dat met zijn debuut nog eens extra in de verf. Doorheen het seizoen werd er ook nauwelijks getwijfeld aan het ‘feit’ dat het nieuwe wonderkind zich tot beste rookie zou kronen. Want: wie anders? In het ESPN-artikel uit 2004 krijgt James dan ook alle eer. “Dit seizoen behoorde toe tot LeBron James. Van zijn debuut in Sacramento tot de windmill in Madison Square Garden.”

The King scoorde 41 punten tegen de Nets en werd daarmee de jongste speler ooit om de kaap van de 40 punten te ronden. Hij scoorde bovendien dertien keer meer dan 30 punten, deelde zes keer dubbele cijfers in assists uit en pakte zeven keer dubbele cijfers in rebounds. Meteen werd ook zijn jersey een hot item. James was een instant star.

Terechte ROY?

James sloot zijn eerste seizoen af met gemiddeld bijna 21 punten, meer dan vijf rebounds en zo goed als zes assists. Goed voor de derde rookie ooit met die all-around statistieken naast Oscar Robertson en Michael Jordan (Tyreke Evans werd de vierde in 2010). LBJ raakte 41,7% van zijn schoten, waarvan 29% van zijn driepunters en 75,4% van zijn vrije worpen. Zijn Cavaliers wonnen achttien wedstrijden meer dan het jaar voordien: 35 tegen 17. Daarmee eindigden ze negende in de Eastern Conference, amper één zege achter de Celtics.

End of story, right? Niet helemaal. De East was toen al historisch zwak. Er waren slechts vier teams met een winning record en twee teams die op 41-41 uitkwamen. James mocht dan wel alle aandacht krijgen als het nieuwe Godenkind, Melo was simpelweg de meest belangrijke rookie voor zijn team. De Nuggets wonnen ook slechts zeventien wedstrijden in 2002-2003. Een jaar met Anthony bracht Denver op 43 overwinningen én een plek in de play-offs. Dat terwijl de Nuggets in de ziek sterke Midwest Division speelden, waar vier teams 50 wedstrijden of meer wonnen (T-Wolves van Garnett, Spurs van Duncan, Mavs van Nowitzki en Grizzlies van Gasol) en geen enkel team een losing record had.

Carmelo sloot zijn eerste seizoen af met gemiddeld 21 punten, zes rebounds en bijna drie assists. Hij raakte 42,6% van zijn schoten, waarvan 32,2 % vanaf de driepuntlijn en 77,7% op vrije worpen. Anthony won alle Rookie of the Month awards in het Westen, LeBron in het Oosten. Statistisch gezien was Melo even dominant als LeBron. Waar Anthony zich echter onderscheidde van zijn vriend zit in de advanced statistics.

Carmelo Anthony vs. LeBron James

Player Efficieny Rating: 17,6 vs. 18,3

True Shooting %: 50,9 vs. 48,8

Effective Field Goal %: 44,9 vs. 43,8

Free Throw Rate: .358 vs. .308

Total Rebounding %: 9,4 vs. 7,6

Turn Over %: 12,7 vs. 13,9

Usage Rate: 28,5 vs. 28,2

Offensive Rating: 102 vs. 99

Defensive Rating: 105 vs. 104

Offensive Win Shares: 3,7 vs. 2,4

Defensive Win Shares: 2,4 vs. 2,6

Total Win Shares: 6,1 vs. 5,1

Win Shares/48min: .098 vs. .078

Conclusie: Het enige waar LeBron een voordeel had, was zijn passing. Dat bleek ook al uit de basisstatistieken. Melo was offensief echter een stuk efficiënter en belangrijker voor de Nuggets dan LeBron dat was voor de Cavaliers. Dat komt vooral duidelijk tot uiting in de offensive rating en win shares. Daar bouwde Anthony een grote voorsprong op ten aanzien van James, die bovendien in zijn eerste seizoen blijkbaar verdedigend niet zoveel beter presteerde (defensive rating en win shares). In combinatie met de vooruitgang die de Nuggets maakten in een enorm sterke divisie, is het duidelijk: Melo got robbed.

Er kan zelfs een case gemaakt worden dat ook D-Wade de ROY award meer verdiende dan James. De rookie van de Heat nam zijn team op sleeptouw en leidde Miami naar 42 zeges én plek vier in het Oosten. De Heat wonnen het jaar voordien slechts 25 keer. Wade geraakte bovendien het verste van allemaal. Terwijl Melo in de eerste ronde met 4-1 verloor van Minnesota, zette Wade de Hornets van Baron Davis met 4-2 opzij (inclusief de game winner in Game 1). In de tweede ronde waren de Pacers in zes wedstrijden te sterk, ondanks gemiddeld 21 punten van Wade tegenover Defensive Player of the Year Ron Artest a.k.a. Metta World Peace.

Wade as a rookie lead his team to a playoff series win! Michael Jordan or LeBron or Carmelo or Durant didn’t do that

— HeatNation 4 Lyfe (@Big_Mark6491) 18 april 2013

LeBron James verdiende alle aandacht die hij als rookie kreeg. De man was een highlight machine en liet op amper 19-jarige leeftijd flitsen zijn van zijn all-around talent. Zijn bekroning tot Rookie of the Year was echter meer gebaseerd op hoogtepunten dan op staalharde statistieken. Daaruit blijkt namelijk dat Carmelo Anthony belangrijker was voor zijn team en er meer succes mee bereikte, tegen sterkere tegenstand. En dus meer recht had op de ROY award.

Foto’s: Getty Images