Op deze plek bespreken Ingmar Meijer en Eva Gerritse en Lennart Beishuizen wekelijks op nonchalante wijze de gebeurtenissen in de Amerikaanse sportwereld. Wat was opvallend, interessant, geinig of juist bloedserieus? ING houdt je op de hoogte.
Hey Eef!
Onze rap van vorige week werd met gemengd enthousiasme ontvangen. Misschien dat we dat we dat ooit nog eens gaan doen, maar nu keren we gewoon weer terug bij de oude vertrouwde rijmloze ING.
Even iets niet Amerikaans: de Champions League finale was me er eentje zaterdag! Ik hoopte dat Dortmund zou winnen, maar ik kon zeker wel leven met de mooie hoofdrol die Arjen Robben opeiste.
Een voetballer met zijn kwaliteiten hoort niet de geschiedenisboeken in te gaan als een ‘loser’. Ik weet niet wanneer hij alle sympathie heeft verloren, maar ik kan mij nog een penaltyserie tegen Zweden herinneren waarna hij een grote nationale held was. En 2010 was toch ook geweldig?
——
Ha Len!
Geweldig? Ik zou 2010 liever een nationaal trauma noemen. Robben had zich in die 62e minuut onsterfelijk moeten maken. En in de 116e scoort uitgerekend mijn lievelingsvoetballer. Droom aan duigen.
Natuurlijk moeten we Robben geen ‘loser’ noemen, ondanks zijn hardnekkige vervelende maniertjes. Ik had liever Dortmund zien winnen, maar eerlijk is eerlijk, die goal van Robben was Duitsland op z’n best.
——
Als Bayern München de beste voetbalploeg van Europa is en Ajax de beste van Nederland is de Miami Heat toch de beste basketballploeg? Met LeBron James als beste basketballer en misschien wel de beste atleet ter wereld heb ik er geen twijfels over dat de Heat gewoon de titel pakt.
Toch was er vrijdag een kink in de kabel: de Indiana Pacers wonnen en James was een beetje de schlemiel. Het deed mij denken aan LeBron pre-2012, het choke-tijdperk. Ik heb nooit onder stoelen of banken geschoven dat ik in het ‘Beat the Heat’ kamp zit en ik hoop dat de Pacers deze serie winnen. Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet zo één, twee, drie gebeuren. Denk jij dat de Pacers kans maken?
——
Sluw hoor, tussen neus en lippen door Ajax nog even noemen. Als jij vindt dat we Robben geen ‘loser’ mogen noemen, dan kun je LeBron James geen schlemiel noemen na een wedstrijd waarin hij 36 punten maakt.
Nu ter zake. De Heat is inderdaad de allerbeste basketballploeg ter wereld. En LeBron is de allerbeste basketballer ter wereld. Maar het mooie aan sport is dat de beste niet altijd wint. Duitsland speelde op dat WK twee jaar geleden veel overtuigender dan Spanje. Ze scoorden meer goals bovendien. Maar ze wonnen niet.
Daarmee zeg ik niet dat de Pacers gaan winnen. Maar ze maken altijd kans. In play-offs kunnen spelers boven zichzelf uitstijgen en favorieten ten onder gaan aan de druk. Hibbert en George moeten zorgen dat ze zeven games lang tot die eerste categorie blijven behoren. En dan is het voor het ‘Beat the Heat’ kamp te hopen dat de machine van Miami gaat haperen. De voortekenen in Game 3 waren niet al te hoopvol voor de Pacers. Maar ik kan niet wachten tot Game 4 (en 5, en 6 en hopelijk 7).
——
De San Francisco Giants hebben twee van de afgelopen drie World Series gewonnen en ze zijn langzaam op weg naar een dynastie. Zaterdag was Angel Pagan de held voor de Giants door met een inside the park walk-off homerun de wedstrijd tegen de Colorado Rockies te beslissen. Het is voor mij één van de hoogtepunten van het seizoen tot nu toe. Je ziet dat niet elke dag en de reacties van Pagan en zijn teamgenoten maakten het helemaal af.
We zitten nu op ongeveer één derde van het seizoen en we kunnen dus langzaam wat voortijdige conclusies gaan trekken. Wat valt jou tot nu toe het meeste op? Ik ben vooral verrast door de slechte starts van de Los Angeles Angels èn Dodgers, die toch als favorieten het seizoen in gingen.
——
Kippenvel bij die homerun van Pagan. Prachtig sportmoment. En gisteren werden we weer verblijd met een homerun van Profar. Vorige week maakte de Nederlander zijn rentree in de MLB, en deze week slaat ‘ie de bal voor de Rangers de tribunes in.
Die matige start van de Angels kunnen we zo langzamerhand wel vergeten toch? De wederopstanding van LA gaat hand in hand met de prestaties van Mike Trout. Zijn geweldige rookie seizoen was geen toevalstreffer. Hij liet deze week als jongste speler ooit een Cycle noteren en sloeg nog even een homerun van zo’n 150 meter in center field. Alsof ’t niks is. Miggy kan z’n borst weer nat maken voor de strijd om de MVP award.
——
Zoals je weet kan er geen ING voorbij gaan, zonder dat ik een team uit Boston heb genoemd. Mike Carp, outfielder van de Boston Red Sox, speelde bij de Seattle Mariners toen Nederlander Gregory Halman overleed. Tot op de dag van vandaag heeft Carp een jersey van Halman (leestip!) bij zijn locker room. Hij noemt Halman zijn beste vriend en het is tragisch om te lezen dat Carp anderhalf jaar na dato nog steeds elke dag aan Halman denkt.
Het is fijn dat Carp de herinnering aan Halman levend houdt en dat de Haarlemmer niet langzaam de vergetelheid in gaat. Dit soort momenten doen je toch realiseren dat sport ook maar slechts sport is.
Tot volgende week!
Lennart
PS: GO BRUINS!
——
Goeie leestip! Het verhaal van de Halmans is zo tragisch en voor buitenstaanders bijna niet te begrijpen. In augustus was er eindelijk een lichtpunt voor de Rotterdamse honkbalfamilie toen Jason werd vrijgelaten. Eén zoon terug. Het is misschien vreemd om dit over een moordenaar te zeggen, maar ik hoop dat Jason er weer bovenop komt en zijn honkbaltalent gebruikt om ervoor te zorgen dat we Greg nooit vergeten.
Bye! Eva
PS: Dat zijn twee teams uit Boston. En niet zo hard, straks hoort Jules het nog.
Reacties