NEW YORK – De Super Bowl. Leuk en aardig. Grappige pseudo-feestdag. Maar dit festijn neemt zo onderhand ook schrikbarende vormen aan. Het geweld op het veld dat debet is aan zoveel lijden in latere levens is één ding. De onstuitbare commercie een tweede. Maar het militarisme, het afgevlakte, gecommercialiseerde patriottisme begint zo onderhand eng te worden.
Het was weer hetzelfde verhaal als in vorige jaren. Als bij bijna elke wedstrijd. Uiteraard het volkslied. Maar ook God Bless America. En de flyover van de straaljagers. En de militairen op het veld. En op de tribunes. En het kijkje bij de militairen die in Afghanistan aan de TV gekluisterd zaten. En de reclame over de soldaat die (heelhuids) thuiskomt en vrouw en kinderen verrast. En vervolgens een spontane welkomstparade kreeg van heb ik jou daar – alles echt gebeurd en gesponsord door onze lieve vrienden van Budweiser, uiteraard. En zelfs het lezen van de Onafhankelijkheidsverklaring.
De spelers waren weer de ‘soldaten,’ de linies de ‘loopgraven,’ en een lange hoge bal de ‘bom’. Niks ging te ver als metafoor. Want football houdt van het leger, en het leger van football. Ze horen bij elkaar als summum van het Amerikaan-zijn. Althans, dat maken ze je graag wijs.
Want beide entiteiten zijn veel slechter voor je dan ze graag zouden willen toegeven. Zowel de NFL als het leger spugen hun werknemers snel uit zodra deze hun waarde verliezen – niks parades. En vanaf dat moment moeten de gebroken veteranen met alle macht tegen die enorme machine opboksen om nog te krijgen wat hen toekomt, waar ze recht op hebben. Pensioen en bovenal hoognodige zorg.
Maar sinds het einde van de Vietnamoorlog is kritiek op het leger hier taboe. Want dat wordt dan verdraaid als kritiek op ‘onze jongens en meisjes’ – ondanks dat deze professioneel militair zijn, hetgeen tijdens de Vietnamjaren niet het geval was – en in het verlengde daarvan op Amerika zelf. Dat is de mentaliteit waar de president George W. Bush Amerika mee opzadelde: ‘You’re either with us or you’re against us.’
Kritiek op de NFL is ook uit den boze. Want dat is en blijft de sport. (Totdat er geen aanwas meer is vanwege het vele hersenletsel onder kinderen, maar dat duurt nog even.) Een sport van mannelijkheid en kameraadschap. Het leger wordt daar graag mee geassocieerd. En andersom. Want mannelijkheid is nog altijd zeer goed te verkopen. En op de verkoop drijft de hele Super Bowl nog steeds.
En zo is de cirkel weer een jaartje rond.
Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine.
Foto: Getty Images
Helemaal mee eens!!!!
Zwaar overdreven, nationalistisch gedoe mogen ze van mij mee kappen.
Nationalistisch ja, maar nog belangrijker is de commercie. Sponsor van de nfl is verzekeringsmaatschappij usaa. Deze is er voor…. De militairen. Dus haalt usaa alles uit de kast om de militairen te paaien en krijgen van het ministerie daar volledige medewerking in. Die ziet hierbij natuurlijk ook de voordelen van. Dus geld is de grootste factor van het militairistisch gedoe.
Comments are closed.