Er zijn veel dingen interessant aan basketball. De snelheid, de energie, tactiek en teamplay. Maar bovenal het mentale, psychologische aspect is zeer interessant en vaak onverwacht.
Het moeizame seizoen van de Celtics leek over toen duidelijk werd dat Rondo uitgeschakeld zou zijn voor de rest van het jaar. Immers heeft de pointguard zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot de leider van dit team. En dat is knap naast veteranen als Garnett en Pierce. Rondo bepaalt het spel en nog veel belangrijker in een teamsport als basketbal, hij is zoals de Amerikanen zeggen, de glueguy.
De lijm viel dus weg en iedereen dacht dat de Celts uit elkaar zouden vallen. Niets is minder waar. Inmiddels staan ze op 6 – 0 zonder Rondo. Hoe kan dat, zal je je afvragen.
Allereerst moet worden gezegd dat Rondo vooral door hard werken in de loop der jaren veel respect heeft verdiend van zijn teamgenoten. Veel mensen dachten dat hij zou ondersneeuwen bij de grote namen die werden gehaald, maar hij werd een gewaardeerde speler. Daarnaast is Doc Rivers een hele goede teamcoach, vooral op het mentale vlak en teambuilding. Deze twee facetten hebben er, naar mijn mening, voor gezorgd dat de Celtics zo goed zijn gaan spelen. Er is een bepaalde energie en trots geactiveerd binnen de spelersgroep. Ze willen iedereen tonen dat ze goed kunnen spelen zonder hun ‘floorleader’. En misschien dat het winnen voor Rondo ook nog een stimulans is.
Maar hoe lang houdt deze energyboost aan? Is het een effect met een lange uitwerking of is het slechts een tijdelijk schokeffect? Dat zullen we de komende tijd gaan zien. De logica gebied ons te zeggen dat de Celtics uiteindelijk (lees: in de playoffs) het leiderschap, workethic en talent van Rondo gaan missen.
Sinds de blessure van Rondo wordt er in de NBA-wereld volop gediscussieerd over de toekomst van de Celtics. De algemene verwachting is dat ze in Boston aan een ‘change’ moeten gaan werken. De afgelopen dagen was Garnett vaak onderdeel van allerlei traderumours. Het feit dat de Celtics nu ook laten zien zonder Rondo te kunnen winnen, zou volgens media betekenen dat Rondo een goede trade asset is om meerdere goede spelers naar Boston te laten komen.
Ik schat GM Danny Ainge gelukkig iets hoger in. In een league waar het spel inmiddels is gebouwd op pointguards en snelheid, zou je als Ainge toch wel erg gek zijn om een top drie pointguard weg te doen!!!!
Hoe lang het Rondo-effect zal voortduren gaan we zien, maar voorlopig doet het team de term Celtics Pride eer aan.
Column geschreven door Sjoerd Neggers.
Reacties