Het meisje in het korte rokje stond lachend naar het publiek in de ArenA te kijken. Eén pom-pom had ze losjes in haar zij geplant, de andere gebruikte ze om mee te zwaaien. Op het veld was de stand gelijk: 17-17. De Admirals verdedigden 3rd-and-10 tegen de nog ongeslagen Frankfurt Galaxy. Het nog altijd lachende meisje gooide haar pom-poms weg. In plaats daarvan hield ze nu een bord omhoog. ‘Make some NOISE!!’ stond er op. Haar Prodent glimlach was vervangen door een wijd open mond. “WOOHOO!!” riep ze.
Tot mijn verbazing gehoorzaamde iedereen. Om me heen begon men lawaai te maken. Veel lawaai. In het stadion was op dat moment namelijk geen normaal klapvee aanwezig. Nee, ik had hier te maken met professionals. Trommels, ratels en: vuvuzela’s. Ja, lang voordat de hele wereld tijdens het WK in Zuid-Afrika kennis maakte met dit helse apparaat was het in het stadion al sinds jaar en dag het wapen bij uitstek van de ‘Orange Army.’
Doof
Ikzelf was enkel bewapend met mijn stemgeluid maar deed toch mee. Immers, als een mooi blond meisje in een kort rokje je vraagt om lawaai te maken, dan doe je dat natuurlijk. Mijn stembanden konden echter bij lange na niet opboksen tegen de orkaan van geluid. Mijn trommelvliezen ook niet. Achter mij tetterde een enthousiaste fan mij op zijn allerhardst in mijn linkeroor. Sindsdien is in lawaaiige ruimtes mijn rechteroor mijn go-to ear geworden. Ook vergat ik nooit meer oordopjes mee te nemen.
Op het veld hadden de spelers van de tegenstander ook duidelijk last van het kabaal. De quarterback deed zijn handen op zijn helm, om het geluid proberen buiten te sluiten. In de helm zat een ‘oortje’ waardoor de coach de gekozen play doorgaf. Vervolgens begon de QB heftig te schreeuwen en gebaren naar zijn receivers. Die haalden niet begrijpend hun schouders op. De playclock liep verder en verder af. Drie, twee, één….timeout. Net op tijd had de coach ingegrepen.
Nuttig
Heel even was het weer stil in het stadion. Even later, toen de teams weer op het veld stonden, barstte de geluidsstorm weer in alle hevigheid los. Wederom 3rd and 10. Weer riep ‘Leader of the Galaxy’ van alles naar zijn ploeg. Weer leek het aan dovemansoren gericht. Ondanks de aanwijzingen van de coach tijdens de timeout.
Deze keer kreeg de quarterback echter wel vóór het verstrijken van de tijd de bal in zijn handen. Enkele seconden later gooide hij een pass naar links richting de zijlijn. Dat daar verder niemand in de buurt liep, was voor hem kennelijk een verrassing. De receiver voor wie de pass bedoeld was, liep een compleet andere route dan de quarterback verwachtte. Hoofdschuddend en schouderophalend liep de offense het veld af.
In een hels kabaal legde de kicker van Frankfurt vervolgens aan voor een fieldgoal van 40 yards. Hij miste, uiteraard. Zo bleek dat al dat lawaai – begonnen door een vrolijke dame met een aanwijzing op een bordje – toch nog zeer nuttig. Niets leek meer te lukken voor de aanval van de tegenstander. De Admirals sleepten vervolgens in de extra tijd de zege uit het vuur. In complete stilte trapte de kicker de bal door de palen, einde wedstrijd. De thuisploeg had gewonnen, en dat allemaal dankzij die vervloekte vuvuzela!
Reacties