Column: Bucket list

Door

Athletics

Als je dan toch een sport bucket list opstelt, doe het dan ook gelijk goed dachten Ethan Cole en Josh Schultz. De twee comedians van Slow Clap maakten een lange lijst met wilde ideeën die ze altijd al een keer met hun sporthelden wilden doen. Zoals bijvoorbeeld vissen met basketballer Dennis Rodman en een cursus agressiebeheersing met tennisser John McEnroe.

Ze zijn net begonnen en één van de eerste opdrachten van de lijst was: Jose Canseco zo ver krijgen dat hij aan iedereen zijn excuses aanbiedt.

Verontschuldiging

Canseco is een oud-honkballer die homeruns sloeg bij de vleet, maar na zijn carrière in zijn boek ‘Juiced’ schreef dat hij zich al die tijd had volgestopt met steroïden. Hij noemde zich de godfather van de steroïden-revolutie en verlinkte nog een handjevol spelers zoals Mark McGwire, ‘Pudge’ Rodriguez, Rafael Palmeiro en Alex Rodriguez.

Met name zijn oud-teamgenoot McGwire kwam er niet al te best van af. “We gingen samen ontelbaar vaak naar de doucheruimte om steroïden te injecteren. Ik injecteerde mijzelf, omdat ik wist hoe het moest. Maar ik heb Mark ook veel geïnjecteerd.”

Tijd om sorry te zeggen tegen zijn oud-collega’s die hij heeft verraden, vond Slow Clap. Voor de altijd iets te dikke ‘Pudge’ (propje) Rodriguez dachten ze aan eten. Bijvoorbeeld een mooie fruitschaal. Prima, zei Canseco.

Op Palmeiro wilden ze een close harmony kwartet afsturen. Vier oude mannen die in kostuum meerstemmig ‘sorry’ voor de deur van Palmeiro zouden zingen. No way, zei Jose.

Okay, wat doen we met Alex Rodriguez? “F*** hem. Ik kan die gast niet uitstaan. Ik geef hem het liefst een schop onder zijn reet. Hij is een leugenaar en probeerde mijn vrouw te versieren. Hij heeft over mij gelogen in de media. Het enige wat ik wil is hem in elkaar slaan in de worstelring.”

McGwire dan. Een gedicht leek Slow Clap een mooi gebaar. “Dat wordt niks”, dacht Canseco. Maar toch, na een middagje diep nadenken kwam Jose met onder meer de volgende regels: “Rozen zijn rood, viooltjes zijn blauw. Sorry dat het in mijn boek ook ging over jou. De ballen die we sloegen vlogen. Daar hebben we allebei over gelogen.”

Canseco ging naar een wedstrijd van de Dodgers, want bij die club is McGwire hitting- coach. In de lucht vloog een reclamevliegtuigje met een banner: ‘Mark het spijt me. Wil je mijn vriend zijn? Liefs Jose.’

Canseco trok zijn T-shirt aan met daarop: ‘Sorry voor alles Mark.’ In zijn hand een spandoek: ‘Sorry Mark. Lees mijn gedicht. Liefs Jose.’ Hij riep naar Mark, maar er kwam geen reactie. Een beveiliger wilde ook niet helpen en dus deden ze het gedicht maar op de post.

Ze hadden het kunnen weten. Canseco bood al een paar keer eerder zijn excuses aan, maar McGwire wil niks meer met hem te maken hebben. “Het kan mij niet schelen als ik hem nooit meer spreek. Wat hij gedaan heeft was fout”, vertelde McGwire een paar jaar terug, die inmiddels al lang heeft toegegeven doping te hebben gebruikt.

Bucket list

Met Canseco afgevinkt kan Slow Clap aan de rest van de bucket list beginnen. Waar ik erg benieuwd naar ben is hun middagje met Michael Vick. De American Footballer organiseerde ooit illegale hondengevechten in zijn huis. Honden die niet presteerden knoopte hij op aan een boom of verdronk ze. Met hem willen ze naar een hondententoonstelling.

De aflevering met Tim Hardaway zal ook bijzonder worden. De basketballer zei eens: “Ik haat homo’s en ik ben niet graag bij ze in de buurt.” Wat doe je dan als Slow Clap? Juist, je laat Hardaway een homostel trouwen.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen