Waar wij met Sport Amerika dagelijks stilstaan bij al het laatste nieuws in de NBA, is het ook niet slecht om af en toe terug te kijken. Met NBA History kijken we terug naar bijzondere teams en indrukwekkende spelers die gedurende de jaren zoveel indruk hebben gemaakt dat we ze graag nog een keer uitlichten.
“Ik noem het ‘De Manier Waarop Basketbal Gespeeld Moet Worden’. Ik denk dat het misschien wel het meest indrukwekkende quarter in de geschiedenis van het basketbal was. Atlanta kon gewoon niets”, zei point guard Danny Ainge nadat zijn Boston Celtics de Atlanta Hawks compleet verloren hadden gespeeld in het derde quarter van Game 5 van de Eastern Conference Semifinals in 1986. En gelijk had hij. De Celtics van Larry Bird speelden simpelweg het perfecte quarter, één dat tot op de dag van vandaag legendarisch blijft.
De Boston Celtics van het seizoen 1985-1986 hadden een echt ‘Dream Team’. Op bovenstaande foto zijn de meest belangrijke spelers te zien, van links naar rechts: Larry Bird, Dennis Johnson, Danny Ainge, Robert Parish, Kevin McHale en Bill Walton. Samen vormden ze een haast onoverwinbare combinatie.
Het team was goed voor liefst 67 overwinningen tijdens het reguliere seizoen en wonnen 40 van hun 41 thuiswedstrijden. Deze ongelooflijke cijfers in hun eigen Boston Garden zouden na de playoffs nog indrukwekkender zijn want de Celtics verloren tijdens de playoffs geen enkele thuiswedstrijd.
Dat ze in hun eigen stadion niet te kloppen waren, bewezen Larry Bird en zijn ploeggenoten tijdens de Eastern Conference Semifinals tegen de Atlanta Hawks. De Celtics hadden tot Game 4 van die serie nog geen enkele wedstrijd verloren in de playoffs. Maar door een sterke Spud Webb (21 punten en 12 assists) en een dodelijke Dominique Wilkins (37 punten) dienden de Hawks Boston hun eerste nederlaag toe.
Voor Game 5 trokken beide teams opnieuw naar de Boston Garden en de Celtics hadden geen zin in een nieuwe trip naar Atlanta. Bij de rust stonden ze 66-55 voor maar vanaf de start van het derde quarter speelden de Celtics misschien wel het beste basketbal allertijden.
In de eerste zes minuten na de rust breidden de Celtics hun voorsprong uit naar 17 punten door een 12-6 score. Met nog 5 minuten en 17 seconden te gaan werd er gefloten voor een illegale defense van de Hawks, een technische fout, en Bird maakte de bijkomstige vrijworp.
Vanaf dat moment maakten de Celtics brandhout van de Hawks. Boston scoorde, met Bird’s vrijworp inbegrepen, 24 onbeantwoorde punten en sloot het derde quater dus af met een 24-0 score. De Celtics smeerden Atlanta een droge 36-6 aan de broek en de stand na het derde quarter was 102-61. Game over.
Atlantacoach Mike Fratello herinnert zich de feiten jaren later nog goed: “Wie wil zich zo’n dingen herinneren? Het leek alsof de korven van overal kwamen. Het leek alsof ze elk schot maakten. Ze waren allemaal op hetzelfde moment ‘on fire’ dus het maakte niet uit wat je deed.”
Offensief waren de Celtics pure klasse want ze maakten 14 van hun 22 schoten, goed voor 64%. Ze scoorden op alle manieren: driepunters, layups, dunks… Een ‘fast-break dunk’ van McHale deed het hele stadion trouwens ontploffen van extase. En defensief waren ze gewoon dominant want ze hielden de Hawks op twee gemaakte schoten in 18 pogingen, goed voor…11%.
Na een tijd had zowat iedereen door dat ze getuige waren van een historische gebeurtenis. Je zag het aan de fans, de ganse ‘coaching staff’ en zelfs de spelers. Na een zoveelste korf, door Danny Ainge, was zelfs de anders ontzettend rustige Dennis Johnson zo enthousiast dat hij een dansje plaatste op het veld.
Fratello zag de bui al snel hangen maar was machteloos: “Het enige dat je kan doen is een timeout aanvragen en vervangingen doen. De NBA laat niet toe om tijdens een wedstrijd een trade te maken.”
Kevin McHale beschouwt dit nog steeds als één van de hoogtepunten uit zijn carrière: “Ik denk niet dat je ooit nog zo’n quarter basketbal gaat zien. Ik bedoel, de blik op het gezicht van de spelers van Atlanta na het verlaten van het veld…het was alsof ze net terugkwamen van een oorlog. Ze waren gewoon in shock. Ik denk dat ze niet konden wachten om naar huis te gaan. Het was gewoon het perfecte quarter.”
De Celtics wonnen de wedstrijd uiteindelijk met 132-99. Bird eindigde met 36 punten en McHale met 25. Na afloop kregen de spelers de langste staande ovatie uit de geschiedenis van de NBA. Terecht want ze zorgden werkelijk voor een legendarisch moment.
Voor wie dat legendarische derde quarter nog eens integraal wil beleven, bekijk volgende clips:
Foto’s: Google Image
Reacties