3-on-3: Mike Brown, Lakers & Phil Jackson

Door

In 3-on-3 geven wekelijks drie NBA-redacteuren antwoord op drie vragen omtrent een actueel onderwerp. Deze week: Mike Brown, Lakers & Phil Jackson.

1. Het ontslag van Mike Brown is beste wat Lakers konden doen.

NdCvD: Het is eerlijk gezegd wel wat vroeg, vijf wedstrijden in het reguliere seizoen gespeeld. Maar er mag ook geconcludeerd worden dat Brown de Lakers nog geen enkele identiteit heeft kunnen geven. De Lakers laten slechts bij vlagen zien waartoe ze in staat zijn en dat is alleen wanneer het startende vijftal op het parket staat. De productie van de bank is dramatisch, mede door de wisselende rotatie van de coach. Maar het belangrijkste natuurlijk: Kobe was klaar met Brown. En een ongelukkige Kobe is een recept voor een dramatisch seizoen.

EG: Brown’s ontslag lijkt meer op een paniekbeslissing. Maar als er straks een nieuwe headcoach staat die van LA direct weer een kampioenskandidaat maakt, krijgt Kupchak zijn gelijk. En dat kan zomaar gebeuren. Er moet toch een coach te vinden zijn die uit de voeten kan met Nash, Bryant, Howard, World Peace en Gasol?! Het eerste gelijk van Kupchak is trouwens al bewezen. Invalcoach Bickerstaff leidde de Lakers uren na het ontslag van Brown naar de tweede overwinning van het seizoen.

PH: Jawel, maar het is natuurlijk allemaal wat populistisch om een coach te ontslaan na de eerste vijf wedstrijden. Zeker met twee nieuwe starters die met elkaar moeten leren spelen, en dat door blessures slechts twee keer konden.   That said, Mike Brown was gewoon niet de man om dit team te coachen. Het aantal (betere) free agent coaches op de markt is relatief hoog op dit moment en dan heb je als Lakers liever een bijna vol seizoen met een nieuwe coach, dan een opgebroken seizoen door een trainerswissel halverwege. Ze zouden Brown waarschijnlijk meer tijd hebben gegeven als Steve Nash geen 38 jaar oud was.

2. Mike Brown had de Lakers de titel bezorgd.

NdCvD: Nee. De concurrentie lijkt veel verder. De Miami Heat en de Oklahoma City Thunder lijken hun rotatie vast te hebben staan. Tevens hoeven zij geen nieuwe offense in te passen waar Brown the Princeton offense introduceerde. Zelfs de Thunder die het verlies van Harden op moesten vangen hebben een specifieke speelstijl met vast aanvalspatronen om maar niet te spreken over de ploeg uit Miami. De Lakers ontberen zowel vaste aanvalspatronen als een vaste rotatie.

EG: Dat valt te bezien. Hij kreeg zijn sterren in pre-season en in de eerste vijf duels in regular season simpelweg niet aan het winnen en Kobe leek met de dag chagrijniger te worden. Toch is het koffiedik kijken. Door na vijf potjes al zo’n radicale beslissing te nemen, geeft Kupchak zijn coach ook weinig kans. Misschien was het hem met nog twee of drie maanden wel gelukt op de Lakers op de rails te krijgen. Maar was het dan voor een titel niet al te laat geweest?

PH: Nee, maar ik denk dat geen enkele coach de Lakers dit seizoen een titel bezorgd, ook niet Phil Jackson. Mike Brown was een defensieve coach voor een team met anderhalve defensieve speler en een belachelijke bank. Hoe je het ook went of keert: dat is gewoon te weinig om een titel te winnen in een NBA waar Kevin Durant en LeBron James rondlopen, ook al is die anderhalve defensieve speler Dwight Howard.

3. Phil Jackson moet terugkeren als coach van Lakers.

NdCvD: Als Laker-fan zou ik Jackson graag terug zien. De nieuwe superman, Kobe Bryant en Phil Jackson aan de zijlijn doen dan toch even glorieuze tijden herleven. Mike D’Antoni wordt veelvuldig genoemd, maar in de aanval van D’Antoni lijkt Kobe minder “touches” te krijgen. En één ding mag duidelijk zijn in Los Angeles: Kobe Bryant deelt de lakens uit, en Kobe zou best Phil eens terug willen.

EG: Vanuit Lakers’ perspectief is Jackson op zijn minst één van de beste opties. Phil is een held in LA, basketball genie en we weten allemaal dat hij toch nooit écht met pensioen kan gaan. Het zou een déja vu kunnen worden van 2005. Toen bracht hij na een jaartje pensioen – waarin de Lakers faalden onder leiding van Tomjanovich –  het team terug naar de top van de league. Ik vraag me alleen af of het vanuit Phil’s perspectief wel slim is om voor de derde keer coach te worden in LA. Voldoen aan de verwachtingen lijkt een onmogelijke opgave.

PH: Ja, maar op de een of andere manier is de optie van dit team met D’Antoni aan het roer nog veel aantrekkelijker. Pick and rollen met Dwight en Steve, run en gunnen met de knieën van Kobe en D’Antoni die Metta World Peace in toom moet houden. Ik snap dat dit allemaal niet optimaal is voor het team, maar wat zou het ontzettend gaaf zijn om te zien (en wat goedkoper zijn voor het Lakers front office, hoewel ze daar niks om geven). Natuurlijk is de Zen Master een beter idee, hij is gewoon veruit de betere coach, maar als neutraal toeschouwer wil ik alleen maar schreeuwen: Haal D’Antoni!!

 Met dank aan Noël de Cocq van Delwijnen, Eva Gerritse en Pieter Horstman.

Lees hier de laatste 3-on-3: Magic, Knicks & Kobe. 



Ook leuk om te lezen