De NBA is inmiddels al weer in week elf aangekomen, tijd voor een nieuwe 3-on-3 dus. In deze rubriek reageren wekelijks drie NBA-redacteuren op drie stellingen omtrent een actueel onderwerp. Nadat we vorige week alles rond bijnamen bespraken, is het nu tijd voor net iets anders: de mensen die die bijnamen vaak verdienen. De roekeloze, kwikzilverige spelers die de NBA zo leuk (en soms frustrerend) maken.
1. JR Smith heeft gelijk: mensen moeten zijn stunts met iets meer humor benaderen.
Robert Kaak (RK): Nee. JR vindt zichzelf fantastisch. Hij is een egoïst met een enorme dosis zelfoverschatting. Zijn ‘komische’ acties moeten zo snel mogelijk de kop ingedrukt worden. Anders gaat hij echt nog denken dat hij, naast de beste basketballer ooit, ook nog eens erg grappig is. Allebei zijn namelijk totaal niet het geval.
Anouar Amrani (AA): Hij moet zijn skills gebruiken in plaats van zijn twee hersencellen. Fans willen geen honderd dollar betalen voor dit soort acties. Dan kunnen ze net zo goed naar Lachen Met Home Videos kijken op SBS6. Ook daar kijken niet meer dan 19.000 mensen naar, net zo veel mensen als in Madison Square Garden passen. Dus normaal doen of terug naar China, waar je de clown kunt uithangen.
Sjoerd Neggers (SN): Misschien hebben de Knicks JR bijgetekend om onderdeel te zijn van hun entertainment team. Prima, dan snap ik ook gelijk zijn gestuntel op het veld.
2. Het was misschien niet netjes, maar uit persoonlijk oogpunt heeft Andrew Bynum het de afgelopen tijd prima gespeeld.
AA: Bynum kan basketballen wanneer hij zin heeft. Alleen zie je dat nooit bij hem. Zo goed was hij ook weer niet bij de Cavaliers. De center was eerder een sta-in-de-weg voor Kyrie. Ik denk dat hij er mee gaat kappen na dit seizoen. Hij heeft een goed seizoen gespeeld. Een center die in zijn carrière gemiddeld minder dan tien rebounds per game heeft, zal na zo’n zware blessure echt niet beter spelen.
SN: Als je iets niet meer op kan brengen vanuit intrinsieke motivatie dan moet je stoppen. Maar is het dan reëel en/of netjes om alle miljoenen ook maar mee te nemen? Of toch ineens weer motivatie vinden als een titelkandidaat je belt? Het is een dun lijntje.
RK: Andrew Bynum. Nog zo’n narcist pur sang. Totaal geen respect voor anderen. Niet voor de Cavaliers, niet voor medespelers, niet voor coaches, niet voor een contract, voor niets en niemand. Meneer ‘wil liever niet verliezen’. En nu zul je zien dat zo iemand straks nog wordt beloond door bij de Clippers of de Heat te spelen.
3. Het komt dit seizoen nog wel goed met goedbetaalde Milwaukee Buck Larry Sanders.
SN: Het is maar net waar je op doelt. Met zijn bankrekening, wagenpark, huis en nieuwe tatoeages komt het het allemaal wel goed. Op het veld verwacht ik niet zoveel meer.
RK: Smith en Bynum zijn al een paar fases verder dan Sanders. Als zo’n matige speler als Sanders zóveel geld krijgt, dan gaat ie vanzelf geloven dat ie geweldig is en boven de rest van de (basketball)wereld staat. Van Sanders horen we misschien nog niet zoveel als Bynum en JR Smith, maar hij is op deze manier hard op weg om eenzelfde reputatie te krijgen.
AA: Na het zetten van zijn handtekening onder een contract van 44 miljoen is Sanders helemaal gek geworden. Hij is een speler die niet weet wat hij moet doen met het geld en speelde vorig seizoen blijkbaar zijn beste seizoen ooit. Sanders kan Bynum 2.0 worden. Eigenlijk is hij het al. De Bucks hebben hun geld weggegooid, maar hadden het beter aan een goed doel kunnen schenken. Investeren in Sanders is net als investeren in een omvallende bank.
Foto’s: Getty Images.
Reacties