2019 NFL Draft Prospects: Edge Rushers

Door

Vrijdag 28 april klinkt als een doodnormale dag. Toch is het voor fans, spelers en NFL-teams een dag waarop de toekomst van een NFL-club een wending kan krijgen. Elke week zullen wij bij SportAmerika een positie doornemen richting de NFL Draft van 2019. De vijf best beschikbare spelers worden per positie geanalyseerd. In deel zeven bespreken we de tweede positie van de verdediging: Defensive End/Edge Rusher.


NICK BOSA – OHIO STATE

Leeftijd: 21 | Lengte: 1.93 m | Gewicht: 119 kg | Junior


Nick Bosa was, voordat Kyler Murray besloot naar de draft te gaan, de speler die de meeste hype met zich meebracht. Na een degelijke draft combine staat de edge rusher van Ohio State wellicht achter Quinnen Williams en Kyler Murray, maar dit neemt niet weg dat hij op zijn positie met afstand de best beschikbare speler is. Josh Allen komt in de buurt, maar de voorkeur zal bij veel teams toch uitgaan naar Bosa. Nadat hij in 2016 en 2017 zeer succesvol was, kwam zijn 2018-seizoen na drie duels al ten einde. Een blessure zorgde ervoor dat hij een week of acht uit de roulatie was. Toen hij terug kon komen, besloot hij dat niet te doen. Bosa ging zich richten op de aankomende draft, waar hij met zekerheid een top-vijf pick zal zijn.

THE GOOD: ALLROUNDER/NEUSJE VOOR DE BAL/RUN DEFENSE

De voornaamste reden hiervoor? Zijn veelzijdigheid. Nick Bosa beschikt over het complete arsenaal. Hij is lang en zijn wingspan is enorm, waardoor hij ballen met gemak uit de lucht kan slaan. Bosa is explosief vanuit zijn stance, waardoor hij simpelweg op basis daarvan al offensive linemen verslaat. In tegenstelling tot een paar andere spelers, doet Bosa dit allemaal zittend. Vanuit deze positie valt hij zijn tegenstanders aan. Bosa werd in college ook niet in zone coverage gebruikt. In de NFL zullen we dit dan waarschijnlijk ook niet gaan zien, ondanks dat proberen geen kwaad kan natuurlijk.

Daarnaast beschikt hij over fantastisch voetenwerk en heeft hij de beste techniek in de draft. Bosa kan niet alleen via de buitenkant bij de QB komen, maar ook via de binnenkant. Double teams zijn soms genoeg om hem af te stoppen, maar meestal beukt hij daar dwars doorheen. Ook in de running game presteert Bosa doorgaans uitstekend. Hij weet de bal goed te traceren en vervolgens de yards van een running back te limiteren.

THE BAD: BLESSURE/ BALANS

Is er dan ook iets negatiefs te melden over Nick Bosa? Zeer zeker. Het grootste vraagteken is hoe hij terugkomt van zijn blessure. Ondanks dat de kans groot is dat zijn speelstijl en atletisch vermogen niet zullen veranderen, is het toch altijd maar afwachten hoe iemand presteert na zijn terugkeer. Op zijn spel valt niet veel aan te merken. Er valt hooguit commentaar te leveren op zijn balans, die op het moment dat hij tegengehouden wordt wisselvallig is.

Offensive linemen weten hem in bedwang te houden op het moment dat ze hem stevig vast hebben. Dit is echter iets waar op zijn positie veel spelers last van hebben. Probeer ook maar eens een tackle die 140/150 KG weegt op kracht uit de weg te helpen. Zelfs Von Miller en Aaron Donald hebben hier doorgaans moeite mee. Het is dan ook nauwelijks een zwakte te noemen.


JOSH ALLEN – KENTUCKY

Leeftijd: 21 | Lengte: 1.96 m | Gewicht: 117 kg | Senior


Er is geen twijfel over mogelijk: Josh Allen is de beste pash rusher in deze draft. De senior van Kentucky maakte zijn volledige tijd in college vol en speelde tijdens drie van de vier seizoenen alle dertien duels. Na een freshman-seizoen waarin hij maar drie duels speelde, begon hij in 2016 bij scouts in beeld te komen. Elke seizoen weer verbeterde hij zijn statistieken. Afgelopen seizoen brak Allen pas echt door. Naast dat hij een grote stap in zijn productie kon zetten, noteerde hij ook 17 sacks. Een ongekend aantal voor iemand die ook ongeveer tien snaps per wedstrijd in zone coverage speelde.

THE GOOD: PASS RUSH/ ATLETISCH VERMOGEN/SNELHEID

Net zoals Nick Bosa is ook Josh Allen een allrounder. Er is bijna niets wat hij als edge rusher niet heeft laten zien. Zijn kracht is natuurlijk pass rush, waarin hij vorig seizoen in elk duel uitblonk. Hij is net zo atletisch en iets sneller als Bosa, maar hun speelstijl is compleet anders.

Dat begint al met hun stance. Daar waar Bosa alles zittend/hurkend doet, voert Allen alles staand uit. Van pass rush en run defense tot zone coverage. Alles gebeurt vanuit een staande houding. Daarnaast is Allen wat afwachtender dan Bosa en probeert hij plays in te schatten. Bosa daarentegen doet er alles aan om zo snel mogelijk bij de bal te komen. Zijn arm techniek en voetenwerk zijn meer dan prima, maar geen match voor die van Bosa.

De 17 sacks van Josh Allen zijn vooral zo indrukwekkend omdat hij gemiddeld zo’n tien snaps per duel terugvalt in zone coverage om de linebackers te helpen. Of dit in de NFL ook zal gebeuren is afwachten, maar Allen heeft op college-niveau laten zien dat hij dit wel beheerst. Zonder die tien coverage snaps per duel was het zeker mogelijk geweest dat Josh Allen afgelopen seizoen aan de 20 sacks was gekomen.

THE BAD: KRACHT/COUNTER/RUNNING GAME

Fysiek is Allen minder sterk dan Bosa, terwijl hij ook wat minder weegt. Dit is ook waarom Allen meestal op basis van atletisch vermogen, snelheid en explosiviteit zijn tegenstanders verslaat. Incidenteel zien we hem op kracht wel eens een offensive lineman naar achteren duwen, maar dit is meer een uitzondering dan regelmaat.

Daarnaast is ook Josh Allen niet op zijn best als hij vastgepakt wordt en zijn balans moet gebruiken. Grote verschil is wel dat Allen vaker in deze situaties terecht zal komen, omdat hij alles uit een staande houding doet. Allen heeft hier tot nu toe nog geen antwoord op, waardoor het bij hem wel als zwakke plek gezien mag worden. Misschien wel zijn grootste zwakte is run defense. Allen is alles behalve slecht hierin, maar vooral heen inconsistent. Tevens mist hij de kracht om in de running game het verschil te kunnen maken.


MONTEZ SWEAT – MISSISSIPPI STATE

Leeftijd: 22 | Lengte: 1.98 m | Gewicht: 111 kg | Senior


Montez Sweat is samen met receiver Hakeem Butler de grootste mismatch op zijn positie. Sweat is ervaren, atletisch en krachtig. Na twee niet zo succesvolle jaren bij Michigan State besloot hij te transfereren naar Mississippi State. Daar speelde hij een fantastisch derde en vierde seizoen. Samen met de meest getalenteerde verdediging in college football van 2018 zette hij met de Bulldogs vorig seizoen zelfs Alabama lang onder druk. Sweat wordt dan wel achter Bosa en Allen geplaatst, maar heeft minimaal net zoveel talent als dit duo.

THE GOOD: EXPLOSIVITEIT/PASH RUSH/INZET

Waar zullen we eens beginnen? Bij zijn beste eigenschap dan maar: pass rush. Met 12 sacks was hij niet zo productief als Josh Allen, maar de productie is nog steeds van een ongekend niveau. Zeker als je bedenkt dat er bij Mississippi State meerdere mensen rondliepen die veel sacks noteerden. Sweat maakt niet veel gebruik van zijn handen, maar vooral van zijn explosiviteit en atletisch vermogen. Hij is altijd atletischer en sneller dan zijn tegenstander en kan hem meestal ook nog eens matchen op basis van kracht. Dit alles doet hij vanuit een zittende/hurkende stance, net zoals Bosa.

Net zoals de gehele verdediging van de Bulldogs is Montez Sweat niet van het opgeven. Zijn inzet en passie zorgen ervoor dat Sweat nooit uit het spel gehaald wordt. Hij vind altijd wel een manier om toch in de buurt van de bal te komen en een impact te hebben op de wedstrijd. Soms viel hij terug in zone coverage, maar absoluut niet zoveel als Josh Allen dat deed. De kans is dan ook redelijk groot dat we hem dit ook maar mondjesmaat zullen zien doen in de NFL. Zijn ervaring op college-niveau is in ieder geval mooi meegenomen.

THE BAD: RUN DEFENSE/FAKES

Als we dan moeten gaan muggenziften, doen we dat op zijn run defense. Net zoals bij Josh Allen is zijn run defense alles behalve slecht, maar gaat het vooral om zijn consistentie. Hij mist de kracht om met overtuiging langs blocks te komen zoals Nick Bosa dat doet en staat soms ook gewoon verkeerd gepositioneerd.

Dit komt mede ook omdat hij snel hapt op fakes en teams zich daar vervolgens op instellen. Fake hand-offs en misdirections worden dan vervolgens door de tegenstander uitgevoerd om Sweat uit te schakelen. Dit is, net zoals bij Josh Allen, vooral een kwestie van ervaring. Het is dus een kwestie van tijd voordat zowel Allen als Sweat dit in de NFL onder controle zullen krijgen.


BRIAN BURNS – FLORIDA STATE

Leeftijd: 21 | Lengte: 1.96 m | Gewicht: 106 kg | Junior


Het is zeker niet uitgesloten dat er vijf of meer edge rushers tijdens de eerste vijftien picks gekozen worden. Brian Burns is van alle namen in dit artikel het grootste vraagteken voor een plek bij de beste vijftien, maar de potentie is er absoluut. Nadat Burns tijdens zijn freshman-seizoen al indruk maakte, begon hij bij Florida State tijdens 2017 en 2018 als starter. Zijn statistieken en draft stock zouden na elke wedstrijd verbeteren. De 10.0 sacks van afgelopen seizoen komen niet in de buurt van wat de drie spelers hierboven hebben bereikt, maar het is nog steeds zeer indrukwekkend te noemen.

THE GOOD: ATLETISCH/SNEL/ARM-VOETENWERK

Brian Burns heeft een duidelijk stijl. Hij maakt vooral gebruik van zijn snelheid, explosiviteit en atletisch vermogen om offensive linemen te verslaan. Dit is ook de enige manier waarop hij succesvol kan zijn, aangezien hij op kracht het niet zal winnen. Maar daar komen we zometeen op terug. Ondanks dat Burns verschillende houdingen uitgeprobeerd heeft, lijkt hij de voorkeur te geven aan de hurkende stance. Van hieruit kan hij het beste kracht zetten en vervolgens zijn fantastische arm- en voetentechniek gebruiken, in combinatie met zijn snelheid en atletisch vermogen.

Het kwam af en toe in een wedstrijd voor dat hij, net zoals Sweat en Allen, terugviel in een zone defense. Soms was het zelfs man-to-man. Maar dit was maximaal drie snaps per wedstrijd, vooral ook omdat hem dit uit zijn kracht haalt: Pash rush. Net zoals Allen en Sweat is dit waarin hij excelleert, ook al doet Burns dit op een andere manier dan deze twee heren.

THE BAD: KRACHT/FYSIEKE DUELS/RUN DEFENSE

De zwakke plekken van Burns zijn bij zo’n beetje iedereen wel bekend. Burns weegt ruim tien kilo minder dan de concurrenten in deze draft en heeft dus niet de fysieke kracht die zij wel hebben. Dit is ook een van de redenen waarom hij moeite heeft in de running game.

Op uitzonderingen na staat hij meestal niet in de goede positie om een running backs te stoppen. Meestal is Burns fysiek tegenhouden genoeg voor een offense om hem in de running game uit te schakelen. Deze fysieke duels wint hij namelijk negen van de tien keer niet. Als hij dan succesvol is, is dit omdat hij zijn tegenstanders op snelheid en explosiviteit verslaat. Maar dan komt het volgende probleem: het afmaken van tackles. Running backs zijn bijna altijd sterker dan Burns en hebben, ondanks zijn lengte, veel minder problemen om langs of door Burns heen te gaan.


RASHAN GARY – MICHIGAN

Leeftijd: 21 | Lengte: 1.96 m | Gewicht: 128 kg | Junior


Vanwege een blessure speelde Rashan Gary vorig seizoen niet alle duels voor Michigan en kon hij niet al zijn statistieken ten opzichte van de twee jaar daarvoor verbeteren. Desondanks is Gary zo langzamerhand gestegen naar de top 10 in veel mock drafts. Gary speelde tijdens 2016 en 2017 ijzersterk en maakte eigenlijk meteen indruk in het shirt van de Wolverines. Vorig jaar was hij ook hard op weg om deze statistieken minimaal te evenaren, maar een blessure gooide dus roet in het eten.

THE GOOD: POWER RUSH/RUN DEFENSE/KRACHT

Rashan Gary is niet de snelste, meest atletische edge rusher die er is. Zijn kracht en explosiviteit zijn echter onvoorstelbaar. Hij is snel uit de startblokken en probeert dan voornamelijk met kracht, inzet en voetenwerk langs zijn verdediger heen te komen. Het komt wel eens voor dat Gary zijn tegenstanders zo in de running back of quarterback duwt. Hij weegt ruim tien kilo meer dan zijn concurrenten in dit artikel en Gary heeft in het verleden dan ook DL gespeeld. Dit is ook de reden waarom hij al zijn acties start vanuit een hurkende houding. Hij staat niet rechtop, zoals Allen dat doet.

Zijn fysieke kracht is ook precies de reden dat hij zo goed is in run defense. Gary is in staat om twee a drie blocks mee te sleuren en vervolgens te switchen naar een running back of rennende quarterback. Zelfs offensive lineman hebben soms geen antwoord op zijn kracht en explosiviteit. Dit is iets wat Allen, Sweat en Burns bijvoorbeeld duidelijk nog niet onder controle hebben.

THE BAD: BLESSURE/ARM TECHNIEK

Zijn techniek is niet per se slecht, maar vooral heel inconsistent. Hij gebruikt zijn armen op een wilde manier, omdat hij denkt met kracht alleen langs offensive linemen heen te kunnen komen. In college was dit ook het geval, maar in de NFL zal dit anders zijn. Het lijkt echter een kwestie van juiste coaching voordat Gary de juiste manier heeft gevonden om de juiste techniek te vinden en deze ook op de goede manier te gebruiken. We nemen toch ook zijn blessure van vorig seizoen nog even mee. Net zoals bij Bosa lijkt zijn blessure geen grote impact te hebben op zijn draft stock of speelwijze, maar de vraag blijft hoe hij terugkeert.


CONCLUSIE


Van al deze spelers lijkt Nick Bosa het verst te zijn in zijn ontwikkeling. Sweat, Allen en Burns zullen nog moeten verbeteren in de running game, terwijl Gary nog kan werken aan zijn techniek. Achter deze vijf namen zijn onder meer Clelin Ferrell, Jaylon Ferguson, Jachai Polite en Chase Winovich zeker van een plek in de eerste twee rondes. Of ze alle drie ook in de eerste ronde gekozen gaan worden valt te betwijfelen, maar ze hebben alle drie in ieder geval een grote kans.

(Top/Cover Photo: Joseph Maiorana/USA TODAY Sports)

Ook leuk om te lezen