Terwijl ik mij klaarmaak voor een weekendje Antwerpen zit er op datzelfde moment in België een klein jongetje druk te knutselen aan een keukentafel. Hij kleurt er driftig op los en zo’n 150 km verderop twijfel ik of ik een WWE shirt aandoe naar het WWE Live event later die avond. Om te vermijden dat ik er uit ga zien als een crazy fangirl besluit ik het shirt in mijn kast te laten liggen. Zo’n drie uur later loop ik samen met mijn vriend door het centrum van Antwerpen en zien we her en der andere pro-wrestling fans verschijnen, te herkennen aan WWE shirtjes. Hmm… Misschien had ik dan toch maar wél mijn shirt aan moeten doen. Inmiddels begint het te kriebelen, nog een paar uur en dan is het zo ver!
Eenmaal aangekomen bij de Lotto Arena blijken wij niet de enige te zijn met kriebels. Overal om ons heen staan andere worstelfans, jong en oud, die allen even zenuwachtig en opgewonden zijn. Dit is niet mijn eerste WWE live event, maar elke keer is het weer even spannend en exciting.
Na lang, héél lang wachten gaan eindelijk de deuren open en kunnen we naar binnen. Snel op zoek naar onze plek. Naast ons komt een Belgisch gezin zitten met twee kleine jongetjes. Het kleinste ventje heeft een kartonnen ‘sign’ mee en ik vraag hem wat er op staat. Vol trots laat hij zijn kunstwerkje zien. In vrolijk gekleurde letters zie ik de catchphrase van Ryback staan: ‘Feed Me More’.
Zo’n half uur later begint de show. Ring announcer Eden maakt haar entree en heet ons met een onvervalst Amerikaans accent welkom. Let the show begin. De eerste WWE superster die de ring in stapt is Dean Ambrose. Als een gillende keukenmeid spring ik uit mijn stoel en juich ik hem toe. Het moment dat één van je favoriete supersterren op een paar meter afstand voor je staat zal nooit helemaal wennen.
Inmiddels zijn we al halverwege de show als we voor de derde keer moeten opstaan om ons buurjongetje met zijn vader te laten passeren. De spanning werkt blijkbaar op zijn blaas. Een paar minuten later komen ze weer terug, nét op tijd voor de entree van Ryback. Het buurjongetje zit met grote ogen te kijken hoe zíjn held de arena binnen loopt. Terwijl de fans in de arena de longen uit hun lijf schreeuwen om Ryback en Kane aan te moedigen wordt ons buurtjongetje stiller en stiller en hij duikt weg onder de jas van zijn vader. De aanwezigheid van Ryback maakt duidelijk een grote indruk op hem want twee minuten later moet hij weer naar het toilet.
De avond gaat in een razend tempo aan ons voorbij en voor we het weten zit de laatste match er alweer op. De Lotto Arena druppelt langzaam leeg en het buurjongetje vertrekt met zijn Ryback tekening onder de arm, welke hij van de spanning is vergeten omhoog te houden. Ik loop met mijn vriend de arena uit en vraag mij af of ik de volgende keer weer net zó starstruck zal zijn. Het antwoord weet ik al…
© 2015 WWE, Inc. All Rights Reserved.
Reacties