Deze winter neemt SportAmerika.nl twee keer per week een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Per divisie en per team bekijken we de verschuivingen in de lagere regionen van het profhonkbal en wordt de Prospect Top 10 voor het komend jaar opgemaakt. Eerste stop: NL West.
Aflevering 5: San Diego Padres
You win some, you lose more…
Wanneer je al tien jaar de playoffs niet meer hebt gehaald en slechts twee keer met minder dan 16 wedstrijden achterstand op de divisiewinnaar het seizoen hebt afgerond, krijg je de kans om behoorlijk aan je Minor League-teams te werken. Als je vervolgens, in een wanhoopspoging je franchise weer een beetje op de kaart te zetten, een reeks top prospects uit je zorgvuldig opgebouwde Minor League-systeem verkoopt voor Major League-talent, ben je daar weer terug bij af. Wat doe je als je Big League-team vervolgens weer niets presteert? Juist, je verkoopt iedereen opnieuw, in ruil voor nieuwe prospects.
Dit is, in een verwarrende vogelvlucht, de cirkel waarin de Padres de laatste jaren hebben rondgedraaid. Na jaren van beroerde klasseringen in de NL West, wisten de Padres behoorlijk wat huidig Major League-talent te draften. Joe Ross, Jace Peterson, Mallex Smith, Trea Turner, Matt Wisler, Matt Andriese, Wade LeBlanc, Brad Boxberger, David Freese en Jedd Gyorko zijn slechts een handvol namen van huidige Major Leaguers die ooit de SD van San Diego op hun pet droegen.
Droegen, inderdaad. Deze spelers hebben namelijk meer in overeenkomst dan het feit dat ze ooit een Padre waren: ze zijn allemaal vroegtijdig verkocht om vervolgens elders door te breken. Wisler ging naar Atlanta in de Craig Kimbrel-trade, Peterson en Smith werden Braves in ruil voor Justin Upton, Turner en Ross werden geruild voor Wil Myers en prospectwisselgeld, Andriese en Boxberger voor Alex Torres en Jesse Hahn; het lijstje gaat door.
Een grote hap (top) prospects is dus door de jaren in San Diego gebruikt om de Major League-club te verbeteren, maar het tegenovergestelde gebeurde. De Padres bleven maar verliezen, dus ja… dan begin je weer opnieuw.
Rebuilding… again
De Padres faalden jaar na jaar en moesten uiteindelijk toegeven: het verbouwplan was mislukt, het was tijd om het Major League-team te ontbinden en opnieuw prospects in te slaan. Dat lukte vrij aardig.
Craig Kimbrel werd aan de Red Sox verkocht voor Manny Margot (nr. 1), Logan Allen (nr. 9), Javier Guerra en Carlos Asuaje (beiden in de top 20). Anderson Espinoza (nr. 2) was de prijs die Boston een jaar later moest betalen voor Drew Pomeranz. Voormalig Marlins nummer 1 draft pick Josh Naylor (nr. 10) kwam naar San Diego in ruil voor Andrew Cashner. Diezelfde Marlins stuurden Chris Paddack (nr. 5) naar San Diego voor Fernando Rodney.
Wham, bam, thank you ma’am.
De Padres vulden met vier trades ineens vijf plaatsen in hun prospect top 10 (en zes in hun top 20). Combineer deze aangekochte spelers met het reeds aanwezige talent (Hunter Renfroe, nr. 4; Luis Urias, nr. 8) en spelers die in 2016 via draft (Cal Quantrill, nr. 3; Eric Lauer, nr. 7) of international scouting (Adrian Morejon, nr. 6) werden binnengehaald en er kan slechts één conclusie getrokken worden:
The future looks sunny in San Diego.
Top 3
Nr. 1: Manny Margot
Manny Margot is één van de meest all-round prospects in de minors en is dat eigenlijk geweest sinds hij in 2011 door de Red Sox in de Internationale Draft gekozen werd. Hij heeft eigenlijk geen zwakke punten. Zijn upside is enorm: een topverdediger in het outfield, een plus-honkloper, hoog On-Base Percentage en een goede hoeveelheid power. Zijn uitstekende oog-hand-coördinatie geven hem de mogelijkheid de bal te kunnen plaatsen waar hij wil, met veel kracht. Hij heeft een fantastisch oog voor de slagzone en krijgt weinig drie slag.
In 2016 speelde Margot voornamelijk in Triple-A voor de El Paso Chihuahuas. Hij maakte daar een uitmuntend aanvallend seizoen door: .304 slaggemiddelde, .351 OBP, .777 OPS, 21 doubles, 12 triples, 6 homeruns, 30 gestolen honken. Tel daar slechts 64 strikeouts in 517 slagbeurten bij op en je hebt een speler die direct de Majors aan zou moeten kunnen.
Call-up
De Padres dachten hetzelfde, want Margot mocht afgelopen jaar even aan het grote werk ruiken. ‘Even’, want hij kreeg slechts 37 slagbeurten waarin hij weinig voor elkaar wist te krijgen.
Margot is een topspeler in de dop, die in 2017 full-time in het Padres outfield te vinden zou moeten zijn. Dankzij zijn snelheid en hoge contact-ratio, zou hij een ideale lead-off hitter zijn. Voor Wil Myers in de slagvolgorde, bijvoorbeeld.
Nr. 2: Anderson Espinoza (RHP)
Toen de Padres afgelopen zomer werper Drew Pomeranz aan Boston verkochtten, ging het na afloop maar over één ding: hoe GM A.J. Preller Anderson Espinoza had weten los te draaien bij zijn collega Dombrowski aan de Oostkust. Espinoza is een supertalent, eentje van de buitencategorie. De Red Sox zagen dat tijdens de internationale tekenperiode 2014-2015 ook. Espinoza ontving de hoogste tekenbonus ooit voor een Venezolaan: $1.8m, twee keer zoveel als Francisco Rodriguez (K-Rod) in 1998 kreeg.
In zijn eerste periode in pro-ball maakte Espinoza grote indruk. In Low-A gooide hij zijn 100 mph fastballs langs alles en iedereen, vooral dankzij zijn strakke curveball en change-up als afwisseling. Met zijn 1.83 meter en 73 kg is Espinoza geen overdreven grote jongen. Hij is echter pas 18 jaar. Scouts vergelijken hem dan ook met Pedro Martinez, die een vergelijkbare bouw had als Espinoza (en dito stuff en controle).
Supertalent
Richting het einde van het Minor League-seizoen ging de snelheid een beetje van Espinoza’s fastball af, maar dat lijkt een bewuste keuze van de coaching staff in San Diego. Met een 94-97 mph en de overige pitches die de jonge rechtshander in zijn arsenaal heeft, kan je tenslotte ook heel ver komen. Een paar mijl per uur van een toch al goede pitch, is je carrière ook wat rekken.
Espinoza is één van de grootste talenten op pitchinggebied in de Minors. Hij is echter ook nog wel een paar jaar verwijderd van de Major League. Hij is pas 18 en gooide nooit hoger dan Single-A. Het is te verwachten dat hij het seizoen daar dan ook weer begint, hoewel Single-A (Advanced) Lake Elsinore een logische keuze zou zijn. Bij succes is het ook niet uit te sluiten dat de Venezolaanse Vlammenwerper Double-A gaat zien voor het jaar voorbij is.
Nr. 3: Cal Quantrill (RHP)
Quantrill werd afgelopen zomer in de top 10 gedraft door San Diego. We schreven dan ook al eerder over de jonge righty. De zoon van voormalig Major Leaguer Paul Quantrill onderging in 2015 Tommy John surgery, maar wist daar begin dit seizoen alweer langzaam van terug te komen. Hij gooide niet voor zijn college (Stanford) in 2016, maar de Padres lieten hem meerdere keren bullpensessies gooien in PETCO Park. Ze vonden hem er indrukwekkend genoeg uitzien om hem als achtste overall te kiezen.
Zolang hij blessurevrij blijft, beschikt Quantrill over een mooie verzameling aan pitches. Een fastball tussen de 92 en 96 mph en de bekende drie secundaire pitches (slider, curveball, changeup) geven hem genoeg om mee te werken.
Bij zijn profdebuut in de Arizona League liep het met de strikeouts goed bij Quantrill (16 in 13 innings), maar een stapje hoger ging hij pas echt los. In Low-A Tri-City hield hij de tegenstand volledig onder controle: 1.93 ERA, 28 strikeouts in 18 innings en slechts twee vrije lopen.
Zijn daaropvolgende promotie naar Single-A Fort Wayne was terecht, maar daar bleek de Canadees nog niet klaar voor. In twee starts gooide hij slechts in totaal 4.2 innings. De tegenstand sloeg .522 tegen hem en hij eindigde zijn seizoen met een ERA van 17.36. Gezien de problemen waar Quantrill tegenaan liep in Fort Wayne, lijkt het voor de hand te liggen dat hij in 2017 daar of in Single-A (Advanced) Lake Elsinore begint. Als hij een beetje goed begint, zou het echter niet verbazen als San Diego hem snel door de minors heen laat lopen.
DE REST
4. Hunter Renfroe (OF)
In 2016: Triple-A El Paso
Leeftijd: 24
Bekende naam in prospectland. Al enige tijd één van de topprospects in het San Diego-systeem. Maakte wederom een geweldig seizoen door in Triple-A El Paso: 34 doubles, 30 homeruns, .306 gemiddelde, .893 OPS, 105 RBIs. Het is tijd.
Renfroe en Margot samen in het outfield in San Diego, dat zal het publiek in PETCO wel aanstaan. Ook defensief is eerstgenoemde het kopen van een kaartje waard. Een kanon van een arm en buitengewone instincten in het outfield maken voor een all-round, ready to go prospect.
5. Chris Paddack (RHP)
In 2016: Single-A Fort Wayne
Leeftijd: 20
Ook Paddack is appointment television. In zijn laatste jaar op High School domineerde de jonge Texaan: 11-0, 0.46 ERA en 16.1 K/9 (strikeouts per 9 innings). Werd in 2015 in de achtste ronde gedraft door de Marlins, die hem twee keer zoveel geld boden als normaal is voor die draftplek. Voor $400.000 ging Paddack niet naar Texas A&M, maar werd hij prof.
Na een zeer succesvol debuut (2.18 ERA, 39 strikeouts in 45 innings), zette Paddack door. In 2016 gooide hij drie duels op rij vijf no-hit innings, voordat Miami hem met de Padres ruilde voor Fernando Rodney.
Kort na de ruil raakte Paddack echter geblesseerd. Hij gooide voor de Fort Wayne Tin-Caps slechts 14 innings (23 strikeouts, 0.64 ERA) voordat hij Tommy John surgery onderging. Het is nu wachten op zijn comeback, maar gezien zijn geschiedenis is er geen reden om te denken dat hij iets anders gaat doen dan domineren. Mid-90s fastball, goede changeup, goede breaking ball. Begin 2017 thuis op de bank. Verwacht hem op zijn vroegst in augustus terug in Single-A Fort Wayne.
6. Adrian Morejon
In 2016: –
Leeftijd: 17
Over Morejon is weinig informatie bekend, want hij speelde in Cuba en is pas 17 jaar jong. Scouts noemden hem het beste internationale talent in de internationale contractperiode van het afgelopen seizoen. Pitchte voor alle Cubaanse jeugdteams en was de MVP van de Onder-15 World Cup in Mexico (2014). Verliet zijn thuisland in de winter van 2015 en werd officieel Free Agent op 6 juli. De Padres gaven hem een ongelooflijke $11 miljoen tekenbonus, wat ze een hoge boete opleverde voor het overschrijden van de limiet.
Voor de Padres valt dan ook te hopen dat Morejon uitpakt zoals men denkt dat hij uit kan pakken. Een 17-jarige lefty met een 95 mph fastball zal altijd de aandacht van scouts trekken, maar het is lastig om ver vooruit te plannen. Morejon heeft nog behoorlijk wat tijd om te rijpen nodig. Als de Padres verstandig zijn, laten ze hem debuteren in de Arizona League, voordat er ook maar aan Single-A gedacht wordt.
7. Eric Lauer (LHP)
In 2016: Rookie League Arizona
Leeftijd: 21
Gedraft in 2016, in de eerste ronde. De Mid-American Conference Pitcher of the Year, met het laagste ERA (0.69) over een heel seizoen; het laagste voor een starter sinds 1979. De lefty heeft een aardige fastball (low-90s, top van 94 mph), een slider, change-up en curveball. Springt er qua stuff niet echt uit, maar is zo solide dat hij een betrouwbare Major League-werper lijkt te kunnen worden.
Lauer had een stroeve start voor Rookie League Arizona, maar herpakte zichzelf met Tri-City: 7 starts, 25 innings, 28 strikeouts, 7 walks, ERA van 1.44. Rook kort aan Fort Wayne, waar hij komend seizoen zal mogen beginnen. Lake Elsinore (A-Adv.) en de weg naar Double-A liggen open.
8. Luis Urias (INF)
In 2016: Single-A (Adv.) Lake Elsinore & Triple-A El Paso
Leeftijd: 19
Super-utility in het infield, met een serieus ontwikkelde slagvaardigheid. Speelde in 2016 voornamelijk voor Single-A (Adv.) Lake Elsinore, waar hij superieure stats liet noteren: .330 gemiddelde, .836 OPS, 26 doubles, 5 triples, 5 homeruns, 52 RBIs en 7 steals. Meest interessant was misschien nog wel het feit dat hij meer vrije lopen dan strikeouts kreeg (40 om 36). Dit allemaal in 466 slagbeurten.
Urias zal nooit een powerhitter worden, maar dat wordt ook niet van hem gevraagd. De Padres zijn duidelijk van hem gecharmeerd, getuige zijn late-season promotie van Single-A naar Triple-A. Voor de Chihuahas liet hij 9 officiële slagbeurten noteren: 4 hits, 6 runs, 5 vrije lopen, 1 homerun, 3 RBIs, 1 steal en slechts 1 strikeout. Normaal gesproken voer voor Double-A in 2017, maar Triple-A zou zijn ontwikkeling niet in de weg staan.
9. Logan Allen (LHP)
In 2016: Rookie League Arizona, Single-A Tri-City & Single-A Fort Wayne
Leeftijd: 19
Nog een prospect overgekomen uit Boston. Is behoorlijk aan het stijgen op de verschillende prospectlijstjes. Dit lijkt vooral te komen door een groeiende fastbalsnelheid. Hij gooit nu zo’n 94 mph. De lefty had een wat moeilijke start (1) met Tri-City, maar zijn pitches bleven beter worden. Hij mocht in Fort Wayne uitgebreider aan de bak: 15 starts.
In de Midwest League groeide matig arsenaal uit tot een volledige wapenuitrusting: fastball, curveball, slider, change-up. Ook zijn controle werd alsmaar beter. Hij is er echter nog niet. De walks moeten omlaag en hij moet aan zijn conditioning werken; de werper raakte meermaals geblesseerd. Upside is er zeker. In 2017: Single-A (Adv.) Lake Elsinore.
10. Josh Naylor (1B)
In 2016: Single-A (Adv.) Lake Elsinore
Leeftijd: 19
Staat in veel lijstjes een stuk hoger. Zal ons nog moeten overtuigen. Haalde wat rare fratsen uit in zijn tijd in de Minor Leagues van Miami (messenincidenten en gedonder met teamgenoten). De Marlins leken dan ook niet ongelukkig hem kwijt te kunnen voor Andrew Cashner, wat sowieso al een betere deal is voor San Diego dan voor Miami.
Al deze randzaken nemen niet weg dat Naylor een serieuze hitter is. De lefty heeft plus-plus power en uitzonderlijke oog-hand-coördinatie. Hij is er nog niet, zo bleek uit zijn halve seizoen Greensboro (Single-A) voor de Marlins en een stukje Lake Elsinore (A-Adv.) voor de Padres. De strikeouts waren frequent, de walks niet, de power bleef vooral beperkt tot tweehonkslagen. Als hij de boel onder controle krijgt, op en naast het veld, kan hij uitgroeien tot een Prince Fielder. Lukt dit niet, is Jon Singleton ook een goede vergelijking.
Conclusie
Loaded. Loa-ded. Meer kan je niet zeggen over het Minor League-systeem van de Padres. Zelfs als een aantal spelers komend jaar promoveert naar de Majors, staan er genoeg jongens klaar om hun plek in te nemen. Michael Gettys en Josh VanMeter (foto’s onder) zijn er daar twee van. Let ook op korte stop Jose Rondon, werpers Jacob Nix, Enyel De Los Santos en Dinelson Limet, tweedehonkman Carlos Asuaje en outfielder Nick Torres.
Als de Padres hun hoofd er een beetje bijhouden, kunnen ze zomaar op korte termijn weer meedoen om de divisietitel. Het is echter gebleken dat dit in San Diego niet gegarandeerd kan worden.
RISERS
Michael Gettys, Josh VanMeter, Jacob Nix.
FALLERS
Geen. Er is in de top 30 in San Diego geen prospect te vinden die afgelopen seizoen geen vooruitgang heeft geboekt
Reacties