Deze winter neemt SportAmerika.nl per divisie een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Per team bekijken we de verschuivingen in het prospectlandschap en wordt de Top 10 voor het komend jaar opgemaakt. De tweede divisiestop is de AL West.
AFLEVERING 8: OAKLAND ATHLETICS
Moneyball, blut.
De Oakland Athletics staan erom bekend veel te kunnen doen met weinig. Legendarische General Manager Billy Beane, wiens revolutionaire visie op het samenstellen van een MLB-team in boek– en filmvorm werd vereeuwigd, weet over het algemeen jaar na jaar in april met een competitief team aan de start van een nieuw seizoen te komen.
Door goedkoop en ‘anders dan de anderen’ in te kopen en hun beste spelers vervolgens weer duur te verkopen, kon Beane met een kleine hoeveelheid geld bovengemiddeld presterende teams bouwen.
In de seizoenen 2000 tot en met 2006 wonnen de A’s vier keer de divisie. De overige drie keer werd de club tweede en haalde Beane’s mannen de playoffs. Na de laatste divisietitel in 2006 kwam de klad er een beetje in, want van 2007 tot en met 2011 kwam de club niet in de buurt van post-season baseball.
In 2012 en 2013 leek de boel weer te normaliseren in Oakland, want met twee first place finishes haalde de club wederom de playoffs. Dat ze er meteen in de eerste ronde uitvlogen, vergeten we voor het gemak even.
Billy Beane vergat dit blijkbaar niet, want tussen de play-off-eliminatie in 2012 en het begin van het seizoen 2015 verkochten de A’s Tyson Ross, Brett Anderson, Brandon Moss, Yoenis Cespedes, Ben Zobrist, Addison Russell, Jeff Samardzija en .. Josh Donaldson.
Yóu get an All-Star, and yóu get an All-Star!
Het mag duidelijk zijn: de A’s verkopen graag spelers op de top van hun kunnen (met Russell, toen nog ‘slechts’ een top prospect, als uitzondering). Nu is er natuurlijk iets te zeggen voor het verkopen van spelers aan wiens aankomende salariseisen je niet kunt voldoen. Op die manier kun je je Minor League-systeem in elk geval gezond houden en goedkoop meedoen om de prijzen. Probleempje: er is bij de Athletics weinig meer over van het voor de ingeruilde sterren binnengehaalde spelerskapitaal.
Voor Samardzija ontvingen de A’s vier spelers van de White Sox: Marcus Semien, Josh Phegley, Chris Bassitt en Rangel Ravelo. De eerste drie hebben de Majors gehaald, de vierde staat nog ergens onderaan de Prospect Top 30. Semien is de beste speler gebleken, Phegley en Bassitt zijn rostervulling. Update: slechts enkele uren na publicatie van dit artikel werd Ravelo door de A’s gemarkeerd als ‘designated for assignment‘.
Voor Donaldson ontvingen de A’s vier spelers van de Blue Jays: Kendall Graveman, Sean Nolin, Brett Lawrie en Franklin Barreto. Graveman is nog erg jong, maar verdient zijn brood al redelijk verdienstelijk in de Majors. Nolin is echter een Free Agent en Lawrie werd na één seizoen bijna voor niets aan de White Sox doorverkocht.
Import
Met Barreto haalden de A’s echter wel een supertalent binnen. Hij komt dan ook op nummer 1 te staan in deze Prospect Watch Top 10. Van de spelers in deze top 10 is overigens de helft niet zelf opgeleid, maar geïmporteerd van andere clubs. Drie van de tien beste prospects in de organisatie zijn zelfs afkomstig uit één deal: Josh Reddick en Rich Hill van Oakland naar de Los Angeles Dodgers, in ruil voor Frankie Montas, Jharell Cotton en Grant Holmes.
Het is onduidelijk wat Beane en de zijnen van plan zijn. Eén ding is echter wel helder: Oakland’s Prospect Top 10 ziet er best aardig uit en het merendeel van de spelers lijkt klaar voor een bezoek aan het Coliseum.
TOP 3
Nr. 1: Franklin Barreto (SS)
Barreto doet op het oog een beetje denken aan die andere korte stop die vele successen boekte in Oakland: Miguel Tejada. Van zijn swing tot aan zijn manier van lopen en fielden (zie YouTube-filmpje hieronder) lijkt de 20-jarige Venezolaan behoorlijk op Tejada.
De Athletics, terugdenkend aan de gloriedagen met Miggy op kort, waren dan ook al langere tijd geïnteresseerd in Barreto. De eerste scouting reports gaan al terug naar toen Franklin nog een Frankie was en de infielder als 14-jarige schitterde tijdens de Pan Am Games. Oakland zat echter niet als enige achter de talentvolle Barreto aan en de Blue Jays trokken uiteindelijk in 2012 aan het langste eind. Voor een schamele $1.45 miljoen tekende Franklin Barreto in Canada.
De Athletics gaven echter niet op. Toen ze Josh Donaldson beschikbaar maakten voor de verkoop, werd er specifiek ingezet op het verkrijgen van Barreto. Uiteindelijk kregen de A’s hun zin en vertrok Donaldson inderdaad naar Toronto. Hoewel de deal op het eerste gezicht vooral op Brett Lawrie gericht leek, knepen Beane en de A’s zich in de handen: Barreto kwam naar Californië.
Vuurpijl
In 2016 startte Barreto in Double-A Midland, waar hij (als op één na jongste speler in Double-A) een geweldig seizoen draaide en als een vuurpijl de prospectranglijst opschoot. In 462 AB’s sloeg hij .281, met 10 homeruns, 30 steals en 25 doubles. Aan het eind van het jaar mocht hij het gaan proberen in Triple-A. Met een slaggemiddelde van .353 in (slechts) 17 slagbeurten lijkt Barreto de A’s te hebben aangetoond in 2017 gewoon in Triple-A te mogen starten. Daarmee zal hij één van de jongste spelers in die afdeling van de Minor League zijn. Een call-up naar Oakland in 2017 is echter ook niet uit te sluiten.
Een groot vraagteken blijft echter de verdedigende capaciteiten van Barreto. Als korte stop zal hij nooit Gold Gloves winnen, maar op het tweede honk is hij wel een bovengemiddelde verdediger. Gezien de pop in zijn knuppel, zouden de A’s er goed aan doen serieus te overwegen om Barreto vanaf de rechterkant van het infield te laten spelen. In Oakland speelt Jed Lowry nu op die positie. Lowry is, naast blessuregevoelig, ook aan het laatste jaar van zijn contract in Californië bezig. Barreto zou wel eens een beter en goedkoper alternatief kunnen zijn.
Hoe dan ook, Barreto lijkt sterpotentie te bezitten. Het is aan de A’s om hem een kans te bieden.
Nr. 2: A.J. Puk (LHP)
A.J. Puk was de A’s eerste-ronde-selectie in de draft van afgelopen zomer. Dat de club uit Oakland op plek 6 nog zouden kunnen kiezen voor de lange lefty, was verrassend. Na de draft schreven wij het volgende over de keuze van de Athletics om Puk in te lijven:
Niemand zag aankomen dat A.J. Puk zo ver zou vallen, maar de A’s moeten zichzelf in hun handen geknepen hebben toen ze aan de beurt waren. Wij dachten dat Oakland voor een positiespeler zou gaan, maar op plek 6 laat je A.J. Puk niet voorbijgaan. Meevallertje voor Oakland en GM Billy Beane.
Een meevallertje, inderdaad, want Puk is een werper van de buitencategorie. Onze voorspelling dat hij als eerste overall gekozen zou worden in de draft, kwam weliswaar niet uit, maar zijn stuff en potentie is er niet minder om.
Puk gooit (op Riley Pint na) het hardst van alle college pitchers (mid-to-high 90s op zijn fastball) en is linkshandig. Hardwerpende lefties zijn altijd populair en Puk wordt door scouts beschreven als een grotere Chris Sale.
Een grotere Chris Sale, daar moeten teams voor in de rij willen staan. Puk had echter tijdens de draft het nadeel dat hij net wat rugblessures achter zich had gelaten en een moeizaam eerste stuk van het seizoen door had gemaakt. Puntje bij paaltje gooit hij nog steeds gewoon 98 mph van de linkerkant. Hij heeft nog wel wat controleproblemen, die voornamelijk veroorzaakt worden door een lastige werpbeweging. Als hij constanter wordt in zijn aanpak, heeft hij de potentie om een front of the rotation starter te worden. Zo niet, zou een carrière als Andrew Miller geen gekke vergelijking opleveren.
Nr. 3: Matt Chapman (3B)
Mensen die Chapman van hun achternaam heten, doen blijkbaar alles hard. Waar Cubs-reliever Aroldis Chapman fastballs van 104+ mph richting de thuisplaat zwiept, slaat Oaklandprospect Matt Chapman ballen over het hek.
Heel veel ballen over het hek.
In 2016, zijn eerste blessurevrije seizoen als prof, sloeg Chapman 36 homeruns in Double-A en Triple-A samen. Daarnaast kan hij pitches goed herkennen en weet hij vrije lopen te nemen. Daar tegenover staat dat hij een power hitter is. Power hitters swingen hard, maar ook veel mis. Chapman’s slaggemiddelde is dan ook niet echt hoog (.237 gecombineerd tussen Midland en Nashville). Met een OPS van dik in de .800 is er echter voldoende in de Majors te bereiken voor Chapman.
Los van zijn bovengemiddelde aanvallende capaciteiten, is Chapman ook een prima verdediger op drie. Hij bezit over een kanon in zijn arm (één van de beste in de gehele Minor League) en is licht op zijn voeten. Snelle reflexen en soft hands maken van hem een totaalplaatje van een geweldige verdediger op drie (denk aan Nolan Arenado en Manny Machado, met minstens net zoveel power maar minder contact).
In het contact maken wringt meteen de schoen een beetje. Chapman zal komend seizoen behoorlijk moeten werken aan het minder misslaan, voordat hij Athletics derde honkman Ryon Healy van zijn plek kan stoten. Aan het eind van het komend seizoen, dat Chapman als alles goed gaat volledig in Triple-A doorbrengt, kunnen de A’s opnieuw evalueren.
Nr. 4 – 10
4. Frankie Montas (RHP)
In 2016: Double-A Tulsa & Triple-A Oklahoma City (LA Dodgers)
Leeftijd: 23
Blijft een soort eenhoorn: de starter die tot diep in een wedstrijd 98 mph kan blijven gooien en wanneer nodig de triple digits op de speed gun laat noteren. Heeft al behoorlijk wat clubs versleten: Boston Red Sox (international signing), Chicago White Sox (Jake Peavy-trade), Los Angeles Dodgers (Todd Frazier-trade) en nu de Oakland Athletics (Josh Reddick/Rich Hill-trade).
Met een fastball die topt op 102 mph en een killer slider in de mid-80’s heeft Montas twee ace-pitches tot zijn beschikking. Zolang hij zijn fastball niet ‘overgooit’, kan deze ook nog cutten en sinken. Een derde out-pitch ontbreekt Montas echter, want zijn change-up is matig. Dat, gecombineerd met de zorgen over zijn gewicht zorgt ervoor dat er grote twijfels zijn of hij een starter kan blijven.
Als zijn gebroken ribben goed helen, zou hij de Athletics bullpen in 2017 al in kunnen. Zo niet: Triple-A Nashville, en starten.
5. Jharell Cotton (RHP)
In 2016: Triple-A Oklahoma City (LA Dodgers), Triple-A Nashville, MLB Oakland
Leeftijd: 24
Deel 2 van de Josh Reddick/Rich Hill-deal. Cotton kan de tweede Major Leaguer, geboren op de Virgin Islands worden. Voor de triviantliefhebbers: Al McBean was de andere. Cotton is altijd een strikeout-pitcher geweest en in 2016 was dat niet anders: in 135.2 Triple-A-innings stuurde hij 155 slagmensen met drie slag naar de kant.
Hoewel Cotton’s fastball door de jaren heen steeds beter is geworden en nu tussen de 93 en 96 mph schommelt, is het zijn change-up die er boven uitspringt. De bijna screwball-achtige draai die eraan zit, maakt dit een plus-plus pitch waar slagmensen volledig door verrast worden. Zijn fastball beweegt ook nog veel en de curveball/slider-combo die hij erbij gooit houdt genoeg slagmensen alert.
Startte vijf wedstrijden aan het eind van het seizoen voor Oakland en deed dat uitstekend. Hij staat dan ook met anderhalf been in de rotation voor komend seizoen.
6. Grant Holmes (RHP)
In 2016: Single-A Rancho Cucamonga (LA Dodgers) & Single-A Stockton
Leeftijd: 20
Zo komen we bij deel drie van de Josh Reddick/Rich Hill-trade: Grant Holmes. Gedraft door LA in 2014 (22e overall), tekenbonus van $2.5 miljoen, onderdeel van de Dodgerstoekomst… en nu dus in Oakland. Gooide nog 100 mph in High School, maar is als pro meer de mid-90s gaan opzoeken. Heeft een goede curve/slider-combo en werkt aan een change-up.
Holmes maakte een moeilijke overgang naar de A’s-organisatie door en kreeg behoorlijke klappen in Stockton. Kan ook te maken hebben met het hoge aantal innings dat hij dit jaar gooide. Heeft een verleden waarin het vertrouwen in zijn pitches hem in de steek laat. Het is dus te hopen voor de Athletics dat dit geen chronisch probleem is. Om vertrouwen te tanken, zouden de A’s er verstandig aan doen hem Single-A dit jaar over te laten doen.
7. Richie Martin (SS)
In 2016: Single-A Stockton & Double-A Midlands
Leeftijd: 21
Was de vierde van het recordaantal vijf korte stops die in de eerste ronde van de draft in 2015 gekozen werden. Speelde pas in 2016 voor het eerst professioneel, na een gescheurde meniscus in zijn linkerknie. Martin is voornamelijk een defense first korte stop, maar dan ook wel een erg goede.
Aan slag biedt Martin (nog) weinig. Na een (bijna) volledig seizoen in Single-A, stond zijn teller op .230/.322/.312 met 19 extra-base-hits in 330 slagbeurten. Ook snel is Martin niet echt: 12 steals. Los van de stats heeft Martin wel een swing waar muziek in zit. Hij brengt zijn knuppel snel en moeiteloos naar de bal en op een goede dag slaat hij linedrive na linedrive.
De jonge infielder heeft echter wel wat werk te doen: de A’s barsten van de jonge korte stops. Barreto (nr. 1), Pinder (nr. 9) en Yairo Munoz (top 20) staan ook allemaal hoog aangeschreven. Martin is wel de beste verdediger van de hele groep en is ook (veel) beter dan zijn Big League-collega Marcus Semien. Zal 2017 in Double-A beginnen.
8. Daniel Gossett (RHP)
In 2016: Single-A Stockton, Double-A Midlands & Triple-A Nashville
Leeftijd: 24
Gedraft in de tweede ronde van de 2014 Draft, na drie succesvolle seizoenen bij Clemson (2.80 ERA, 23-9, 285 strikeouts). De Athletics hielpen hem na de draft met het verscherpen van zijn slider en curve, waar Gossett in zijn eerste jaar nog aan moest wennen. De potentie is inmiddels echter goed zichtbaar.
Zijn eenvoudige wind-up, gecombineerd met een 93-95 mph fastball en drie overige pitches geven Gossett voldoende materiaal om succesvol mee te zijn. Zijn slider lijkt soms meer op een cutter, zo hard breekt de 88 mph-pitch. Ook zijn change-up wordt alleen maar beter.
De A’s lijken Gossett in noodtempo klaar te willen stomen voor de Majors, getuige de drie afdelingen die de 24-jarige righty dit jaar succesvol doorliep. Desondanks zal hij 2017 waarschijnlijk beginnen in Triple-A, voordat hij de sprong naar het grote werk maakt.
9. Chad Pinder (2B/SS)
In 2016: Triple-A Nashville
Leeftijd: 24
Werd al eerder genoemd als één van de vier korte stops in het systeem bij de A’s. Speelt echter die positie pas vanaf 2015, toen de A’s hem van twee naar kort verplaatsten. Hij won spontaan de Texas League (Double-A) MVP Award, na een seizoen van 86 RBIs, 232 Total Bases (beide nr. 1 in de league), een .317 slaggemiddelde (2e), 32 doubles en 15 homeruns. Eindigde het seizoen met een succesvol bezoek aan de Arizona Fall League, waar hij de Fall Stars Game mocht spelen.
In 2016 startte Pinder in Triple-A, maar na een volledig seizoen in Nashville bleek hij het kunstje uit 2015 niet te kunnen herhalen. De doubles en homeruns waren er wel (23 en 14), maar het slaggemiddelde en on-base percentage verdween als sneeuw voor de zon. Desondanks is ook Pinder onderweg naar de Major League.
Dankzij zijn multi-inzetbaarheid als infielder (hij speelde uitsluitend derde honk in college), zal hij misschien nog sneller in Oakland te vinden zijn. Er is nu echter geen plek voor hem, met de doorbraak van Ryon Healy en de onverwachte power van Marcus Semien links in het binnenveld. Triple-A, met uitzicht op een call-up als eerste blessurevervanger.
10. Lazaro Armenteros (OF)
In 2016: –
Leeftijd: 17
MLB.com’s nummer 4 op de Top 30 International Prospect-lijst voordat hij aan het begin van de 2016-2017 tekenperiode zijn krabbel onder de papieren met Oakland zette. Bezit een ongelooflijk hoge knuppelsnelheid, maar door het overmatige uppercut-gehalte van zijn swing zit hij er ook vaak naast. Dit zal gerepareerd moeten worden in de Minor League.
De pas 17-jarige Cubaan speelt een bovengemiddeld goed outfield. Hij wordt voornamelijk gezien als midvelder, maar hij kan eigenlijk op alledrie de buitenveldposities uit de voeten. Er is nog relatief weinig over ‘Lazarito’ bekend, maar de verwachting is dat hij 2017 onderaan de ladder begint: Rookie League Arizona, gevolgd door Single-A.
Conclusie
De Athletics hebben geen geweldig Minor League-systeem. Zo leeg als we het echter bijvoorbeeld in Anaheim hebben gezien, is het ook niet. De A’s doen het in de Minors zoals ze het de laatste jaren ook in de Majors doen: lekker in de middenmoot.
De Top 10 van de A’s ziet er prima uit, met voldoende talent om zo nu en dan uit de lagere regionen te kunnen putten. Het zakt daarna echter wel snel in elkaar. Er zitten wel aardig wat spelers tegen de Big Leagues aan, dus de doorloop lijkt voorlopig gegarandeerd in Oakland. Met Billy Beane weet je het echter nooit.
Remember the names
Logan Shore (RHP), Yairo Munoz (SS), Renato Nunez (3B), Bruce Maxwell (C).
Reacties