NHL 3-on-3: Bad Boys, Feel Good Stories en terugkeer van een kampioen

Door

hammond

In de NHL 3-on-3 reageren drie NHL-redacteuren op drie vragen of stellingen. Met nog grofweg 10 wedstrijden te gaan, nadert de competitie zijn einde. Deze week reageren Ardin Azir, Anne-Geert Pruim en Jeroen Veenstra op de vraag wat hun favoriete feel good story is, of Mike Richards de Los Angeles Kings gaat redden en of Brad Marchand de nieuwe bad boy van de NHL is.

Dit jaar zijn er een paar verschrikkelijke dingen gebeurd. Denk aan het overlijden van Steve Montador. Maar welke speler of welk team is voor jullie de feel good story van het jaar?

Jeroen Veenstra (JV): Zonder enige twijfel kies ik voor Andrew Hammond. De prestatie van Hammond kwam relatief uit de lucht vallen. Hij deed het goed in de AHL voor de Binghamton Senators, maar dat was het ook wel. Hij is nooit gedraft en voor zijn tijd bij Binghamton Senators maakte Hammond zijn minuten in de lager aangeschreven British Columbia Hockey League (BCHL), Pacific Junior Hockey League (PJHL) en de Central Collegiate Hockey Association (CCHA). Als de Senators zich alsnog plaatsen voor de play-offs, dan hebben zij dit met name de danken aan de grootse prestaties van Andrew Hammond en dat mag je toch wel een daverende verrassing noemen.

Ardin Azir (AA): Andrew Hammond, zonder twijfel. Ongedrafte spelers die uiteindelijk furore maken in de NHL zijn voor mij per definitie een ‘feel good story’. Martin St-Louis is hier een goed voorbeeld van. Dit jaar is het dus ‘The Hamburglar’ van de Ottawa Senators die de show steelt. Geweldig! Wat teams betreft vind ik het heel leuk dat Nashville, min of meer uit het niets, weer is teruggekeerd aan de top. Eigenlijk kan ik Peter Laviolette niet uitstaan, maar hij verdient een groot compliment voor zijn prestaties als Preds coach.

Anne-Geert Pruim (AGP): Het lijkt vooral een feel good-seasoen voor goalies. Naast Hammond is er nog Devan Dubnyk die nergens meer aan de bak leek te komen, maar meteen na zijn trade naar de Minnesota Wild geheel opleefde. Dat resulteerde voor hem zelfs meteen in het winnen van de befaamde SportAm Player of the Week-benoeming.

Het zeer voorspoedige herstel van Steven Stamkos is ook buitengewoon mooi. De Olympische Spelen moeten missen door een nare beenbreuk en daardoor naast een gouden medaille grijpen, maar vervolgens speelde hij amper vier maanden na zijn blessure alweer voor de Tampa Bay Lightning en scoorde hij als voorheen aan de lopende band.

Maar mijn keuze voor feel good story valt op Philadelphia Flyers goalie Rob Zepp, die als 33-jarige (!) zijn levenslange droom van spelen in de NHL in vervulling zag gaan. Hij won tijdens zijn debuut voor de Flyers na overtime. Na die wedstrijd volgden nog negen wedstrijd en tot meer zal hij waarschijnlijk ook niet komen, maar dat doet aan de feel good van zijn verhaal niks af.

Ook leuk om te lezen