Nu de offseason in volle gang is en we aan de vooravond staan van het seizoen 2011-2012 in de NHL, is het natuurlijk de hoogste tijd om te kijken hoe de verschillende teams ervoor staan. Daarom zullen we de komende dagen per divisie een beschrijving geven van hoe de verschillende teams de zomerperiode zijn doorgekomen en wat de verwachtingen zijn voor het nieuwe seizoen. Vandaag de Northwest Division.
Door Richard van Welie.
De Northwest Division is het thuis van het beste team van de reguliere competitie van vorig jaar. Met 117 punten na 82 duels hadden de Vancouver Canucks namelijk onbetwist het hoogste puntenaantal van de gehele NHL. Hierbij dient wel aangetekend te worden dat de runner-up van de Stanley Cup niet in de zwaarste divisie binnen de NHL zitten, want de overige teams, de Calgary Flames, de Minnesota Wild, de Colorado Avalanche en de Edmonton Oilers, wisten geen van allen de play-offs te bereiken.
Vancouver Canucks
Met de Vancouver Canucks noemen we meteen het beste team uit deze divisie. Vorig jaar werd al snel duidelijk dat op hen geen maat stond en toen ook nog de Presidents Trophy voor beste team in de NHL na de reguliere competitie werd gewonnen, waren zij ook de grote favoriet voor de Stanley Cup.
In de play-offs ging het aanvankelijk voortvarend. In de eerste ronde werd angstgegner de Chicago Blackhawks (net) verslagen en vervolgens werden de Nashville Predators en de San Jose Sharks aan de zegekar gebonden. In de finale om de Stanley Cup ging het uiteindelijk toch nog mis toen de Boston Bruins over zeven wedstrijden nipt de betere bleken.
De Canucks willen het komend jaar beter doen en dat kan maar op één manier; door het winnen van de Stanley Cup. Het team is ten opzichte van vorig seizoen niet echt veranderd, al incasseerde het toch wel een tegenvaller in de vorm van het vertrek van Christian Ehrhoff, die de club als free agent verliet. Dit gemis lijkt echter te kunnen worden opgevangen door het doorschuiven van rookie Chris Tanev.
De aankopen die general manager deed de afgelopen zomer kunnen eigenlijk meer gezien worden als diepte-investeringen. Marco Sturm werd aangetrokken als opvolger van de vertrokken Raffi Torres en verder werd de knip getrokken voor speler als Alexander Sulzer en Mark Mancari.
Kortom, de Canucks zullen komend jaar met een even sterk team op het ijs verschijnen als vorig seizoen en gezien de behoorlijke diepte die ze hebben in hun selectie, zijn zij zeker weer een titelkandidaat.
Calgary Flames
Na een spannende strijd met verschillende teams vorig jaar en ondanks een indrukwekkende eindsprint grepen de Calgary Flames net naast een play-offticket. Maar mede door deze eindsprint vertrouwen de Flames erop dat zij op het juiste spoor zitten en daarom heeft de ploeg weinig transformaties ondergaan.
De club houdt dus het vertrouwen in de spelers en dat uit zich in het feit dat het de afgelopen zomer vooral bezig is geweest met het verlengen van contracten van spelers. Als resultaat hebben nu spelers als Anton Babchuk, Alex Tanguay en Brendon Morrison zich langer aan de club verbonden.
General manager Jay Feaster voltooide echter nog wel één interessante trade, want hij haalde Chris Butler en talent Paul Byron van de Buffalo Sabres in ruil voor onder meer Robyn Regehr en Alex Kotalik.
Concluderend is het dus duidelijk dat de Flames het komende seizoen in zullen gaan met praktisch hetzelfde team als vorig jaar, aangevuld met een aantal jeugdige talenten. Hierdoor zouden ze in principe dus weer mee kunnen gaan doen in de strijd om de play-offtickets.
Minnesota Wild
De Minnesota Wild zullen niet tevreden zijn geweest over de laatste jaargang en zullen zich hier dan ook graag voor gaan revancheren. Het management achtte hiervoor dan wel versterkingen en andere veranderingen noodzakelijk en dus hebben de Wild een drukke zomer achter de rug.
Allereerst werd hoofdcoach Todd Richards de laan uitgestuurd en Mike Yeo als zijn vervanger aangesteld. Vervolgens ging general manager Chuck Fletcher zich bezighouden met het versterken van het team.
Door middel van twee blockbuster trades met de San Jose Sharks kwamen Dany Heatley en Devin Setoguchi over in ruil voor Martin Havlat en Brent Burns. Het doel van deze deals was de aanval van de Wild drastisch verbeteren, aangezien zij het afgelopen seizoen met slechts 203 goals afsloten (goed voor een zesentwintigste plaats qua gescoorde goals in de NHL).
Het verlies van verdediger Burns zal intern moeten worden opgevangen, maar volgens Richards moet dit geen probleem zijn, aangezien de Wild met Marco Scandella, Justin Falk en Tyler Cuma voldoende diepte heeft op deze positie. Als extra zekerheidje werd echter ook Mike Lundin aangetrokken.
Of al deze wijzigingen voor het benodigde resultaat zullen zorgen, blijft natuurlijk altijd maar de vraag. De verwachting is echter dat de Wild er zeker niet zwakker op zijn geworden de afgelopen zomer.
Colorado Avalanche
De Colorado Avalanche zullen het afgelopen seizoen zo snel mogelijk willen vergeten, want het team eindigde op een troosteloze veertiende plek in de Western Conference. Zelfs de (zeer) tijdelijke terugkeer van ster Peter Forsberg kon hier niets aan veranderen.
In de zomer is men in Denver de afgelopen tijd druk bezig geweest om de selectie vooral op defensief vlak weer op orde te krijgen. Dit was natuurlijk ook wel nodig want de ploeg kreeg vorig jaar maar liefst 287 doelpunten tegen en was daarmee de meest gepasseerde defensie van de NHL. Om die reden werden verdedigers Jan Hejda en Shane O’Brien aangetrokken en wist de club via een ruil met de Washington de talentvolle goalie Semyon Varlamov aan zich te binden.
Hiermee moet de verdediging dus weer NHL-waardig zijn, maar ook de aanval kon wel wat versterkingen gebruiken. Met 221 doelpunten (achttiende in de NHL) was het namelijk niet bepaald het meest scorende team in de league. De club hoopt echter dat dit intern opgelost kan worden met spelers als Matt Duchene, die vorig jaar een zeer behoorlijk seizoen draaide, en de aanwezigheid van talenten als Gabriel Landeskog (tweede pick uit de draft van dit jaar) en Peter Mueller die vorig jaar het hele seizoen moest missen vanwege een blessure.
Edmonton Oilers
De Edmonton Oilers waren vorig jaar (net als het jaar ervoor overigens) het lelijke eendje in de NHL. Met 62 punten eindigde het team troosteloos onderaan in de Western Conference en zou het ook de laatste plaats bezetten in de gehele NHL.
Maar er gloort licht aan de horizon voor de club uit Canada, aangezien zeker binnen de NHL elk nadeel een voordeel heeft. Doordat het nu twee keer op rij als laatste is geëindigd, heeft het ook twee keer als eerste mogen kiezen in de entry draft en daarmee heeft de club twee grote talenten opgepikt. Waar vorig jaar Taylor Hall werd opgepikt, was het nu de beurt aan Ryan Nugent-Hopkins om gekozen te worden door de Oilers.
Door ook nog wat ervaring aan te trekken in de vorm van spelers als Ryan Smyth en Eric Belanger, hopen de Oilers dat er een ideale mix ontstaat van jong en oud met zeer getalenteerde ijshockeyers en geslepen veteranen.
Gezamenlijk moeten deze spelers dan de Oilers uit de kelders van de NHL zien te trekken zodat ze Edmonton zodat het sinds 2006, toen overigens zelfs de Stanley Cup-finale werd gehaald, eindelijk weer de play-offs kan gaan halen.
Reacties