Credit where credit’s due: Tim Tebow was fantastisch tegen de Pittsburgh Steelers. Tebow leek zondag tegen de Steelers eindelijk op een echte NFL quarterback en dat resulteerde direct in plaatsing voor de divisional playoff ronde. Na postseason deelname voor zijn Denver Broncos te hebben afgedwongen met een curieuze mix van play action en rushing was het zondag Tebow’s linkerarm die met enkele prachtige bombs het verschil maakte. Het was een enorme verrassing voor velen en het leek een nog grotere opluchting voor Tebow zelf. In plaats van een offense te leiden die was weggelopen uit de jaren ’60 of uit college football, mocht Tebow eindelijk de bal gooien van zijn coach John Fox. Diezelfde Fox die voor de wedstrijd nog dreigde backup Brady Quinn in te brengen als het weer niet liep met Tebow under center. Come again, John?
Tim Tebow ‘is not your average Joe’, maar naar Amerikaanse begrippen misschien juist weer wel. Zijn allesoverheersende christelijke overtuiging en reputatie van groots en meeslepend winnen maakt de tongen los in de VS en de gemiddelde football fan weet niet hoe daar mee om moet gaan. Je houdt van hem of je haat hem, zo lijkt het; een echte tussenweg is er niet. De groep van ‘haters’ bestaat voor een deel uit de passing game puristen, die niet kunnen of willen accepteren dat een QB succesvol kan zijn in de NFL wanneer deze niet in de mal van Tom Brady, Peyton Manning, Aaron Rodgers of Drew Brees gegoten is.
De ‘lovers’ zijn vooral verzot op het fenomeen Tebow. Een fenomeen dat enorm gegroeid is door Tebow’s opvallende vermogens vlak voor tijd wedstrijden te beslissen (Tebow time) maar dat zijn oorsprong vindt in Tim’s voor veel Amerikanen bewonderenswaardige geloofsovertuiging, waarvan ‘Tebowing’ (knielen op een been en bidden na een score) het ultieme symbool is. Er is ook nog een andere groep actief in het Tebow debat. Een groep die voorbijgaat aan de discussie over het fenomeen en vooral kijkt naar Tebow’s prestaties op het football veld, alsof dat het enige is wat er toe doet. Zij stellen de terechte vraag waarom er zo’n enorme ophef gemaakt moet worden over een tweedejaars QB die een paar wedstrijden op mooie wijze heeft beslist? Is dat niet precies de taakomschrijving van QB’s in de NFL? Hoeveel wedstrijden hebben Brady, Rodgers en Brees dit seizoen niet al beslist? Of ‘mindere goden’ zoals Philip Rivers, Matt Schaub, Matt Moore en rookies als Andy Dalton, TJ Yates en Cam Newton? Wat maakt Tebow zo anders of beter dan deze spelers? Met andere woorden: ‘where’s the beef’?
‘The beef’ is natuurlijk niet zozeer dat Tebow de QB positie op zeer onorthodoxe maar succesvolle wijze invult. Er zijn zoveel QB’s die dat deden en doen. Tebow’s opponent van zondag, Ben Roethlisberger, is ook allesbehalve een standaard QB maar toch zeer succesvol (behalve zondag dan). Tebow’s beef is vooral zijn verhaal. Het is een verhaal dat het best samengevat kan worden als ‘niemand gelooft in mij, maar dat maakt mij niet uit, want ik geloof in God en daarom win ik’. Dat verhaal is dus al erg lang bekend bij het Amerikaanse publiek, door de grote successen van Tebow in het college football met de Florida Gators (2 nationale kampioenschappen, 1 Heisman Trophy). Daar verdiende Tebow zijn reputatie als kind van God die altijd en overal won. Daar werd Tebow ook de grote publiekslieveling en begon direct de publieke discussie over hoe succesvol Tebow in de NFL kon zijn. Zijn college carrière verklaard ook waarom The Story of Tebow zo groot en publiek is. De meeste rookies komen uit het college football met slechts een reputatie voor talent. Bij Tebow lag daar juist niet de nadruk, hij werd immers beschouwd als het type QB waarvoor geen plek was in de moderne NFL. Tebow’s reputatie was er juist één van winnen, God en ‘humble beginnings’. Die combinatie levert je in Amerika al heel snel een ‘audience’ op.
Naast het PR wonder van het Tebow-fenomeen, brengt het de nodige, interessante football overwegingen met zich mee. Dat begint met de notie dat de playoff plaatsing van Denver volledig op het conto komt van Tebow en wanneer het record van de Broncos onder Tebow (7-4) wordt vergeleken met dat onder Kyle Orton (1-4), dan is dat te billijken. Interessanter is echter hoe de Broncos-organisatie reageert op Tebow. Het blijkt, ondanks al het huidige succes, toch ook een hoofdpijndossier te zijn voor zowel head coach John Fox als de front office onder leiding van John Elway. Fox heeft sinds de entree van Tebow als starting QB zijn gehele offensive gameplan afgestemd op de (on)vermogens van Tebow. Play action, de rushing game en ‘Tebow on the run’, dat is zo’n beetje waar het op neer komt voor de Broncos. Het is een beperkt gameplan maar wel effectief. Zeker wanneer Tebow, zoals zondag, ook nog ineens wél de lange passes maakt waarvan iedereen zegt dat hij ze niet kan maken. Juist dat element zorgt ervoor dat menig twijfelaar opeens gaat denken; ‘wacht even, is Tebow nu wel of niet een realistische NFL franchise QB?’
Het is een vraag die al tijden op de lippen bestroven ligt van vele football volgers en die eigenlijk niemand bevredigend kan beantwoorden. Ook John Elway niet, zo lijkt het. Diegene die de Broncos volgen en Elway’s optredens in de media analyseren zien een man die duidelijk in de clinch ligt met zichzelf over het dilemma waarvoor Tim Tebow hem stelt. Zijn eigen achtergrond speelt daarbij een voorname rol. Elway was een legendarische quarterback en een echte ‘natural’. In veel opzichten was Elway als QB exact het tegenovergestelde van wat Tebow is. Voor Elway was het een tweede natuur om een passing offense aan te voeren en hij is dan ook volledig overtuigd van de effectiviteit van dit concept. Elway weet dat van Tebow (nog) niet verwacht mag worden dat hij een dergelijke aanval langdurig foutloos ten uitvoer brengt. Dat is niet erg, zolang er realistisch verwacht mag worden dat Tebow dit uiteindelijk wel onder de knie krijgt.
Het huidige succes van Tebow en de Broncos maakt de besluitvorming van Elway daaromtrent des te lastiger daar het, het zicht vertroebeld op de pure geschiktheid van Tebow als NFL QB. Zeker na de winst op de Steelers kan Elway met geen mogelijkheid nog besluiten om volgend jaar een andere richting op te gaan met de QB positie. Tebow zal de startende QB zijn in 2012, een beloning die hem volledig toekomt op basis van zijn prestaties dit jaar. Maar zijn die prestaties houdbaar op de lange termijn, rekening houdend met de beperking van Tebow in een moderne NFL aanval? De wedstrijd tegen Kansas City, waar Tebow volledig verloren leek, is nog maar een week geleden. Elway zal zich afvragen wie nu de echte Tebow is: die van de prachtige bombs tegen de veelgeprezen Pittsburgh secondary of die van de totale onkunde tegen de matige Chiefs? Dat is het ware dilemma Tim Tebow. Een dilemma dat prima opgelost kan worden met behulp van feiten, cijfers en betrouwbare verwachtingen. Onderdelen die evenwel alleen door geduld, objectiviteit en een grote sample size geleverd kunnen worden. Laat daar nu net een tekort aan zijn in het tijdperk van ‘The Mile High Messias’.
Eerder in deze rubriek: PHILADELPHIA EAGLES | DETROIT LIONS | CAROLINA PANTHERS | NEW ENGLAND PATRIOTS | GREEN BAY PACKERS | PITTSBURGH STEELERS | TAMPA BAY BUCCANEERS | SAN FRANCISCO 49ERS | BALTIMORE RAVENS | CHICAGO BEARS | NEW YORK GIANTS | NEW ORLEANS SAINTS | SEATTLE SEAHAWKS | HOUSTON TEXANS | CINCINNATI BENGALS |
Reacties