2. Schering en inslag bij de afdeling domestic violence van de NFL. Vorige week werd Ray Rice gefileerd en nu zitten de league en de Minnesota Vikings met de takkenzwaaiende Adrian Peterson in hun maag. Amerika is het land van de tweede kansen, maar moeten de NFL en teams niet meteen afscheid nemen van (veroordeelde) vrouwen- en kindermishandelaars?
CvD: Afscheid nemen gaat mij nog iets te ver. Maar er moeten duidelijkere richtlijnen komen en de league en de clubs moeten zich hier ook strikter aan houden. Ik kan me niet voorstellen dat dit niet gaat gebeuren. Week 3 van het seizoen is al begonnen en in plaats van over football gaat het vooral over de misdragingen van de spelers. Dit kan nooit goed zijn voor de league.
MM: Het motto lijkt hier te zijn Guilty until proven innocent. We hebben het hier over rolmodellen die het goede voorbeeld moeten geven. Daarmee wil je niet als NFL-franchise geassocieerd worden. Afscheid nemen dus. Dat terwijl er genoeg mensen zijn met een ‘normale’ baan hun vrouw of kinderen slaan. Verliezen die hun baan? Denk het niet. Dat lijkt hier het nadeel van het acteren voor een miljardenpubliek.
WWM: Er is geen panklaar antwoord. Volgens mij moet de strafmaat bepaald worden door de NFL, maar de straffen uitgedeeld door commissioner Roger Goodell zijn inconsistent en inconsequent. Deze wispelturigheid moet de league eerst (zelf) aanpakken. Voor de Vikings is het een ander verhaal; het is natuurlijk lastig om afscheid te nemen van je sterspeler. In Minnesota weet iedereen dat er altijd wel een ander team klaarstaat om Peterson z’n daden te vergeten/vergeven en hem in te lijven. De leiding van een franchise moet naar mijn idee zelf bepalen of ze hun werknemer willen ontslaan (Baltimore Ravens – Ray Rice) of dat ze hem op de loonlijst laat staan (Minnesota Vikings – Adrian Peterson).
Reacties