NBA Analyse: Vooruitblik Free Agency 2016 (1)

Door

Thunder

De basis
Om beter te snappen wat er komende zomer te wachten staat, moet er gekeken worden naar de huidige make-up van de teams. Elke franchise heeft momenteel maximaal vijftien spelers onder contract. Ongeveer de helft van alle huidige spelers (48%) ligt voor komend seizoen vast met een gegarandeerd contract en zal, mits ze niet geruild worden in de tussentijd, normaliter ook volgend seizoen weer uitkomen voor hun huidige club. De resterende 52% van huidige spelers heeft na dit seizoen één van de volgende statussen:

  • Een (deels) ongegarandeerd contract, wat betekent dat de club de vrijheid heeft een speler voor een bepaalde, afgesproken datum te ontslaan, zonder dat dit de club geld kost. Een voorbeeld hiervan is Jonathon Simmons, die een volledig ongegarandeerd contract heeft bij de Spurs ter waarde van 874.636 dollar. Indien San Antonio besluit hem voor de datum van 1 augustus te waiven, dan kost het de club geen geld.
  • Een teamoptie. De club heeft de optie om een speler op eerder overeengekomen voorwaarden een jaar langer aan de club te binden. Het beste aankomende voorbeeld hiervan is Lance Stephenson, die zal moeten afwachten om te kijken of zijn huidige werkgever met hem verder wil.
  • Een spelersoptie. Zoals de naam suggereert is dit de tegenhanger van de teamoptie, waarbij niet de club maar de speler bepaalt of nog een jaartje langer wil uitkomen voor zijn franchise. LeBron James is één van de vele spelers die aankomende zomer zelf kan bepalen of hij zijn club trouw blijft.
  • Een Early Termination Option. Dit is feitelijk hetzelfde als de status die hierboven beschreven is, met het enige verschil dat een speler hier formeel de kans krijgt zijn contract vroegtijdig te beëindigen, in plaats van te verlengen, wat bij de spelersoptie het geval is. De belangrijkste speler met een ETO is DeMar DeRozan.
  • Een unrestricted free agent. Hier is sprake van wanneer een spelers contract is verlopen, waardoor hij vrij is om te gaan en staan waar hij wil. Wanneer de hierboven benoemde opties niet gelicht worden of ontslagen worden, worden ze automatisch UFA. De belangrijkste unrestricted free agent waar komende zomer alle ogen op gericht zullen zijn, is Kevin Durant.
  • Een restricted free agent. Wanneer een spelers contract is verlopen, maar hij vier seizoenen of minder jaren actief is in de NBA, krijgt zijn laatste werkgever (wanneer het de spelers ten minste een zogenaamde qualifying offer, ook wel een minimum bedrag voor één seizoen op basis van laatste salaris, aanbiedt) de kans elk contractvoorstel van andere clubs aan die betreffende speler te matchen. Daarmee heeft de laatste broodheer van de speler de optie ‘zijn eigen jongen’ langer voor de club te behouden, zoals dat komende zomer zal gelden voor de Pistons met Andre Drummond.
  • Sommige spelers vinden het wel welletjes en gaan lekker van hun oude dag genieten en verdwijnen daarmee (normaliter) voor eens en altijd uit de league, zoals het geval zal zijn met Kobe Bryant.

Wat niet benoemd is, en voor zich zou moeten spreken is dat wanneer spelers, ondanks een (deels) gegarandeerd contract, vroegtijdig ontslagen worden, ze hun geld netjes uitbetaald krijgen (wat ook mee telt in de salary cap berekening), ze daarna de status van unrestricted free agent krijgen en dus overal een nieuw dienstverband kunnen aangaan.

2 Reacties
  1. Martijn Scheeve 8 jaar ago

    Interessant artikel! Heb zelfs nog een kleine aanvulling op de luxury tax: dit is geen kattenpis. Cavaliers zitten ruim boven de cap. Per dollar die ze boven de cap zitten betalen ze meer dan 3 dollar belasting. (om en nabij) De owner moest dit seizoen dus rond de 65 miljoen dollar ophoesten aan luxury tax. Volgend jaar gaat de cap omhoog, maar Mozgov en Lebron zullen verbeterde contracten gaan tekenen. Dus de verwachting is dat Gilbert (de 286e rijkste man van de wereld) wederom diep in de buidel moet tasten. Luxury Tax is dus absoluut een uitgave die de franchises willen vermijden.

  2. Johan Brinkel 8 jaar ago

    Mooie aanvulling Martijn. Het is ook exact de reden waarom Miami dit seizoen onder anderen Chris Andersen en Mario Chalmers van de hand deed (huzarenstukje van Riley overigens).

Comments are closed.

Ook leuk om te lezen