Zes jaar geleden wonnen de Lakers voor het laatst een NBA-kampioenschap en het lijkt een eeuwigheid geleden dat Los Angeles dé basketballstad van Amerika was. Anno 2015 zijn het juist hun lelijke buurjongetjes, de Clippers, die de eer van de showbizzstad hoog houden. Het team dat, op Billy Crystal na, geen grote Hollywood-sterren op de tribunes had zitten.
De Clippers zijn gegroeid, geëvolueerd, volwassen geworden. Aan de hand van spelverdeler Chris Paul, dunk-expert en slam poet Blake Griffin, bulldog Matt Barnes en (recentelijker) driepuntsspecialist J.J. Redick heeft de ploeg zich opgewerkt tot een van de (vermakelijkste) topteams in de Western Conference. Maar waar blijft toch die vermaledijde titel? Of verdorie die plaats in tenminste de Conference Finals?
It ain’t over ‘til the fat Ballmer sings
Wat. Een. Schot. En wat een series. Als er één ding is wat de eerste ronde van de play-offs in seizoen 2014/2015 is het wel de ontmoeting tussen de Los Angeles Clippers en de verrassende nummer zes San Antonio Spurs, met als absoluut hoogtepunt de letterlijk kapotgespeelde Chris Paul die, balancerend op één been, uit balans over Tim Duncan de winnende twee punten scoort voor de Clippers.
Dankzij de heroïek van CP3, die de pijn verbeet en daardoor de zege binnensleepte, begon heel Los Angeles plots te hopen op ‘Het Wonder’. Steve Ballmer, sinds het najaar van 2014 de eigenaar van de Clippers, klapte zijn handen stuk en zijn al vuurrode hoofd ontplofte haast bij het denken aan de ring die hij mogelijkerwijs om zijn vingers kon gaan schuiven.
In de tweede ronde, tevens Conference Semifinals, kwamen de Clippers de Houston Rockets tegen. Een te nemen horde, zo dacht iedereen. Natuurlijk, met spelers als James Harden en Dwight Howard waren de Texanen een te duchten opponent, maar gezien ze hun spelverdeler Patrick Beverley moesten missen was de ploeg van coach Kevin McHale danig verzwakt.
De Clippers kwamen 3-1 voor in de serie, maar verloren uit in Houston de eerste kans om de boel te beslissen. Toen ze in de daaropvolgende wedstrijd thuis in Staples Center een voorsprong van 19 punten verdedigden in het vierde kwart dacht iedereen dat Chris Paul en de zijnen zich op konden gaan maken voor de Conference Finals tegen de Golden State Warriors. Maar voor de ogen van verbaasde fans, Ballmer en Crystal voorop, stortte de boel als een kaartenhuis in elkaar en bleven coach Doc Rivers en zijn mannen met lege handen achter. De serie ging 4-3 verloren, huilen met de pet op: it apparently ain’t over ‘til the fat Ballmer sings.
Het verlies is tekenend voor de Clippers: het is continu nét niet. Het team bestaat uit ongelooflijk talentvolle individuen die helaas op het moment supreme niet op de top van hun kunnen zijn. Ze konden in het seizoen alles en iedereen verslaan (ook Golden State), hielden zelfs Chris Paul 82 wedstrijden heel en fit, maar verloren ook op schlemielige wijze. En nu is het maar de vraag of men de kater van 2015 te boven gaat komen – een tweede rebranding in vijf jaar is daarvoor niet genoeg.
Maverick gone rogue
IN: Lance Stephenson (Charlotte Hornets), Cole Aldrich, Paul Pierce, Wesley Johnson, Josh Smith, Pablo Prigioni, Luc Mbah A Moute, Brandon Dawson (FA), DeAndre Jordan (stiekem)
UIT: Spencer Hawes, Matt Barnes (Charlotte Hornets), Lester Hudson, Jordan Hamilton (waived), Glen Davis (FA), Dahntay Jones (FA – Brooklyn Nets), Hedo Turkoglu (FA), Ekpe Udoh (FA – Fenerbahçe)
Hét verhaal van de free agency-zomer is natuurlijk de (social media) soap rondom DeAndre Jordan. ‘DJ’, die naar verluidt niet al te blij was met de dictatoriale manier van communiceren van Chris Paul, had wel oren naar een avontuur in Dallas. Met een mondelinge overeenkomst voor een bedrag van 80 miljoen voor de komende vier jaar leken de Clippers hun grote center kwijt te raken aan de Mavericks — en ze hadden eigenlijk nauwelijks opties voor een vervanger.
Wat niemand echter had kunnen voorzien was dat Jordan aan koudwatervrees leed, en toen de Clippers hiervan hoorden werden alle sterren en masseopgetrommeld om hun boomlange (ex-)ploeggenoot op andere gedachten te brengen en alsnog bij te tekenen bij de Clippers. Daarmee werden de ongeschreven wetten en regels van de NBA weliswaar met voeten getreden, maar een kniesoor die daarom maalt, dubbel zo waar als de kniesoor luistert naar de naam Mark Cuban. Totdat…
… de emoji’s in het rondvlogen en Cuban buiten zijn weten om buitenspel werd gezet. Jordan had zich gebarricadeerd in zijn huis om samen met Blake Griffin, Chris Paul en J.J. Redick een potje te kaarten totdat de trade deadline verstreken was en de krabbel die hij inmiddels onder een Clippers-contract had gezet niet meer ongedaan kon worden gemaakt. Geen Mavericks dus voor de geboren Texaan DeAndre Jordan, maar toch nog vier jaar (en een lucratief salaris) bij Los Angeles. Cuban was vanzelfsprekend not amused.
Dat Jordan tóch nog blijft is belangrijk voor de Clippers. Ze hebben een dominante big man in de gelederen die over de nodige aanvallende én verdedigende kwaliteiten beschikt, en houden de driewieler CP3-Blake Griffin-DeAndre Jordan intact. Andere belangrijke toevoegingen aan het team zijn oudgediende Paul ‘The Truth‘ Pierce, die zijn carrière nog een laatste boost wil geven in Los Angeles, Josh Smith, die vorig seizoen met Houston nog de nagel in de doodskist van de Clippers ramde, en Lance Stephenson, die in Charlotte niet uit de verf kwam maar erop gebrand is om zich in het starting line-up van Los Angeles opnieuw te bewijzen.
Mindere god, maar zeker niet minder belangrijk: Pablo Prigioni. Net als Pierce is hij geboren in het jaar 1977, wat hem tot een absolute veteraan maakt, maar hij heeft zich in het voorseizoen al meerdere malen uitstekend laten zien, en lijkt naadloos in het systeem van Doc Rivers te passen. Het betekent dat de Clippers achter Paul twee meer dan degelijke spelverdelers hebben staan, waardoor de druk op de schouders van CP3 een stuk minder wordt.
Met sterke schutters (Pierce, Smith en Crawford) op de bank hebben de Clippers wat meer opties op afstand. Maar ze zijn wél verdedigende terriër Matt Barnes kwijt en het is maar de vraag of Stephenson hem op dat gebied kan doen vergeten. Ook vervelend: het offensieve gat wat betreft de centers achter DeAndre Jordan is niet of nauwelijks gedicht met de komst van Cole Aldrich. Met andere woorden: een perfect team is het nog niet. Wél een beter team dan vorig jaar.
2015/2016: Another must bites the dust
Het heeft er met al die grote transacties én de soap rondom Jordan alle schijn van dat de Clippers dit seizoen moeten scoren. Net als vorig jaar lijkt de kans evenwel klein dat dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. Er ontbreekt iets, een klein beetje magie, in de rangen van de Clippers, die zich ook in dit voorseizoen soms op kinderlijke wijze laten aftroeven.
Natuurlijk, het hoeft nu — preseason time — allemaal nog niet goed te gaan. Maar toch, het zou zo fijn zijn voor de fans van de Clippers, waaronder ondergetekende, dat het wat strakker loopt, dat Doc Rivers niet als een hese herdershond langs de zijlijn staat te keffen maar zijn team gewoon wat beter in het gareel heeft zodat ze ook scherp blijven op de momenten dat de aandacht dreigt te verslappen.
In de Western Conference hebben de Clippers een fractie teveel tegenstand. Een ontketend Golden State is veel te aalglad voor de loggere LA-verdediging. Een tweede upset tegen de San Antonio Spurs zit er waarschijnlijk ook niet in nu LaMarcus Aldridge de sporen heeft genomen van Oregon naar Texas. De rest van het westen moeten CP3 en zijn mannen kunnen hebben. Misschien, héél misschien halen ze de Conference Final, maar meer zit er waarschijnlijk niet in. Het zijn gewoon net geen geboren winnaars — hoe hard ze zichzelf ook op de borst kloppen.
Prognose: 60-22
30. Minnesota Timberwolves | 29. New York Knicks | 28. Philadelphia 76ers | 27. Los Angeles Lakers | 26. Orlando Magic | 25. Sacramento Kings | 24. Detroit Pistons | 23.Charlotte Hornets | 22. Miami Heat | 21. Utah Jazz | 20. Indiana Pacers | 19.Brooklyn Nets | 18. Phoenix Suns | 17. Boston Celtics | 16. Milwaukee Bucks | 15. Oklahoma City Thunder | 14. New Orleans Pelicans | 13. Portland Trail Blazers | 12. Toronto Raptors | 11. Dallas Mavericks | 10. Chicago Bulls | 9. Cleveland Cavaliers | 8. Washington Wizards | 7. Memphis Grizzlies | 6. San Antonio Spurs
Foto: Getty Images
Ben zelf van mening dat het wel goed was dat DJ naar Dallas ging. Dallas kon een goed team worden. De clippers konden de capruimte wel gebruiken.
Met de 20M dollar die ze daarmee hadden bespaard hadden ze voor 10 a 12M een prima vervanger voor DJ kunnenhalen. Het restbedrag hadden ze in de bench kunnen stoppen. Want die blijft nu zwak.
Niet echt met je eens Robkazoe. Denk juist dat Prigioni, Crawford, Stephenson, Pierce, Josh Smith zelfs de beste bank in de NBA is. Vooral als J-Smoove op center (maar ook PF) gaat spelen zie ik voor hem een rol als sixth man of the year.
Wie hadden ze kunnen krijgen dan? Voor 10-12 miljoen? Er was echt nauwelijks iemand beschikbaar.
Ik noem maar even wat dwarsstraten op:
Greg Monroe (16M), verdedigend natuurlijk niet zo ver als DeAndre maar is nog jong en kan potentieel veel opleveren.
Tyson Chandler (13M), levert je offensief wat minder maar staat wel als een huis verdedigend.
Roy Hibbert (18M), was restricted en is wat duurder maar was best mogelijk geweest. Ik denk dat ie voor 15~16M wel bij de Clippers had getekend. Situatie dit seizoen bij de Lakers is nou niet echt hoopvol. Met de Clippers heb je in ieder geval de playoffs.
Voeg daar dan een goede backup aan toe:
Kevin Seraphin doet iets van 2,8M. Undersized. Maar wel een killer hookshot.
Of McGee voor een minimum (1, nogwat miljoen).
Met Cole Aldrich ga je in ieder geval de oorlog niet winnen.
@Daan: “Prigioni, Crawford, Stephenson, Pierce, Josh Smith”
Prigioni is ook aan het einde van zijn loopbaan. Leuk als derde PG. Maar met CP3 en Rivers Jr is dat nou niet echt een hele grote toevoeging. Crawford zat al in de lineup en was het enige zonnetje op de Clippers bank.
Lance en Paul Pierce moeten gaan uitvechten wie er gaat starten maar ik vind dit persoonlijk wel een hele dubieuze gok. Lance heeft upside potentieel maar kan ook zo hard gaan tegenvallen. Als Pierce de scherven moeten gaan oprapen dan heb je ook een probleem. Als je die het hele seizoen 30 minuten laat spelen is de kans op blessures of uitputting rond de playoffs groot. Josh Smith is de enige echte goede toevoeging aan de bench.
De bank is dus niet zo verschrikkelijk diep. Als ze voor Greg + McGee waren gegaan hadden ze drie miljoen extra gehad en daar had je een leuke benchplayer voor kunnen halen. Daarnaast had je ook meer diepte achter de center positie gehad. Daarnaast ben ik van mening dat DeAndre een beperkende factor is voor Griffin. Het beste seizoen dat Griffin had qua RPG was in zijn eerste seizoen toen DeAndre beduidend minder minuten kreeg. Als DeAndre er niet zou zijn, zou Griffin defensief ook kunnen groeien.
En daarnaast geloof ik niet dat een team drie spelers kan hebben die allemaal rond de 20M verdienen, ver kan komen in de Playoffs. Je komt dan simpelweg geld te kort om de overige posities en de bank fatsoenlijk te bezetten. Ik denk dat er ruwweg twee opties zijn om een ring te winnen:
1. Twee sterspelers met een hoog salaris (Thunder, GSW, Wizards en technisch gezien de Cavs aangezien Kyrie zwaar onderbetaald wordt).
2. Je hebt een heel breed evenwichtig veld zonder supersterren (Spurs, Hawks, Raptors, Grizzlies).
En daarom denk ik dat het verstandig was geweest om DeAndre toch naar de Mavs te sturen. .
Amen. Komt er nog bij dat DJ nog steeds geen 30mpg kan spelen in de play-offs wegens zijn FT’s, dat CP3 alweer een jaartje ouder is en dit team niet kan blijven dragen, en dat Blake ja nog steeds Blake is. Tweede ronde eruit.
Comments are closed.