MLB Analyse: Problemen in de geboorteplaats van ‘Moneyball’?

Door

Division Series - Detroit Tigers v Oakland Athletics - Game Four

Het MLB-seizoen is inmiddels twee maanden onderweg en langzaam maar zeker beginnen er in meerdere divisies grote verschillen te ontstaan. Zoals elk jaar zijn er teams die vooralsnog zwaar teleurstellen, maar ook teams die vriend en vijand op positieve wijze verrassen. Afgelopen week keken we naar de Minnesota Twins, die verrassend meedoen in de AL Central, en ook naar de Houston Astros, die ineens het sterkste team in de American League lijken te zijn. Maar naast deze verrassingen is er één team dat momenteel wel uiterst teleurstellend presteert, en dat zijn zonder meer de Oakland Athletics.

Oakland Athletics (23-35, 5de in AL West, 11.5 wedstrijden achter Houston)
Jarenlang stegen de Oakland Athletics boven zichzelf uit onder de hoede van de ervaren GM Billy Beane. De man die ooit het ‘Moneyball’ concept uitvond, lijkt dit jaar met zijn ploeg veroordeeld te zijn tot de onderste regionen van de MLB. Na een paar gewaagde zetten in 2014, die het seizoen van Oakland uiteindelijk niet wisten te redden, heeft de negatieve trend zich in 2015 voortgezet. Is Oakland simpelweg zo slecht of zijn er tekenen dat dit team eigenlijk veel beter kan gaan presteren dan tot dusver is gebleken?

Waar gaat het fout?
Allereerst is er één categorie die de Oakland Athletics momenteel aan parten speelt, en dat is de defensie. Deze is namelijk abominabel slecht:

Met andere woorden: als de defensie van Oakland zo door blijft gaan dan krijgt deze een discutabele plek in de geschiedenisboeken. Dieptepunt in dit alles is het spel van shortstop Marcus Semien. Een speler die aanvallend wel zijn mannetje staat, maar die al 19 (!) errors heeft begaan, veruit het hoogste aantal onder spelers in de MLB.

Deze zwakke defensie helpt niet, en het feit dat de bullpen van Oakland veel leidingen weg geeft helpt ook niet. Defense en bullpen zijn twee elementen die bij de Kansas City Royals, vorig jaar de beste in American League, uiteindelijk naar de World Series loodste. Als je in deze twee categorieën niet je niveau haalt, dan wordt presteren een lastig verhaal. Met een ERA van 4.68 staan de relievers van Oakland stijf onderaan in de American League, en enkel Tyler Clippard (tijdelijke closer met een ERA van 2.25 en 9 saves) en Evan Scribner (1-0, 2.01 ERA) zijn betrouwbare relievers te noemen. Want buiten deze twee om is het alleen maar kommer en kwel met ERA’s van boven de 5.00. Mede hierdoor werd van de week Pat Venditte, de switch-pitcher, opgeroepen om de bullpen van een broodnodige impuls te voorzien.

En dan zijn er ook blessureproblemen. Outfielder Coco Crisp sukkelde lange tijd met blessures, closer Sean Doolittle heeft amper het veld gezien en ligt er nu weer voor minstens 15 dagen uit, en de ervaren rot Ben Zobrist kampt met knieproblemen waardoor er eigenlijk geen alternatief is voor de defensief zwakke Marcus Semien.

Waarom zal het goed komen?
Verrassend genoeg zijn er echter ook positieve punten te benoemen. Punten die de Oakland Athletics weleens uit dit diepe dal kunnen doen rijzen.

Eerder hadden we het over de uiterst zwakke bullpen, die op twee man na weinig goeds presteert. Het goede nieuws is echter dat achter deze bullpen wel een verzameling van startende werpers staat die met een ERA van 3.19 bovenaan staat in de American League. Waar de rotation het beste is, is de bullpen het slechtste, en wanneer dat laatste aspect net wat verbetering gaat vertonen, dan zullen de resultaten ook snel verbeteren. Want de rotation is met Sonny Gray (7-2, 1.65 ERA), Scott Kazmir (2-4, 3.14 ERA) en Jesse Hahn (3-5, 3.51) meer dan prima.

Dan kijkend naar de aanval, hoewel de aanval momenteel niet de beste verdediging lijkt te zijn, kan daar allicht wel verandering in komen. De aanval van Oakland is immers niet heel slecht. In slaggemiddelde (.254) staat Oakland 4de in de AL, in OBP (.317) 6de, en ook wat betreft RBI staan de A’s netjes vijfde in de American League met 231 stuks. Met name catcher Stephen Vogt (11 homeruns & 39 RBI), outfielder Josh Reddick (8 homeruns & 32 RBI) & Billy Butler (4 homeruns & 28 RBI) zijn de aanvallende sterkhouders, maar wie goed kijkt ziet dat er eigenlijk geen echte zwakke plek in deze aanval zit. Enkel tweede honkman Eric Sogard komt met zijn on base percentage niet boven de .300 uit, maar zodra Ben Zobrist fit is zou hij zijn plek in kunnen nemen in de basis.

Tot slot kan je ook gewoon stellen dat de ploeg veel pech heeft. Oakland heeft vooralsnog 244 runs gescoord en heeft er 238 tegen gekregen. Volgens geavanceerde rekensommen zou dit ongeveer moeten resulteren in een 30-28 record. Maar nee, in plaats daarvan hebben de Athletics het slechtste record in de American League met 23-35. Dit komt grotendeels door de bullpen die op cruciale momenten faalt (wanneer er minder op het spel staat, speelt de bullpen volgens geavanceerde statistieken veel beter).

Gaat er een comeback komen?
Ja, de alles bij elkaar genomen lijkt de kans groot dat deze Oakland Athletics niet kansloos onderaan gaan eindigen in de AL West.

De defensie is slecht, maar de kans lijkt klein dat deze daadwerkelijk zo belabberd blijft spelen als nu. Ditzelfde geldt voor de bullpen, waar geluk soms ook een rol speelt en die met name een stuk beter zal worden wanneer Sean Doolittle terugkomt. De starting rotation is immers al excellent, en wanneer de echte closer terugkomt zal dit betekenen dat er minder druk komt op jongens die dit niet aankunnen. Als de aanval dan ‘gewoon’ dit niveau vasthoudt, dan zal Oakland meer wedstrijden gaan winnen, en dan kan er weleens een indrukwekkende comeback op touw worden gezet…mits iedereen fit blijft uiteraard.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen