De NBA is een wereld van passie, dunks, trucs en je tegenstander voor schut zetten. Even goed is het echter een wereld van cijfers, lijstjes, schema’s en tactiek. In Inside Look zoeken we het waarom achter de prestaties. Aan de hand van shot-charts, box-scores en statistiek laten we zien waarom spelers en teams doen wat ze doen. Vandaag: de play die Miami op 3-1 bracht.
Even geen voorspellingen deze keer. Even geen analyses van aantal scores, rebounds of percentages. Vandaag een breakdown van de play die de Miami Heat op 3-1 bracht in de strijd met de Brooklyn Nets om een plaats in de Eastern Conference Finals. LeBron James was allesoverheersend in deze wedstrijd. Met zijn 49 punten compenseerde hij alles wat zijn medespelers die avond niet brachten. Dat hij daarmee tevens Paul Pierce op zijn plek zette was slechts bijzaak.
Toch kwam James’ grootste moment in de overwinning op de Nets niet voor in de box score. Bekijk onderstaande highlights uit Game 4, gevuld met LeBron’s plays, maar let vooral op het stuk vanaf 51 seconden.
Dit was dé bepalende play van de wedstrijd, en daarom alle reden om er nog wat dieper op in te gaan. Let’s take a look!
Breakdown
Eerst de context. Miami en Brooklyn hebben nog net iets meer dan een minuut te spelen en staan gelijk: 94-94. De Heat komen op dit moment uit een time-out, iets wat later nog van belang blijkt te zijn. De aanval wordt opgezet door Dwyane Wade, naast hem staan James, Chris Bosh, Mario Chalmers en Ray Allen binnen het veld. Voor Brooklyn spelen Paul Pierce, Deron Williams, Kevin Garnett, Shaun Livingston en Andray Blatche.
Wade laat de schotklok, hierboven nog op 21 seconden, lopen tot zestien, dan komt Miami pas in actie. Daarvoor lijkt het alsof Wade de opdracht heeft gegeven om zelf iets uit te gaan vogelen. Niets blijkt echter minder waar. Zodra Miami in beweging komt verandert de gehele opzet van de aanval.
James vertrekt vanuit de paint richting Wade, Allen steekt dwars het veld over, Chalmers vertrekt richting de hoek van het veld en Bosh lijkt plaats te willen nemen op de bank van de Nets. Ondertussen is dit redelijk eenvoudig te volgen voor Brooklyn. Miami loopt, maar Blatche wordt niet gehinderd bij het volgen van LeBron. Dat komt later wanneer James een blok zet voor Pierce, maar op het laatste moment wegglipt. Blatche én Pierce staan nu in één beweging op het verkeerde been.
Ondertussen zien we dat de rest van de Heat niet stil staat. Bosh heeft zijn plek op de reservebank van de Nets gevonden en Chalmers blijkt vooral een hele lange omweg te hebben genomen richting een plek bij de driepuntlijn. James krijgt de bal van Wade en lijkt nagenoeg vrij op weg te kunnen richting de basket. Eigenlijk staan alle verdedigers van Brooklyn nu op een verkeerde positie, simpelweg door basisbewegingen van de role-players en een ‘schijnblok’ van James.
Dit leidt tot bovenstaande situatie. LeBron heeft onder de basket de mogelijkheid te scoren, maar wordt omsingeld door twee van zijn grootste rivalen aller tijden: Garnett en vooral Pierce. In de huidige situatie zou een doelpoging geleid hebben tot twee punten, een tripje naar de vrije worplijn of beiden. Toch kiest James daar niet voor, hij beseft dat met twee mannen zo diep in de paint er wel een driepuntschutter vrij moet staan, en laat hij nou niet de minste schutters bij zich hebben.
* Mario Chalmers schiet dit seizoen een schamele 38,5 procent.
* Ray Allen schoot in zijn carrière meer driepunters raak dan welke andere speler ooit.
* Chris Bosh raakt er minstens één op drie, en is niet bang ze in clutch-time te nemen.
De enige die het eigenlijk niet goed kan én het niet graag doet is Wade, maar hij kiest er dan ook voor richting James te snijden, waardoor Blatch ook meegezogen wordt richting paint. Nu heeft Brooklyn nog maar twee verdedigers op drie schutters.
De bal gaat richting Chalmers, die vrijheid genoeg heeft zelf het schot te nemen. De sprintende Livingston, in combinatie met een zeldzaam staaltje onzelfzuchtigheid van Super Mario maakt dat hij de bal doorpasst naar Chris Bosh, die dan volledig eenzaam en alleen in de hoek van het veld staat.
Met Livingston in volle sprint naar Chalmers en Garnett veel te ver weg om serieus te kunnen verdedigen heeft Bosh de mogelijkheid de driepunter te maken. De rest is geschiedenis.
Het laatste gedeelte van de aanval in volle snelheid:
Erik Spoelstra
Nu kunnen we deze aanval afdoen als een bijzonder stukje onzelfzuchtigheid van zowel James als Chalmers. Dat is het ook. Meer nog echter is deze aanval een briljante ingeving van Erik Spoelstra. De coach van Miami weet op dit moment, ruim een minuut voor het einde van de wedstrijd, dat James alle aandacht op zich gevestigd zal krijgen. The King was tot op dat moment immers nagenoeg foutloos, met name onder de basket. Als James de bal had uitgenomen hadden de Nets hem gedwongen tot een schot van afstand, de minste van vele kwalen met James in MVP-modus.
Spoelstra koos er echter bewust voor om Wade, de enige niet-driepuntschutter in het veld, te gebruiken als spelverdeler. Door vervolgens Bosh, Chalmers en Allen in beweging te houden fungeren zij als bliksemafleiders. Livingston, Garnett en Williams konden niet anders dan volgen, simpelweg omdat deze spelers dodelijk kunnen zijn op driepuntafstand.
Pas na het wegglippen van het blok door James begint de improvisatie. Tot dan toe, veertien seconden van de aanval, is alles volledig uitgetekend. Vermoedelijk verwachte Spoelstra dat James de lay-up zou maken, wellicht verwachte hij een overtreding en wellicht vermoede hij dat er een pass naar de driepuntlijn zou komen. Iedere situatie vanaf dat moment was gunstig voor de Heat en exact dat is waar Spoelstra op uit was.
Ere wie ere toekomt
Er stond geen maat op LeBron James en voor zijn laatste pass had hij zeker een extra streepje in de assist-kolom verdiend. Desalniettemin ere wie ere toekomt. Spoelstra tekende een prachtige aanval uit waardoor Miami de wedstrijd kon beslissen. Natuurlijk. Bosh had deze bal kunnen missen. Hij had gescholden op zichzelf, James had gescholden op Mario Chalmers en de media hadden gescholden op LeBron James. Toch blijft deze aanval een briljante ingeving. Niets meer, niets minder. Well done, Spo.
Spo is so good. Puts it in Wade’s hands and uses LBJ as screener in the PNR. Yields a wide open corner 3….
— Brian Geltzeiler (@hoopscritic) May 13, 2014
Foto: Getty Images
Reacties