Dutch Watch XXL: rampweek voor Phillies, titel voor Ozzie

Door

Dit is alweer de laatste Dutch Watch van dit seizoen, maar aangezien we nog anderhalve week moeten behandelen is dit wel een flink uitgebreide versie. Voor een aantal landgenoten zit dit seizoen er nog niet op. Zo zien we Ozzie Albies, Kenley Jansen en Jurickson Profar terug in de play-offs. Dit geldt niet voor Xander Bogaerts, Andrelton Simmons, Chad Tromp, Jonathan Schoop en Didi Gregorius. Met name voor de laatstgenoemde is dat een flinke tegenvaller.

Ozzie Albies is helemaal los! Sinds zijn rentree op 9 september tegen de Marlins kwam de infielder in vrijwel elk duel tot minimaal één hit. Daarbij vliegt er wel eens een bal het stadion uit of is Albies op een andere wijze productief voor de Atlanta Braves. Deze week stond voor Atlanta de belangrijke serie tegen de Marlins op de agenda. Als alles liep zoals het hoorde te lopen, konden de Braves voor de derde keer op rij de titel in de NL East bemachtigen.

Met die nare smaak van de nederlagen in Baltimore nog in de mond begonnen de Braves vorig weekend in New York aan de serie tegen de Mets. In het kleine lichaam van Ozzie Albies zat schijnbaar nogal wat opgekropte frustratie, want onze landgenoot ging aardig tekeer met zijn knuppel in de eerste wedstrijd. Albies was vrijdag 18 september 2-for-5, maar beide hits verlieten het stadion. Met zijn homeruns, zijn vierde en vijfde van het jaar, was hij goed voor 3 RBIs en hielp hij de Braves aan een eclatante 15-2 overwinning.

Een dag later was het allemaal een paar tandjes minder bij zowel het team als Ozzie Albies. Hij zag een 7-game hitting streak eindigen en de Braves gingen vrij kansloos met 7-2 onderuit. Vlak voor het einde van de trip langs Washington, Baltimore en New York liet Albies zich nog even van zijn beste kant zien. In de late innings van de derde wedstrijd namen de Braves afstand van de Mets en wonnen met 7-0. Onze landgenoot was 2-for-4 met een double en een run en tilde zijn slaggemiddelde naar .258.

AAN DE CHAMPAGNE

Thuis tegen de Marlins konden de ontketende Albies en zijn Braves de divisietitel veiligstellen. De eerste stap werd maandag gezet en Albies was met 2-for-4 en een RBI-single in de eerste inning opnieuw belangrijk. Zijn Atlanta werkte een 3-0 achterstand al vroeg weg en won met 5-4. Een dag later was de spanning ver te zoeken. Met 3-for-4 en een homerun in de tweede inning ging de kleine infielder opnieuw flink tekeer met zijn knuppel. Het betrof zijn zesde homerun van het seizoen en vijf daarvan sloeg hij na zijn rentree op 9 september.

Atlanta sloeg de bal deze avond (11-1 winst) in totaal vijf keer het stadion uit en gaf daarmee de winst van de NL East nog wat meer cachet. Albies en zijn ploeggenoten hielden het feest na de wedstrijd bescheiden. Zij hebben zich een hoger doel gesteld dan de divisietitel. Ook in de derde wedstrijd, die met 9-4 naar de Braves ging, liet Albies zich weer van zijn beste kant zien. Voor ‘t vierde duel op rij kwam de tweedehonkman tot minimaal twee hits in één wedstrijd. Twee keer betrof het een single en beide keren leverde dit Atlanta een run op. Na deze wedstrijd kwam het slaggemiddelde van Albies uit op .297. Op de dag van zijn rentree stond dit op .159.

Dat zelfs voor Albies de boog niet altijd gespannen staat, werd in de laatste wedstrijd tegen de Marlins duidelijk. Met 0-for-3 en een walk kwam er een einde aan de mooie serie van onze landgenoot. Hij was 9-for-16 in z’n laatste vier wedstrijden, maar dit keer zweeg de knuppel en gingen de Braves onderuit: 4-2.

DE BLIK GERICHT OP DE PLAY-OFFS

Tijdens het laatste weekend van dit reguliere seizoen konden de Braves de second seed in de play-offs veiligstellen. Dit gebeurde al in de eerste wedstrijd tegen de Red Sox, die na elf innings met 8-7 werd gewonnen. De eerste en enige hit van Albies, in de tiende inning, hielp Ronald Acuna over de thuisplaat. Dit was tevens zijn 19e en achteraf laatste RBI van dit seizoen. Atlanta was met het hoofd al bij de play-offs, waarin ze de Reds treffen in de eerste ronde, en verloor de overige twee wedstrijden met Boston ruim. Albies was 1-for-9 in z’n laatste duels en hij sloot het reguliere seizoen af met een batting average van .271. Daar koppelde hij 6 homeruns en 19 RBIs aan. Vorig seizoen kwam hij tot een .295 slaggemiddelde.

Voor de Boston Red Sox was het geen weekend om naar uit te kijken. Xander Bogaerts en de zijnen kwamen oog in oog te staan met hun angstgegner en het toeval wil dat dit ook nog hun aartsrivaal is. Met een 8-game winning streak trokken de Yankees op 19 september naar Beantown en gezien de verhoudingen dit seizoen zou deze daar moeiteloos worden uitgebreid. Als één van de weinige Red Sox kon Bogaerts wel leven met een serie tegen de Yankees. Drie van zijn tien homeruns sloeg hij immers tegen deze tegenstander. Met series tegen Baltimore en Atlanta sloot Bogaerts dit voor hem zo teleurstellende seizoen af.

KEEP THE STREAK ALIVE

Als er vorige week publiek was geweest op Fenway Park, dan hadden de fans hun ogen waarschijnlijk niet kunnen geloven. Hun Red Sox kwamen op een 4-0 voorsprong tegen de machtige Yankees en één van die runs werd gescoord door Xander Bogaerts. Door een fielder’s choice belandde de kortestop in de vijfde inning op de honken en Christian Vazquez sloeg ‘m binnen voor de vierde run. Bogaerts was 2-for-5 in dit duel, dat over twaalf innings ging. New York stelde inderdaad orde op zaken en versloeg Boston voor de elfde keer op rij: 6-5.

Op zaterdag 19 september was alles weer bij het oude. De bezoekende Yankees waren oppermachtig in deze tweede wedstrijd in een serie van drie. Bogaerts begon nog best hoopvol met een single in de eerste inning, maar tegen het geweld van de Bronx Bombers was hij niet opgewassen. De kortestop was 1-for-4, zag zijn slaggemiddelde ietsje zakken naar .286 en ging met zijn ploeg met 8-0 hard onderuit. Dat de wonderen de wereld nog niet helemaal uit zijn, bewezen de Red Sox zondag. Bogaerts kwam niet in actie, maar zag vanaf de zijkant zijn team eindelijk weer eens winnen van deze opponent: 10-2.

Stiekem begon Bogaerts met een 5-game hitting streak aan ’t drieluik tegen de Orioles. In de derde inning van ’t eerste duel maakte hij daar een 6-game hitting streak van. Zijn single zou resulteren in een run en dat gold tevens voor de walk in de zesde inning. Met 1-for-4, een walk en 2 runs had Bogey een flinke vinger in de pap in de 8-3 overwinning. In de tweede ontmoeting dwong Bogaerts opnieuw vier wijd af en opnieuw kon hij niet veel later de thuisplaat passeren. Onze landgenoot was 2-for-4 met opnieuw 2 runs in een wedstrijd die wederom door Boston gewonnen werd: 9-1.

LAATSTE WOORD

Na drie zeges op rij werden de Red Sox op 24 september toch even hard met beide benen op de grond gezet. Bogaerts tilde zijn hitting streak naar acht wedstrijden, maar zijn 1-for-3 betekende niet veel. De laatste thuiswedstrijd van 2020 was tekenend voor dit seizoen, want de gastheren ging hard met een 1-13 nederlaag zitten. Dat was ook vrijdag in Atlanta het geval, maar de Red Sox weerden zich kranig. Bogaerts mocht dit duel grotendeels vanuit de dug-out bekijken en zijn enige at-bat bracht hem vier wijd. Pas in de elfde inning beslisten de Braves de wedstrijd met 8-7 in hun voordeel.

Het laatste weekend van dit seizoen leverde Xander Bogaerts nog vier hits op. Zaterdag versloegen zijn Red Sox de Braves met 8-2 en daarin was de kortestop goed voor een RBI-single in de tweede inning. Het was voor Boston een uitermate productieve inning, want daarin werden al hun runs gescoord. Met 27 RBIs achter zijn naam begon Bogaerts zondag aan de seizoensafsluiter. Zijn 28e kwam in de vijfde inning. Zijn elfde homerun van dit seizoen hielp Boston aan een 3-1 voorsprong. Deze werd later uitgebouwd naar 9-1. Xander Bogaerts sloot deze jaargang af met 2 hits in 3 at-bats en een slaggemiddelde van .300. Dit weekend werd ook duidelijk dat hij volgend jaar in Boston een andere manager krijgt, want de club neemt afscheid van Ron Roenicke.

Door een niet al te fameuze eerste maand van het seizoen (9 zeges tegenover 14 nederlagen) werden de Philadelphia Philles al snel in de achtervolging gedwongen. Aangezien de tweede maand voor Didi Gregorius en zijn ploeg al stukken beter verliep, speelden de Phillies nog ergens voor toen de laatste tien dagen van het seizoen aanbraken. In het weekend van 18 september ontmoetten ze de sterke Blue Jays, om vervolgens via de Nationals en de Rays het reguliere seizoen te besluiten.

Met een bescheiden 3-game hitting streak op ’t spel begon Didi Gregorius aan de doubleheader tegen Toronto. Het werd voor de beboren Amsterdammer met 4 hits in 8 at-bats een productieve vrijdag. Met name in de eerste wedstrijd (3-for-4, een RBI-double en een run) was hij een plaag voor de vijandelijke pitchers. De tweede was met 1-for-3 en een RBI-single in de eerste inning iets minder succesvol, maar nog altijd ruim voldoende. De Phillies deden goede zaken, want na een 7-0 zege in de eerste wedstrijd volgde een 8-7 overwinning in de tweede.

Zaterdag kwam er een einde aan de hitting streak van Gregorius. Vijf wedstrijden op rij kwam de kortestop door met minimaal één hit, maar in de zesde liep het spaak. Door de 0-for-4 ging zijn slaggemiddelde van .296 naar .290, maar de 3-1 zege vergoedde veel. In de laatste thuiswedstrijd van het reguliere seizoen pakte Gregorius (1-for-4) de draad alweer op. In de eerste inning kwam hij door met een RBI-double waarop Alex Bohm kon scoren. Zijn 35e RBI van ’t seizoen hielp de Phillies niet aan een sweep. Toronto verliet The City of Brotherly Love met een 6-3 overwinning.

SLECHTE TIMING

Helaas voor Gregorius en zijn ploeg kondigde die nederlaag een slechte periode aan. Die komen altijd ongelegen, maar zeker als je strijdt voor een play-offticket. Op bezoek bij de uittredend kampioen liepen de Phillies nog meer averij op. Gregorius was in de eerste ontmoeting 1-for-4 met daarbij drie strikeouts. Zijn ploeg ging op maandag 21 september opnieuw onderuit: 5-1. Een dag later was er een doubleheader en die begon voor Sir Didi met een 0-for-3 en wederom een 5-1 nederlaag.

Voor Gregorius verliep deel 2 van deze doubleheader stukken beter. Hij kwam in de vijfde inning door met zijn tweede double van de wedstrijd en deze bracht twee runs binnen. Zijn Phillies poetsten een 3-6 achterstand weg, maar gingen in de extra achtste inning alsnog onderuit. Een pijnlijke nederlaag met gevolgen, want dit verlies betekende dat Philadelphia uit beeld verdween voor de play-offs. Ze sloegen in de laatste ontmoeting die frustraties van zich af door de Nats met 12-3 te verslaan. Met een 3-run homerun in de negende inning had Didi Gregorius een belangrijk aandeel in deze zege. Die klap betekende z’n tiende homerun van dit jaar en ’t bracht hem op 40 RBIs.

EINDE SEIZOEN…

In Florida moest het dan gebeuren voor Gregorius en de Phillies. Met vier nederlagen in de laatste vijf wedstrijden was het zelfvertrouwen broos, maar om alsnog de play-offs te bereiken moest er een manier gevonden worden om de Tampa Bay Rays te verslaan. In de vierde inning van de eerste wedstrijd tekende Gregorius afgelopen vrijdag voor zijn enige hit. Zijn Phillies hadden een 4-1 voorsprong, maar zoals wel vaker werd deze door de bullpen te grabbel gegooid. De 6-4 nederlaag was dan ook nauwelijks verrassend, maar kwam wel hard aan.

Na de 4-3 nederlaag van zaterdag waren de Phillies de grip op de situatie helemaal kwijt. Met 0-for-4 kon ook Gregorius niet imponeren. Met 40 RBIs voerde hij de troepen in Philly nog altijd aan, maar in Tampa Bay kon hij hier niets meer aan toevoegen. Ook zondag niet. Voor aanvang van de laatste wedstrijd waren de Phillies afhankelijk van San Francisco en Milwaukee.

Beide concurrenten om een ticket verloren, maar ook Philadelphia kon geen potten breken. Zij leden hun zevende nederlaag in acht wedstrijden. Sir Didi kwam nog door met een infield single, maar kon een 5-0 nederlaag niet voorkomen. Met 40 RBIs, 61 hits en een .284 slaggemiddelde neemt Gregorius afscheid van dit seizoen. En mogelijk van Philadelphia.

Een kwestie van finetunen. Zo zullen de LA Dodgers de laatste wedstrijden van het reguliere seizoen zien. De club van Kenley Jansen is al even zeker van de play-offs en nu is het een kwestie van uitspelen en het juiste ritme vinden voor de play-offs. Daar willen ze eindelijk weer eens de volgende stap zetten en voor het eerst sinds 1988 weer eens de World Series winnen. Aan de kwaliteit op het veld zal het niet liggen.

De Dodgers rekenden in het weekend van 18 september in vier wedstrijden drie keer af met de Colorado Rockies. Die zeges gingen ook nog eens gepaard met de nodige runs, waardoor er voor Jansen weinig te halen viel. De Dodgers hadden al met 9-3 en 15-6 gewonnen toen Jansen in de derde ontmoeting met een 6-1 voorsprong aan het werk werd gezet. Het werd een korte werkdag voor de closer, want één strikeout en twee fly outs later zat het er voor Jansen al op. Slechts 9 pitches had onze landgenoot nodig voor die drie nullen. Zijn ERA zag hij daardoor dalen naar 3.80.

Langzaam maar zeker zakte Kenley Jansen de laatste twee weken wat weg uit de top van het klassement der closers. Daar kon hij zelf niet zo gek veel aan doen. Die keren dat hij op de heuvel stond, was de situatie er niet naar. De Dodgers waren ook al enige tijd zeker van de play-offs, dus de urgentie was ook weg. Na zijn optreden tegen de Rockies kwam Jansen op 24 september in actie tegen de Giants. Met een 5-1 voorsprong zat een 12e save er opnieuw niet in. De closer had 14 pitches nodig voor twee strikeouts en een fly ball. Zijn ERA zakte verder naar 3.63.

RITME PAKKEN

Een dag later mocht Jansen opnieuw zijn opwachting maken. Dit keer tegen de Angels. Opnieuw was de voorsprong te groot (9-5) om in aanmerking te komen voor een save. Dit keer ging het niet zo eenvoudig, getuige ook de 27 pitches die Jansen nodig had. Hij stond een leadoff single toe aan Taylor Ward, maar die deed Jansen noch de Dodgers pijn. De volgende drie batters werden weggezet en onze landgenoot zag zijn ERA opnieuw dalen: 3.47.

Op de laatste dag van het reguliere seizoen kreeg hij dit naar 3.33. Opnieuw viel er bij een 5-0 voorsprong geen save te verdienen, dus bleef Jansen op 11 staan. Slechts 9 pitches had de closer nodig om een einde aan ’t duel met de Angels te maken. Voor Jansen en de Dodgers breekt nu de belangrijkste fase van het seizoen aan. In de eerste ronde stuit Los Angeles op de Brewers, die zich op de laatste dag pas verzekerden van een startbewijs voor het postseason.

De investeringen van de San Diego Padres zijn niet voor niets geweest. Een titel hebben ze weliswaar nog niet, maar voor het eerst sinds 2006 en pas voor de derde keer deze eeuw hebben ze een play-offticket veiliggesteld. Jurickson Profar heeft zijn plek binnen deze machine gevonden en tijdens de laatste Dutch Watch meldden we al dat hij bezig was aan een knappe hitting streak. Die reeks werd voortgezet in de wedstrijden tegen de Mariners, Angels en de Giants.

Zo spectaculair als in de laatste wedstrijd tegen de Dodgers was het op 18 september niet voor Jurickson Profar. De infielder, die nu dienst doet in het outfield, was toen 3-for-4 met een homerun en 3 RBIs. Vergeleken met dat optreden was de 1-for-4 in Seattle wat magertjes. Hij tilde in dit met 6-1 gewonnen duel zijn hitting streak wel naar zeven wedstrijden. Met een single in de tweede inning voegde hij daar op zaterdag 19 september een achtste aan toe. Met de Padres verloor Profar die dag met 4-1, maar een etmaal later was het feest. De Padres pakten hun ticket dankzij een 7-4 zege. Na een hit by pitch in de eerste inning kwam de enige hit van Profar in de elfde. Zijn RBI-single leverde de ploeg een insurance run op en Profar zijn 25e RBI van ’t jaar.

BETERSCHAP

Eerder dit seizoen schreven we op deze plek over de matige prestaties van Profar in het slagperk. Op 20 september stelden de Padres hun plekje in het postseason veilig en stond er een .268 batting average achter de naam van Profar. Hij had op dat moment een 9-game hitting streak en was 15-for-29 in die periode. Hij begon het seizoen 4-for-40. Dat hij de smaak inmiddels aardig te pakken heeft, bleek ook tegen de Angels. Profar kwam in dit tweeluik één keer in actie en was in dat duel 2-for-3 met een double in de derde inning. Het was z’n zesde tweehonkslag van deze jaargang. San Diego verloor overigens beide duels en kwam tot slechts 4 runs.

Het laatste weekend bestond voor de Pads uit vier wedstrijden tegen de Giants. De ploeg uit San Francisco streed nog om een play-offticket, maar daar hadden Profar en de Padres geen boodschap aan. Deel één van de doubleheader op vrijdag 25 september ging met 5-4 naar de Giants, maar met zijn zesde double tilde Profar z’n hitting streak naar elf wedstrijden. In deel twee kwam een einde aan die streak. Profar startte op de bank en kreeg twee at-bats waarin hij geen hit wist te noteren.

SPELBREKER

Zaterdag pakte Profar de draad weer op. Zijn eerste drie at-bats leverde drie keer een uit op, maar op het nippertje bereikte hij toch nog de honken met een infield single in de negende inning. In diezelfde inning trok San Diego dit duel met 6-2 naar zich toe. Jurickson Profar is inmiddels gewend geraakt aan de posities in het outfield en daar sloot hij zondag het seizoen ook af. De international was 2-for-4 met een run in de zevende inning. Met 25 RBIs, 7 homeruns en een slaggemiddelde van .278 kan hij terugkijken op een acceptabel seizoen. Met de Pads won hij overigens de laatste wedstrijd van de Giants, waardoor die de play-offs mislopen.

Eerder deze maand werd Jonathan Schoop door een pitch van Brewers-werper Adrian Houser op zijn pols geraakt. Even speelde hij nog door met een blessure, maar op 15 september besloten de Detroit Tigers hun tweedehonkman alsnog op de IL te plaatsen. Een tegenvaller voor onze landgenoot, die in Detroit juist bezig was aan een heel acceptabel seizoen. Op 22 september kwam er nog een domper voor de infielder. De Tigers haalden hem van de 10-day IL en plaatsten Schoop op de 45-day IL. Er ging dus een hele dikke streep door de laatste week van het reguliere seizoen.

OP ZOEK

Voor het derde jaar op rij zal Jonathan Schoop free agent worden. Eerst leverde hem dit een contract bij de Twins op, waar hij niet kon imponeren. Dit seizoen durfden de Tigers het wel aan met hem. In dit vreemde seizoen liet Schoop bij een matige ploeg zien dat hij het honkballen nog niet is verleerd. In het veld was hij vrijwel foutloos (1 error) en aan slag schurkte hij lang tegen de .300 aan of zat daar zelfs even boven. Met een slash line van .278/.324/.475 deed Schoop denken aan de speler die in 2017 werd uitgenodigd voor de ASG. Zo goed als toen was het nu niet, maar hij revancheerde zich enigszins voor zijn laatste magere jaren.

Met 8 homeruns en 23 RBIs kende onze landgenoot een productief seizoen. Zijn meest productieve duel was dat met de White Sox op 25 augustus, doen hij met de honken vol de bal uit het stadion sloeg. Vijf dagen later sloeg Schoop, tegen de Minnesota Twins, zijn achtste en laatste homerun in het shirt van de Tigers. Op 21 augustus, tegen Cleveland, was Jonathan Schoop ook een plaag voor de vijandelijke werpers. Met 4 hits in 5 at-bats was hij bijkans niet uit te krijgen. Het wordt afwachten waar Schoop in 2021 gaat spelen. Op de markt van free agents komt hij meer internationals tegen, want ook Andrelton Simmons, Didi Gregorius en Jurickson Profar lopen uit hun contract.

De MLB had het mooi bedacht. Met 16 teams, 8 uit elke league, moest het toch lukken om Mike Trout in de play-offs te krijgen? Helaas is dit de beste speler van dit moment niet gegeven. De laatste keer dat hij en de LA Angels zich plaatsten voor de play-offs was in 2014 en daar komt ook in dit vreemde jaar geen verandering in. Andrelton Simmons wacht al sinds 2013 op een wedstrijd in de play-offs. Dat jaar verloor hij in de NLDS met de Braves van de Dodgers. Of hij ooit nog als Angel in ’t postseason uitkomt, zal de komende maanden duidelijk worden. Zijn contract loopt af en we zouden Simba in 2021 dus zomaar in een ander uniform kunnen zien.

De kortestop is niet bezig aan zijn meest productieve jaar in zijn loopbaan. Met 9 RBIs en 32 hits begon Simmons op 18 september aan de serie tegen de Texas Rangers. Over zijn slaggemiddelde had hij dan weer niets te klagen. Dat stond op .308 voor aanvang van die vier wedstrijden. Simmons opende de serie 1-for-4 met een single in de zesde inning. De Halos wonnen dat duel, waarin Albert Pujols twee homeruns sloeg en op die all-time lijst nu vijfde staat, met 6-2. Met een double in de derde inning van de tweede wedstrijd sloeg Simmons zich naar een 6-game hitting streak. Hij was 1-for-3 in dit met 4-3 gewonnen duel.

OPT-OUT

Die hitting streak kwam in de derde ontmoeting ten einde. Na zijn 0-for-3 zag Simba zijn batting average zakken naar .298. Ook zijn teamgenoten hadden niet veel in de melk te brokkelen, want de Rangers zegevierden met 7-2. De laatste thuiswedstrijd van dit seizoen, mogelijk dus de laatste van Simmons in LA, werd door de Halos met 8-5 gewonnen. Van die 8 runs scoorden ze er 7 in de vierde inning en één van die runs werd door de Oranje-international binnengeslagen. Taylor Ward kon scoren na de RBI-single van Simmons en daarmee hadden de Angels voor het eerst een voorsprong te pakken: 4-3. Een grand slam van Jared Walsh deed vervolgens de rest.

Dinsdag 22 september kwam het bericht naar buiten dat Simmons niet alleen zijn laatste thuiswedstrijd van het seizoen heeft gespeeld, maar dat het helemaal klaar is voor hem in 2020. Hij besloot de laatste week van het reguliere seizoen aan zich voorbij te laten gaan. De kans op de play-offs was verkeken dus besloot Simmons zijn gezondheid en die van zijn familie voorrang te geven. Deze zogenaamde opt-out kwam vanwege de zorgen die hij had over het coronavirus.

In 30 gespeelde wedstrijd noteerde Simmons dit seizoen een slash line van .297/.346/.356. Voor het eerst in zijn loopbaan, die in 2012 begon, sloeg de kortestop geen enkele homerun. Daarbij moet wel worden aangetekend dat hij onder meer vanwege het ingekorte seizoen en zijn blessure ook veel minder wedstrijden speelde. In 118-at-bats kwam Simmons tot 10 RBIs, 35 hits en liep hij 19 runs over de thuisplaat. Ook wist hij nog twee keer een honk te stelen.

Een teleurstellend einde van zijn eerste seizoen op het hoogste niveau. Chad Tromp begon alleraardigst aan zijn verblijf in de hoofdmacht, viel daarna ver terug en werd vervolgens gepasseerd ten faveure van Joey Bart. Tromp zou tot 24 wedstrijden komen en zijn laatste speelde hij vorige week tegen de Rockies. De laatste dagen van het reguliere seizoen bracht hij namelijk door op de injured list. Hij sloot deze jaargang af met 4 homeruns, 10 RBIs en een .213 batting average.

Tijdens de spaarzame momenten die hij krijgt van manager Gabe Kapler moet Chad Tromp zich laten zien en zelden deed hij dat zo goed als op 20 september tegen de Oakland A’s. Voor het eerst sinds 27 augustus, wat een wedstrijd over zeven innings was, mocht hij een hele wedstrijd blijven staan. Al in de derde inning beloonde Tromp zichzelf met zijn vierde homerun van het seizoen. Hij nam Luis Alexander Basabe mee over de thuisplaat en zette de Giants op een 2-0 voorsprong. In de vijfde inning liet Tromp deze klap volgen door een single en dit herhaalde hij in de negende. Brandon Crawford kon dankzij die RBI-single de 13e run namens San Francisco scoren, die met 14-2 wonnen.

OOK OP DE IL

Na die wedstrijd kwam Tromp nog één keer in actie. Op 21 september tegen de Rockies nam hij in de negende inning plaats achter home plate. Een at-bat zat er niet meer in en een vervolg kreeg dit optreden ook niet. Tromp had tegen de A’s een schouderblessure opgelopen en die bleek dermate ernstig dat hij op de IL werd geplaatst. Voor hem eindigde z’n eerste seizoen in de majors met een teleurstelling en die werd op zondag 27 september nog groter toen bleek dat niet de Giants, maar de Brewers naar de play-offs mochten.

Cover Photo: John Amis/AP Photo

Ook leuk om te lezen