De NBA Finals staan op het punt van beginnen en het EK voetbal is al bezig aan zijn tweede ronde poule-wedstrijden. Sport Amerika wil het EK niet zomaar voorbij laten gaan en bekijkt de spelers van de Oklahoma City Thunder en de Miami Heat stuk voor stuk aan de hand van landen die actief zijn in Polen en Oekraïne. Deel 2: Miami Heat.
LeBron James / Duitsland
Het meest complete pakket. LeBron James kan vrijwel alles. Toch vindt een groot gedeelte van de basketballfans de MVP van dit seizoen een kwal. Duitsland heeft hetzelfde probleem. Eigenlijk hebben ze het meest stabiele en meest uitgebalanceerde team op het EK. Toch is er wrok. Bij beide komt dat door dingen die in het verleden gebeurden. LeBron en Duitsland de twee meest polariserende sportentiteiten op de twee toernooien. Twee toernooien die je ze allebei kunt zien winnen, maar dan moet het mentale aspect wel meezitten. Iedereen weet wat er met James in de Finals van vorig jaar gebeurde. Die winnaarsmentaliteit is wellicht ook de zwakte van dit Duitse voetbalelftal, in tegenstelling tot succesvolle Duitse elftallen uit het verleden, is er weinig ervaring met winnen. Van alle spelers die meedoen op dit EK, heeft er nog geen enkele een belangrijke internationale prijs gewonnen. Wel verloren een hoop van de spelers twee Champions League finales met Bayern München. Net als bij The King is het dus ook voor Die Mannschaft maar even afwachten wat er dit keer onder druk gaat gebeuren.
Dwyane Wade / Portugal
Dwyane Wade en Portugal kunnen de laatste tijd steeds vervelender en zelfs gemener uit de hoek komen. Wade en Portugal zijn geen goede verliezers namelijk, wat een goede eigenschap is voor topsporters. Of het nu Pepe is die weer een doodschop uitdeelt, Cristiano Ronaldo die zich bestolen voelt van een penalty of Wade is die op de grond ligt omdat hij een fluitje van de scheidsrechter verwacht, het werkt allemaal niet in hun voordeel. Het heeft ze de laatste tijd zelfs een beetje opgebroken. Portugal is bezig aan een zwakke reeks en ook Wade ziet er de laatste wedstrijden niet uit als van vanouds. Maar er is een keerzijde. Dwyane Wade en Portugal zijn namelijk erg, erg goed omdat ze iets kunnen dat niemand anders kan. Zo kan Wade door middel van een charismatische en onmogelijke reeks van lay-ups, dunks en fade-aways een wedstrijd omkeren. En zo kan Portugal bouwen op een van de beste twee voetballers ter wereld, Cristiano Ronaldo. Als de shooting guard van Miami en Portugal op stoom raken kunnen ze van iedereen winnen, met gemak. Slechts één piepklein beetje ruimte hebben ze nodig waardoor ze een wedstrijd in hun voordeel kunnen beslissen.
Chris Bosh / Nederland
Hoe belangrijk het is voor de Heat dat hun power forward terug is werd afgelopen zaterdag duidelijk. Bosh liet in de laatste wedstrijd tegen de Celtics zien dat hij offensief misschien wel de belangrijkste speler van de Heat is. Want als het meezit, heeft Bosh zo 25 punten op het scorebord staan en winnen ze de wedstrijd. Het risiscovolle gedeelte van Bosh opstellen bevindt zich aan de andere kant van het veld, verdedigend is hij niet de beste. Als Bosh de aandacht van zijn verdediging kan verleggen naar de aanval kan dit wel eens een leuke series worden voor de Heat. Bij Nederland is het precies hetzelfde. Geen enkele aanval zal wakker liggen van Van der Wiel, Heitinga, Vlaar (of Mathijsen) en Willems. Maar als Oranje de aandacht weet te verleggen van de verdediging naar de aanval kan het nog steeds een mooi toernooi worden. Met spelers als Van der Vaart, Sneijder, Robben, Huntelaar en Van Persie zou je zeggen dat je het de tegenstander aardig lastig kunt maken. Offensieve supersterren, defensieve gevaartes. Nederland en Chris Bosh, vooral aanvallen en verdedigend niet teveel steken laten vallen.
Mario Chalmers / Polen
Chalmers is het kleine broertje van de Heat. LeBron James kaffert niemand zomaar uit, behalve dan de point guard. The King heeft namelijk het gevoel dat Chalmers beter kan, hij weet dat Chalmers er voor kan zorgen dat het loopt bij de Heat. Wanneer hij goed speelt, hoeft Wade zich niet zo te bekommeren om Westbrook. Als hij goed speelt, krijgen de Heat vijftien punten voor niks. Polen is dat kleine broertje op dit EK. Het land is beter dan dat het in de eerste wedstrijd liet zien. Het had beter gemoeten, schreeuwde een heel land. En Polen kan beter. Met een heel gedegen team en talentvolle spits Lewandowski kunnen de organisatoren zonder al te veel moeite de volgende ronde halen. Misschien moesten ze alleen even uitgekafferd worden.
Shane Battier / Zweden
Ooit vooral gevreesde verdedigers, nu vooral gelimiteerde aanvallers.
Udonis Haslem / Kroatie
Precies de tussenschakel tussen de goede en slechte teams/spelers. Kroatië is zo’n team dat nooit echt heel ver gaat komen met deze spelers, maar, zoals bij de eerste wedstrijd wel duidelijk werd, kwalitatief uitsteekt boven de zwakkere teams. Haslem heeft hetzelfde. Er zijn weinig teams waar het kwaliteitsverschil tussen de eerste drie en de rest zo groot is als bij de Heat, maar als iemand de schakel is, dan is het Haslem.
Mike Miller / Oekraïne
Mike Miller werd vorig jaar naar de Miami Heat gehaald als schutter nadat een deal voor Kyle Korver misliep. Hoewel de veteraan een jaar of vijf geleden bijna twintig punten per wedstrijd bij elkaar schoot is hij duidelijk ‘over the hill’. Toch wordt van hem verwacht dat hij die belangrijke drietjes uit de hoeken maakt als Bosh, James of Wade worden gedoubleteamed. Voor Oekraïne geldt hetzelfde. Het is een team waar de last van een toernooi spelen in eigen land op de schouders ligt. De druk die Miller voelt bij het nemen van een drietje voelen de spelers van Oekraïne iedere thuiswedstrijd. En als je dan moet bouwen op de 35-jarige Andrij Sjevtsjenko, moet het wel een mooi lopen willen ze voldoen aan de verwachtingen. Toch? Maar wacht. Sjevtsjenko is ineens de held van Oekraïne en hoeft in geen enkel restaurant meer te betalen voor een bordje Borscht. Zou Mike Miller hetzelfde kunnen?
Joel Anthony / Tsjechië
De ‘one trick pony’s’ in de achtergrond, zonder echt goede truc. De beste speler van de Tsjechen is Thomas Rosicky, ooit een goede aanvallende middenvelder, maar tegenwoordig voor fluitvoer voor het Arsenal publiek. Hij moet in vrijwel iedere speler op zijn positie dit toernooi zijn meerdere erkennen. Joel Anthony kan offensief rebounden, maar kan hij dat veel beter dan bijvoorbeeld Dan Gadzuric? Niet echt.
Artikel geschreven door Pieter Horstman.
Reacties