Tijdens de 2020 NFL Draft waren alle ogen gericht op Joe Burrow en Tua Tagovailoa. De ene deed het fantastisch tot zijn ACL-blesssure, terwijl de ander zijn weg nog aan het vinden is bij de Dolphins. Toch gaan zij hoogstwaarschijnlijk allebei niet de rookie of the year worden. Die loopt namelijk rondt bij de Los Angeles Chargers: Justin Herbert.
BESTE THROWS
Voordat we gaan kijken naar zijn mechanics en wat er eventueel is veranderd ten opzichte van Oregon dat deze onverwacht explosieve start van zijn NFL-carrière kan verklaren, kijken we eerste even naar zijn twee beste throwns tot nu toe. Het waren passes in de duels vs de Denver Broncos en Kansas City Chiefs. Bij de eerste bal laat hij zijn precisie zien. Hij zet twee stappen naar achter, kijkt de safety weg zodat Mike Williams 1-vs-1 blijft en gooit vervolgens met gevoel een perfecte bal op het nummer van Williams. Williams hoeft alleen maar zijn hand uit te steken. A.J. Bouye doet niks fout, maar is kansloos.
De tweede bal is tijdens zijn debuut vs de Chiefs. Drie stappen naar achter, geduldig blijven terwijl hij #94 Jarvis Jenkins op zich af ziet komen en een parel van een bal gooien over S Tyrann ‘Honeybadger’ Mathieu heen. Een streep van een bal naar zijn favoriete target, Keenan Allen, waar ook #38 CB L’Jarius Sneed helemaal niks aan kan doen.
MECHANICS
Dan nu de vraag of hij zoveel heeft veranderd sinds zijn laatste wedstrijd in college. Het antwoord is eigenlijk simpelweg nee. Zijn drop back is nog steeds hetzelfde en zijn throwing motion is nagenoeg identiek gebleven. Als er al veranderingen zijn, zijn ze zo minimaal dat de impact hiervan het verschil tussen prestaties in college en in de NFL niet kan verklaren.
Het enige wat een klein beetje veranderd is ten opzichte van college is dat zijn rechterbeen (hij plaatst met zijn linkerbeen) iets minder omhoog komt en dwarrelt dan in college. Hierdoor zal hij wat meer controle over zijn lichaam (en dus over zijn pass en kracht) hebben gekregen. Het verschil is echter zo enorm klein dat het niet of nauwelijks impact zal hebben op zijn prestaties. Vergelijk het onderste beeld gerust met het beeld van zijn laatste wedstrijd namens Oregon hierboven.
VAN ALLE THROWS THUIS
Wat van tevoren al wel duidelijk was, was dat Justin Herbert zo’n beetje elke throw al onder de knie heeft. Dit liet hij bij Oregon ook al zien. De vraag was echter of hij dit consistent kon laten zien (wat in zijn laatste seizoen bij Oregon niet het geval was) en of hij dit tegen betere tegenstanders ook kan. Dat laatste heeft hij tegen goeie defenses (Buccaneers, Saints, Dolphins) al laten zien. De consistentie zal op langere termijn duidelijk worden, maar tot nu toe is het adembenemend.
Zo is daar zijn korte pass/slant game. Goed uitgevoerd als de play volgens plan verloopt, maar zelfs als het niet helemaal gaat zoals gepland maakt hij er het beste van. Deze schijnbeweging (om LB Damien Wilson in de lucht te krijgen) om vervolgens te passen naar TE Hunter Henry is fenomenaal. Eigenlijk al voor elke QB, laat staan een rookie tijdens zijn eerste (onverwachte) start vs de Chiefs.
Ook zijn midrange game is meer dan prima. Zie bijvoorbeel deze heerlijke sideline pass naar Keenan Allen. Twee stappen terug, safety in het midden houden en vervolgens 1-vs-1 naar Keenan Allen gooien. Het goeie aan deze bal is de plek waar hij hem gooit. Hij schakelt op deze manier de verdediger, in dit geval 1-vs-1 cover specialist CJ Henderson, uit door de bal te gooien waar alleen Allen hem kan vangen. Allen doet met zijn talent dan de rest.
Wie Justin Herbert regelmatig in college aan het werk zag, zal weten dat zijn diepe pass al heel lang een wapen van hem is. Hij behoort niet tot de categorie Drew Lock qua arm strength, maar de accuracy en het gevoel waarmee hij ze gooit is fantastisch om naar te kijken. Bij deze bal vs de Jets ligt de key vooral bij zijn beweging in de pocket. In plaats van te scrambelen (wat veel jonge QB’s doen) beweegt hij zich een beetje naar de zijkant om zo de ruimte te creëren. Hij blijft constant in beweging. Zijn arm kan vervolgens het werk doen, met als resultaat een perfecte bal op Tyron Johnson.
TD MACHINE
Wat echter tot nu toe vooral opvalt, is dat Justin Herbert touchdowns gooit alsof zijn leven er vanaf hangt. Onder deze TD-passes zit een categorie die wij hierboven nog niet besproken hebben: on the move throws. Want ja, dit kan hij ook. In de twee gevallen hieronder vs de Saints en Jets begint het eigenlijk allemaal met een slechte snap. Na het vangen van de bal moet hij eigenlijk al meteen in scramble mode om de play te verlengen. In beide gevallen weet hij uiteindelijk, daar is hij weer, Keenan Allen te vinden. De eerste pass is een fantastische pass (terwijl zijn lichaam richting de zijlijn gaat) onder druk van Cam Jordan. De tweede pass staat hij niet onder druk, maar weet hij de bal tussen vier verdedigers van de Jets te gooien. Accuracy op zijn best.
Tot slot, gewoon om nog even te kunnen genieten, nog twee heerlijke touchdown-passes tegen de Buccaneers. De eerste pass, naar Tyron Johnson, is knap omdat hij tot het laatste moment in de pocket blijft staan. Vlak nadat hij gooit wordt hij door twee verdedigers keihard geraakt. Herbert wordt beloond met een touchdown. Bij de tweede TD-pass, op Jalen Guyton, staat hij wederom onder druk. Weer weet hij zijn man te vinden en weer wordt hij beloond met een touchdown.
HET RESTERENDE PROGRAMMA
We kunnen dit seizoen nog zes keer van Justin Herbert gaan genieten. Beginnend met komend weekend vs de Buffalo Bills. Josh Allen vs Justin Herbert is dan ook een must watch voor iedere NFL-fan. Daarna wachten match-ups vs de Patriots, Falcons en Raiders. Zeker de laatste twee teams zullen Herbert weer genoeg kansen gaan geven om monsterstatistieken te noteren. Vervolgens wordt het seizoen afgesloten met divisie-duels vs de Broncos en de Chiefs. Zeker de laatste wedstrijd is natuurlijk een must watch. Herbert vs Patrick Mahomes 2.0 kan alleen maar genieten worden. To be continued dus.
AP Photo/Justin Edmonds
Reacties