COLUMN: Wild Thing

Door

Als hij rent, dansen de krullen op zijn hoofd mee met de cadans van zijn looppas. Als hij flopt, dan schieten diezelfde krullen als door een magneet aangetrokken richting het esdoornhout. Helaas hebben we die karakteristieke trekken al lang niet meer gezien.

Anderson Varejão is de naam. Hij is wanneer fit de Braziliaanse center van de Cleveland Cavaliers. Dat fit zijn is echter een wederkerend probleem bij Varejão. Telkens wanneer hij echt door lijkt te breken, telkens wanneer hij zich mengt tussen de toppers op zijn positie, slaat de injury bug toe. Alsof zijn fysieke gesteldheid meteen erodeert bij het vallen van het woord ‘All Star’.

En dat terwijl hij zo belangrijk is voor de Cavaliers. Zijn energieke spel, zijn inzet en vooral ook zijn lengte werd danig gemist afgelopen seizoen. Nu moesten de Cavs het oplossen met Tristan Thompson op de center positie, een lichtgewicht in vergelijking met de Braziliaan. Het gemis van Varejão brak de jonge ploeg van Byron Scott op naarmate het seizoen vorderde.

Voor Cavs fans is het een vreemde gewaarwording. De publiekslieveling, die door zijn weelderige haardos en fanatieke spel ook wel “Wild Thing” wordt genoemd, kan het nooit een seizoen lang volhouden. Dat leidt er weer toe dat zijn naam vaak valt in trade geruchten.

Maar Cleveland wil hem niet kwijt. Hij is de lijm van het team. Rookie van het jaar Kyrie Irving mag dan aanvallend de lijnen uitzetten, Andy doet dat op verdedigend vlak. Wanneer hij terugkeert van zijn blessure, kan Tristan Thompson eindelijk op zijn natuurlijke power forward plek geposteerd worden, en zal de ‘paint’ niet meer zo makkelijk penetreerbaar zijn voor tegenstanders. Dan wordt Cleveland een serieuze outsider voor een playoffpositie, en zal er geen team zijn dat graag de trip naar de Q maakt. Niet zolang Varejão er waakt.

De krullen zullen weer dansen dit seizoen, en dat is maar goed ook.

Ook leuk om te lezen