Ik ben afgelopen vrijdag getrouwd. ‘Wat kan mij dat schelen?’, hoor ik u vragen. U bent immers niet op deze site terecht gekomen om mijn (overigens prachtige) huwelijksverhalen te horen. Het gaat mij in dit geval om de emotionele band tussen vader en zoon. Toen ik mijn vader, tevens mijn getuige, met betraande ogen vol trots de dag zag doorkomen, moest ik even terugdenken aan de NFL draft. 
De draft dit jaar was vanwege de lockout natuurlijk zwaarbeladen. De boze fans die ‘We want football!!’ zongen en de aanstaande rookies die knuffelden met de omstreden commisioner Roger Goodell. Het was ook voor de kijker een emotionele achtbaan. En toen was daar ineens Mark Ingram Junior.
De running back werd als 28ste gekozen door de New Orleans Saints, hetzelfde nummer waarmee ooit zijn vader Mark Ingram Senior werd gedraft door de New York Giants.
De twee hebben een vader-zoon band die alleen zij begrijpen en voelen.
Vader Ingram speelde in zijn carrière als wide receiver voor de Giants, Green Bay Packers, Miami Dolphins en de Philadelphia Eagles. Hij won in 1991 met New York de Superbowl. U weet wel, 20-19 tegen de Buffalo Bills en de New Kids on the Block als halftime show.
Na zijn loopbaan ging het mis met Ingram Senior. Hij werd in 2008 veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf voor onder meer witwaspraktijken en fraude. Hij bleef weg toen hij zich bij de gevangenis moest melden. De reden: hij wilde zijn zoon zien spelen in een belangrijke wedstrijd. Het leverde hem extra straf op. In 2014 ziet Ingram Senior pas weer het vrije leven.
En dus was hij er ook niet bij toen zijn zoon bij de draft vreugdevol zijn New Orleans Saints pet opzette en zwaaiend het podium afliep. Daar stond een tv journaliste klaar om hem een email van zijn vader voor te lezen. De boodschap vanuit de bak: ik ben de meest trotse vader die er bestaat.
Het werd Ingram Junior te veel. Een beer van een kerel barstte in tranen uit. Het leverde schitterende televisie op. Huilende, zwaar geëmotioneerde, stotterende sporters. Hoe mooi, prachtig, tragisch of vreselijk de achtergrond van de tranen ook is: we want more!
Jeroen Elshoff is voetbalcommentator bij NOS Studio Sport, geen kenner maar wel liefhebber van de NFL. Hij laat op Sport Amerika op geheel eigen wijze zijn licht schijnen op zaken die hij interessant, leuk, aardig of vermeldingswaardig vindt.
Foto: media.mlive.com
Lees de site vandaag voor het eerst, maar wat een toevoeging hier in Nederland.
Leuke invalshoek door een voetbalcommentator zo zijn licht te laten schijnen op de NFL. Wanneer is de volgende?
Mark Ingram, die kennen we nog als WR van de Dolphins. Hij was het die de TD ving van Dan Marino bij de legendarische ‘fake spike’ tegen de Jets in 1994. Hij ving trouwens 4 TDs die dag.
Ik wist niet eens dat hij in de gevangenis zat.
Deze emotie is zo mooi he? Dat maakt het grote verschil tussen de sporten hier in Nederland en Amerika. Graag meer van dit!
Comments are closed.