Ik moet het Gary Bettman nageven. Als je echt zoveel van de ijshockeysport houdt als dat hij zegt dat ie doet, dan moet het hem toch aan zijn hart gaan dat de fans van zijn sport hem zo intens haten. Maar wie zou voor acht miljoen dollar per jaar en skyboxtickets voor iedere game in de league niet de marionet van de eigenaren willen zijn?
Gary Bettman is de baas langs alle rinks in de grootste professionele ijshockeycompetitie ter wereld. Hij is de man die als stem van de eigenaren en als commissioner van de National Hockey League inmiddels de derde lock-out van zijn carriere overziet. Deze lock-out is echter anders dan de andere. Deze is vuiler, heftiger en nog onnozeler dan die vorige twee.
In 1994 had de NHL met de New York Rangers na meer dan een halve eeuw weer eens de titel in de grootste sportmarkt ter wereld. Er volgde echter een lock-out, over kwesties vergelijkbaar met de huidige en een half seizoen later begon een verkort jaar van 48 wedstrijden en volledige play-offs. De titel ging naar de relatief nieuwe New Jersey Devils. Zout in de wonden van de Rangers natuurlijk, die niet alleen alle momentum van hun bijzondere titel verkwanseld zagen, maar ook nog eens ten koste van een titel voor die nieuwe rivaal.
Tien jaar later was het weer raak. In 2004-2005 ging het hele seizoen eraan. Er moest en zou een salary cap komen, want teams als de Rangers spendeerden teveel aan te oude spelers en het speelveld was niet gelijk. Iedereen deed een stapje terug en sommige halveerden zelfs hun pay roll. Fascinerend genoeg bleken juist de verfoeide Rangers het bewijs van het succes. Zij focusten op jeugdspelers, op een teamfocus en haalden spontaan voor het eerst in acht seizoenen weer de play-offs.
Het begin van wat inmiddels een dynastie lijkt. Een dynastie waarbij slechts de kroon nog mist en met alle momentum in handen gaat het weer mis. Na New York is Los Angeles de volgende enorme sportmarkt in de VS en de champagne op Sunset Boulevard is nog niet op of de league duikt in de volgende werkonderbreking. Leren Bettman en kornuiten het nou nooit?
Blijkbaar niet, al ligt niet alle schuld bij commissioner Bettman. Wat lang een strijd tussen de spelers en de clubs leek, heeft zich inmiddels ontvouwen tot een strijd tussen arme en rijke clubs, tussen duurbetaalde sterspelers en jongens op de vierde lijn en tussen de ego’s van de mannen die het woord voeren. Wie weet zien we over drie weken wel weer gewoon NHL-ijshockey op televisie en hebben de heren op de valreep het licht gezien.
Voor hetzelfde geld betekent de huidige lock-out echter het einde van de National Hockey League zoals we die ons leven lang gekend hebben. Een van de mogelijkheden in een door de league aangespannen rechtzaak kan leiden tot de ontbinding van alle contracten. Dat staat weer haaks op de gewenste verlaging van de salary cap, die zal leiden tot de nivellering van talent, omdat clubs door de beperkte contracten en een lagere salary cap niet altijd de middelen zullen hebben om hun zelf opgeleide talenten vast te houden.
Maar denkt Bettman nu werkelijk dat de succesverhalen van de afgelopen jaren, en de rijkere clubs in de NHL die druk hun jonge teams aan het opbouwen zijn, zich zullen schikken met het kwijtraken van hun talent? Evgeni Malkin keert dan niet terug naar Pittsburgh, maar de hoogste bieder, en die kan nog wel eens in Rusland spelen en niet in Noord-Amerika. En wat gebeurt er voor teams die nu willen winnen? Los Angeles, Philadelphia, Boston, New York. Zij zijn woedend. Al die jaren volgens de regels gespeeld en toch bestraft ten koste van de losers.
Niet voor niets zitten Madison Square Garden-eigenaar James Dolan en Philadelphia’s mediamagnaat Ed Snider niet bij de besprekingen. Zij zullen het eerste faire aanbod van de spelersvakbond aannemen en tien minuten later de eerste reclame op hun televisiezenders gooien. Maar zo loopt het nu niet. De gierige Bruins-eigenaar Jeremy Jacobs, die zijn team in cap moeilijkheden ziet, zit er. Net als de eigenaar van de Minnesota Wild, wiens club voor bijna tweehonderd miljoen dollar aan beloofde salarissen sterspelers Zach Parise en Ryan Suter aantrok en van hen nu glashard salarisverlaging eist en strijdt voor het verbieden van het exact soort contract waar hij daags voor de lock-out zijn team mee tot titelkandidaat maakte.
Het broeit in de NHL. Tussen spelers, tussen clubs. Tussen de jongens die in New York onderhandelen en die feesten in Moskou. Tussen de clubs die het geld hebben en de clubs die doen alsof ze het hebben. Tussen de clubs die dromen van titels en de clubs die er serieus kans op maken. Misschien komt er volgende week nog wel een deal hoor, want de 2,2 miljard dollar die een verkort seizoen nog kan opleveren lonkt voor zowel clubs als spelers, maar wat als dat niet gebeurt?
Hoe ziet de NHL er over tien jaar uit? Als de heren tot inkeer komen, de economie aantrekt en een aantal noodlijdende franchises verhuizen of verdwijnen ziet het er uitstekend uit. IJshockey is tenslotte al jaren aan een opmars bezig en evenementen als de jaarlijkse Winter Classic hebben de NHL op de kaart gezet. Het niet schrappen van dit seizoen kan de boel nog enigszins redden.
Loopt het deze week echter alsnog mis en blijken de deadlines zo hard als de league dit keer doet voorkomen (er is al een keer of drie geschoven), dan weet ik niet of we volgend seizoen of misschien wel in 2014 de league nog wel herkennen. Spelers en clubs zullen gaan muiten en invloedrijke eigenaren zullen hun ontevreden stem laten horen. Deze lock-out is een strijd namens de kleine jongens, maar als de grote jongens die spelletjes straks beu zijn en het grote geld aan zich voorbij zien gaan is het speelkwartier definitief voorbij.
Gary Bettman bepaalt uiteindelijk of en wanneer deze lock-out eindigt, maar naar mate de ontevredenheid toeneemt komt er ook steeds meer kritiek op zijn tactieken. Tactieken waar de league geregeld niet beter af mee is geweest. Bettman had meer dan eens de kans het kwaad voor eens en voor altijd te vernietigen en deed dat niet. Ik heb zo’n verhaal ooit eerder gelezen en hopelijk loopt ook deze na al ’t onnodige bloedvergieten goed af.
Bettman is vandaag de Lord of the Rinks, maar voor hoe lang nog?
Foto: Getty Images
Reacties