Stond David Lough van de Orioles net een paar seconden blij voor de camera te vertellen over zijn beslissende honkslag in de twaalfde inning, wham, taart in zijn gezicht. Weer gelukt dacht teamgenoot Adam Jones, die keihard lachend uit beeld wegrende.
Lough die achterbleef met een hoofd vol schuim zag er wat sneu uit, maar gelukkig voor hem is hij echt niet de enige. Iedere week staan er wel verschillende spelers die iets bijzonders hebben gepresteerd compleet verrast met een wit gezicht te staren in een lens.
‘Taarten’
Het ‘taarten’ is een traditie die ergens in de jaren negentig is begonnen. Hoewel taart? Vaak is het niet meer dan een aluminium bordje of een handdoek gevuld met slagroom of scheerschuim. Jones koos lange tijd ook voor scheerschuim. Maar spelers begonnen te klagen over een branderig gevoel in hun ogen. Niet zo gek, want daar wordt ook met grote letters op de spuitbus voor gewaarschuwd.
De eigenaresse van ‘Dangerously Delicious Pies’ in Baltimore dacht dat ze daarom wel kon helpen. Ze benaderde Jones met de vraag of ze hem echte taarten mocht geven. Die vond het wel een goed idee en nu staan er sinds kort bij iedere wedstrijd twee klaar ter waarde van 28 dollar.
“Als er een goed moment is dat ze hem kunnen gebruiken doen ze het. Zo niet dan eten ze hem maar lekker op in de dug-out”, zei Mary Wortman in de Washington Post. Zaterdag had haar bedrijf een bananenroomgebak gemaakt. Stukken daarvan hingen ook in het gezicht van Lough. “We sturen iedere week een andere taart. Dat willen de jongens graag. Binnenkort maken we er één van chocolade.”
“Kinderachtig gedoe”
Oud-honkballer en auteur van bestseller ‘Ball Four’ Jim Bouton vindt dat ‘gedoe’ met taarten maar kinderachtig zei hij in 2009. “Het is achterlijk. In mijn tijd waren we een stuk creatiever. Wij staken bijvoorbeeld een levende slang in iemand zijn onderbroek.” Maar zo kinderachtig is het allemaal niet, want het lijkt misschien slapstick, zo’n taart komt echt snoeihard aan. Het is eigenlijk gewoon een dreun op je bek met een handdoek of bordje. “Ze deden echt pijn”, zei ex-Phillie John Kruk. Daar kan Jordany Valdespin ook over meepraten. Na zijn winnende grandslam vorig seizoen voor de Mets kreeg Valdespin van catcher John Buck de taart zo hard in zijn gezicht dat het wonder is dat zijn neus heel bleef en hij daarna nog uit zijn woorden kon komen.
Brandon Moss van de Athletics leek vorig jaar april beter weg te komen. Na negentien slopende innings maakte zijn tik eindelijk een einde aan een duel met de Angels. Maar iedereen was zo moe dat niemand nog zin had om een taart in zijn gezicht te duwen. Josh Reddick gaf hem een vol kartonnen bordje en gebaarde: hier doe het zelf maar. Moss pakte het aan en smeerde het in zijn bakkes. Direct ramde Reddick er nog één achteraan en iemand anders kieperde een ton limonade over Moss. Fijn, voelde Moss toch nog de traditie van een verdoofd en tintelend gezicht.
Foto: Getty Images
Reacties