Column: Mijn passie voor de NHL Draft

De Draft. Het is een evenement dat een belangrijk onderdeel vormt van elk van de grote Amerikaanse sporten, van American Football tot honkbal. Op deze dag wordt het heden blootgesteld aan de toekomst. Elk team kiest elk jaar weer uit een grote schare toptalenten een bepaald aantal spelers, in de hoop dat deze jongens in de toekomst voor glorie gaan zorgen. In Nederland is het concept van de Draft echter vrij onbekend, omdat het hier in Europa simpelweg niet gebruikt wordt. Wanneer ik, zoals elk jaar weer, vrij vraag op mijn werk voor de dag na de Draft, om zo de hele nacht te kunnen kijken, blijft het lastig uitleggen wat de Draft nou inhoudt. Ik zeg dan voor het gemak altijd maar dat het een evenement is waar een heel spektakel van gemaakt wordt, om zo een lange en ingewikkelde uitleg te vermijden. Voor die uitleg wil ik dan nu eens de tijd nemen.

Wat is de Draft?
Even eenkorte uitleg voor de mensen die niet weten wat de Draft is.
De Draft vindt elk jaar aan het einde van de maand juni plaats, in een van de Noord-Amerikaanse steden met een NHL-club. De Draft van 2016 zal in Buffalo, NY, georganiseerd worden (door de Buffalo Sabres wel te verstaan). Het evenement bestaat uit zeven rondes. Elke ronde bestaat uit dertig selecties, een voor elk team. Elk team heeft vervolgens het recht om deze selectie zelf te gebruiken, of om deze weg te ruilen (dit wegruilen hoeft niet persé tijdens de Draft zelf te gebeuren, dit mag al jaren van tevoren gedaan worden als een team dit wilt). Dit kan zijn om voor een meer ervaren speler te ruilen, in de NHL is het (ver)kopen van spelers voor geld niet mogelijk, of om door middel van meerdere selecties een hogere selectie te kunnen aantrekken van een ander team. Deze selecties worden vervolgens gebruikt om talenten te kiezen, eigenlijk op dezelfde manier als hoe je vroeger voor een partijtje voetbal op het schoolplein eerst jouw beste klasgenootjes uitkoos. De Draft is zeer belangrijk voor elk team, want het is de enige manier waarop teams beloftes kunnen verkrijgen. In tegenstelling tot het voetbal, kunnen teams in de NHL niet jonge talenten scouten en deze zo opnemen in de jeugdopleiding. Over de manier waarop teams bepalen wanneer welke speler gekozen wordt, kom ik later terug.

Maar hoe wordt dan bepaald wie wanneer kiest? Het idee is simpel. Hoe lager je eindigt op de ranglijst, hoe eerder je mag kiezen. Er vindt dus ook geen degradatie plaats in de NHL, in tegenstelling tot bijv. de Eredivisie. Een maas in dit systeem was echter aanwezig, want teams werden zo slecht mogelijk gemaakt door hun General Managers (de technisch directeuren), om zo de eerste keuze van de Draft te kunnen bemachtigen en dus het grootste talent te kunnen oppikken. Om teams hiertoe te ontmoedigen, heeft de NHL (evenals de NBA) de ‘Draft Lottery’ geïmplementeerd.

Wat is de Draft Lottery?
De Draft Lottery wordt elk jaar na afloop van het reguliere seizoen uitgezonden op tv en geldt alleen voor de teams die de play-offs niet wisten te behalen. Elk team krijgt een bepaalde kans op het verkrijgen van de drie keuzes (zie de tabel hieronder). Zoals te zien is in de tabel, heeft het team dat onderaan finisht de grootste kans op de eerste draft keuze, het team dat als één-na-laatste finisht de op één-na-grootste kans en ga zo maar door. Als je ervoor gezorgd heb dat je onderaan eindigt in de NHL, heb je alsnog 80% kans dat je de eerste keuze niet krijgt.
De eerste drie selecties zullen dit jaar apart geloot worden, waardoor elk team maximaal drie plekken kan zakken in de draft. Dit zou alleen het geval zijn wanneer elk van de eerste drie ‘Draft picks’ toebedeeld wordt aan een team dat lager dan jou staat.
Even ter illustratie: je bent Montréal. Je hebt dus 5% kans op de eerste keuze, 5,4% op de tweede keuze en 5,8% kans op de derde keuze. Stel dat de eerste drie keuzes worden toebedeeld aan achtereenvolgens Toronto, Columbus en Ottawa, dan zakt Montréal één plekje in de Draft, omdat alleen Ottawa Montréal voorbij gaat. Worden Ottawa, Colorado en Carolina de drie teams die de eerste drie keuzes toebedeeld krijgen, dan zakt Montréal drie plekjes en kies je dus pas als twaalfde, terwijl je als negende (vanonder gezien) bent geëindigd, omdat drie teams je voorbij zijn gegaan.

Eerlijker
De Draft zorgt ervoor dat elk team een eerlijke kans krijgt om, vroeg of laat, kampioen te worden. Teams die nu slecht zijn krijgen een hogere Draftkeuze en kunnen zo de grootste talenten uitkiezen. Neem nou bijvoorbeeld de Los Angeles Kings, die in 2012 en 2014 de Stanley Cup wonnen. Vóór 2010 waren de Kings jarenlang een dramatisch team. In 2008 mochten ze als tweede kiezen in de Draft. Ze kozen de zeer talentvolle verdediger Drew Doughty. Inmiddels is Doughty een van de beste verdedigers ter wereld en was hij een van de redenen waarom Los Angeles twee keer de Stanley Cup kon winnen. Stel dat dit systeem in de Eredivisie zou worden toegepast, dan zou De Graafschap binnen vijf jaar ook om de prijzen kunnen spelen, door laag te eindigen en zo het grootste talent van de Draft te kunnen kiezen. Dit systeem maakt competities naar mijn idee eerlijker en het geeft, als fan van de Jets, een team dat het dit seizoen niet goed doet, de hoop dat ik over een jaar of vijf naar Winnipeg kan afreizen voor het kampioensfeest. Even afkloppen.

Talenten scouten
Nu komt (naar mijn idee) het leukste gedeelte van de Draft; talenten scouten! Teams sturen jaar in, jaar uit, hun scouts naar alle hogere jeugdcompetities van deze aardbol om talenten te bekijken en hun potenties in te schatten. Deze talenten zijn stuk voor stuk tussen 1 januari 1995 en 15 september 1998 geboren. Dit criterium verschuift natuurlijk elk jaar, want tijdens de Draft van 2015 ging het om talenten geboren tussen 1 januari 1994 en 15 september 1997. Hoe talentvoller (en ook hoe jonger) de speler, hoe eerder deze jongen gekozen zal worden. Dit jaar zal de Amerikaan Auston Matthews (foto hieronder) naar alle waarschijnlijkheid als eerste zijn naam omgeroepen horen worden. Als 18-jarige speelde hij dit seizoen in de hoogste competitie van Zwitserland tegen volwassenen waarvoor hij absoluut niet onderdeed, in plaats van tegen leeftijdsgenoten in de jeugdcompetities (de spelers die in de Draft gekozen kunnen worden, kunnen in de Noord-Amerikaanse jeugdcompetities of in een van de hogere competities in andere continenten spelen). Als fan zijnde vind ik het dan leuk om zelf ook mijn voorspellingen voor de Draft te gaan maken (de zogeheten Mock Drafts, volgende week publiceer ik mijn eerste versie). Ook vind ik het leuk om een speler als het ware op te zien groeien, vanaf het moment dat je zijn eerste clip als Draftbelofte bekijkt tot het moment dat hij straalt in de NHL.

Draft Steals
Het is overigens niet zo dat spelers die in de latere rondes gekozen worden, geen toekomst in de NHL hebben. Neem bijvoorbeeld sterkeeper Henrik Lundqvist van de New York Rangers. Hij werd in 2000 als 205e (dus in de zevende ronde) gekozen. Dit zijn de zogeheten ‘Draft Steals’. Het zijn de spelers die praktisch uit het niets komen. Zo herinner ik me de Draft in 2012, waar mijn Jets in de vijfde ronde een keeper genaamd Connor Hellebuyck kozen. Ik vond dit op het moment een leuke selectie, vanwege zijn Vlaamse achternaam, maar meer dan dat vond ik er niet van, want ik kende hem totaal niet. Wie wel eigenlijk? Inmiddels staat Hellebuyck te boek als een van de grootste keeperstalenten van de planeet. Hoe de Jets hem vonden? Een van de scouts ging een keer kijken voor een keeper in de zogeheten North American Hockey League (geen hoog aangeschreven jeugdcompetitie in de VS) en de keeper aan de andere kant van het ijs overklaste hem. Zijn naam? Je raadt het al; Connor Hellebuyck. Het zijn dit soort verhalen van Draft die je ertoe zetten om eens te gaan kijken welke jongens in de latere rondes weleens iedereen zouden kunnen verrassen.

Keerzijde
Ik noemde het eerder in deze column al. De Draft zorgt ervoor dat de mindere teams niet langer hun best gaan doen om het best mogelijke team op te stellen (spelers zullen overigens nooit minder hun best gaan doen, zij willen zich bewijzen voor bijvoorbeeld een contract in het daaropvolgende seizoen). Het zorgt er ook voor dat je als fan zijnde niet meer kan genieten van een overwinning van je club. Een overwinning zorgt er immers voor dat jouw kans op het verkrijgen van een hoge Draftpick kleiner wordt. Dat is me dit seizoen zeer duidelijk geworden, nu mijn Jets een van de laagst geklasseerde teams zijn. Het toont maar weer eens dat elk voordeel zijn nadeel heeft en elk nadeel zijn voordeel. Want hoe hoger de Draftpick van jouw team, hoe groter de kans op een groot talent en hoe meer zin je krijgt in de Draft!