Column: Levensles

Door

New York Yankees v Los Angeles Dodgers“Hoe maakt u het,mevrouw?” “Uitstekend! Maar wie bent u?”

Met de camera’s van ESPN in zijn nek maakt ’s werelds beste reliever al handenschuddend een rondje door een New Yorks restaurant met klandizie van allerlei pluimage. Eerbied alom, totdat hij een bejaarde dame aan een tafeltje achterin het restaurant visiteert. Rivera reageert niet verrast, uit het veld geslagen of zelfs beledigd, zoals andere supersterren wellicht wel zouden hebben gedaan. Nee, zijn reactie is volkomen naturel: “Mevrouw, mijn naam is Mariano Rivera.” Wat een tekenend beeld!

De documentairemakers van ESPN, die een brug wilden slaan tussen zijn geboortegrond in Panama en zijn leven als superster in New York, hadden zich geen veelzeggender beeld kunnen wensen. De Vanzelfsprekendheid waarmee Rivera accepteerde dat lang niet iedereen hem zomaar op straat herkent. Ook hij is maar gewoon een honkballer van eenvoudige komaf, één van de zeven miljard mensen van vlees en bloed.

Dat de bejaarde vrouw vervolgens haar hand voor haar mond sloeg en duidelijk wél uit het veld geslagen was toen ze zich realiseerde wie daar voor haar neus stond, is al even zo indrukwekkend. Zijn prestaties op het veld zijn namelijk wel wijd en zijd bekend. Die spreken voor zich.

Wat mij betreft bekijkt iedere nieuwkomer, in welke sport dan ook, deze korte scene met extra aandacht. Rivera biedt de helden van de toekomst een onmisbare levensles met zijn bescheidenheid buiten de lijnen, en zijn schier onoverwinnelijke instelling erbinnen.

Een modelsportman zwaait af.

Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen