Column: Het Puig-effect

Door

Los Angeles Dodgers v Arizona Diamondbacks
Yasiel Puig voor en Yasiel Puig na. #puigsanity #puigtime, ik kan mijn Twitter timeline niet twee seconden alleen laten of ESPN Stats & Info heeft weer een statistiek gepubliceerd als: “Yasiel Puig kon twee maanden eerder zijn veters strikken dan Babe Ruth. Is Puig dus een toekomstige Hall of Famer?”

Ja, ik snap het. De media (en daar reken ik SportAmerika voor het gemak ook even bij) zijn op zoek naar smeuïge verhalen, zeker nu de NBA en NHL in het offseason zitten en de zaak Aaron Hernandez even op zijn gat ligt. Het is komkommertijd en dit is een verhaal dat lekker uitgemolken kan worden.

De keuze is gevallen op Puig, een Cubaanse outfielder die het sterrenensemble van de Los Angeles Dodgers even op zijn schouders neemt en daarmee de playoffhoop in Lalaland in leven houdt.

Puig is, buiten dat alles wat goed moet gaan, ook goed gaat, wel wat baseball nodig heeft. Met helden als LeBron James en Adrian Peterson heeft de MLB weer een speler nodig die een gezicht geeft aan baseball.

Zijn naam is Yasiel Puig.

En de knuffel-Cubaan is bezig aan een ontzettend goede reeks. Een reeks die hem wel eens de Rookie of the Year Award op kan leveren. Maar laten we hier nu van genieten, want de kans is groot dat hij weer terugkeert op aarde, net als Jeremy Lin en Tim Tebow (of zien we binnenkort de wedergeboorte?).

Maar tot die tijd geniet ik van hem.

Deze column verscheen eerder in SportAmerika The Magazine

Ook leuk om te lezen