Op deze plek bespreken Ingmar Meijer en Eva Gerritse wekelijks op nonchalante wijze de gebeurtenissen in de Amerikaanse sportwereld. Wat was opvallend, interessant, geinig of juist bloedserieus? ING houdt je op de hoogte.
Hola chica de SportAmerika,
Terwijl de eerste ‘gouden’ foto’s van Team USA voorbij komen op Twitter ben ik aan het tikken geslagen. Meest verrassende van de vermakelijke eindstrijd was niet de uitkomst, maar de weerstand van de Spanjaarden. Eigenlijk het hele toernooi zo apathisch als een werkweigeraar en ineens, in de allerlaatste partij van het toernooi, is daar dan toch iets dat op strijdlust en onverzettelijkheid leek.
Echte tegenstand was voor mij uitgesloten voor de elf NBA-professors van Anthony Davis. Honderd punten tegen. Dat is veel. Niet geheel ondenkbaar, want verdedigend lieten de Amerikanen veel toe. Ouderwets gezever of gaat hier het Ranomi-adagium op: goud is goud?
——
Hola!
Goud is goud. Team USA heeft ‘gewoon’ de olympische titel opgehaald. Er zijn twee momenten in het toernooi die mij bij blijven. De galavoorstelling in de poulefase tegen het arme Nigeria. Het tweede kippenvelmoment was de omhelzing van teamgenoten en vrienden Bryant en Gasol, prachtig en alleszeggend. Over vier jaar in Rio zullen ze er allebei niet meer bij zijn.
——
I: Team USA en goud is geen nieuws. Dat in tegenstelling tot het feit dat Dwight Howard nu echt naar een nieuw team is verkast. Ja, de soap is over. Voor nu dan. Misschien dat jij mij in simpel Nederlands kan uitleggen waarom ze in Orlando dachten dat deze 4-team-trade een goede deal is voor hun franchise. Het enige dat ik uitbrengen is: euhmm…ikkuh nie begrijp…WTF?!!! Onnavolgbare magie van Orlando?
——
E: Volgens Magic-baas Rob Hennigan is het een goed doordachte lange termijnvisie. Ze doen in Orlando bewust een stap terug en kiezen voor een nieuw begin met jong talent. Dat klinkt vooral als mooie praatjes nadat hij als grote verliezer uit deze trade is gekomen. Maar misschien is de toekomstvisie van Hennigan voor ons gewone stervelingen niet te begrijpen en bewijst hij over een paar seizoenen ons ongelijk.
——
I: Op MLB-gebied wint Jon Lester sinds 1948, nou ja zo voelt ‘t, weer een potje voor de Red Sox en is in de American League al een kleine, verbale strijd losgebarsten over wie de MVP moet worden. Wie de playoffs haalt, is nog helemaal niet bekend. Maar wat maakt ’t uit?
Wonderboy van de Los Angeles Angels, Mike Trout, wordt enorm gepusht. Jim Leyland, niet geheel onpartijdig, speelt zijn troef Miguel Cabrera uit. Volgens de Tigers-manager moeten ook de jaren ervoor meegewogen worden. A new kid als Trout, hoe goed dan ook, komt mede daardoor tekort in de MVP-race. Klinkklare nonsens of slaat ouwe Jim de spijker op z’n kop en kunnen rookies niet de meest waardevolle zijn?
——
E: Leyland is er lekker vroeg bij met zijn statement over de MVP-verkiezing. Begrijpelijk dat hij zijn favoriete derde honkman in de spotlights wil zetten, maar met deze uitspraken laat de Tigers-manager zich een beetje kennen. Zijn redenatie raakt kant noch wal. Hij ziet de sensatie rondom ‘wonderboy’ Trout met de week groter worden en is zijn zenuwen niet meer de baas.
De MVP-titel is een jaarlijkse nominatie op basis van de prestaties in één seizoen. Het maakt niet uit of je rookie bent, of al tig seizoenen constant goed presteert. Mike Trout kan niet worden uitgesloten als MVP omdat hij rookie is, maar Miggy Cabrera mag ook niet worden voorgetrokken vanwege zijn prestaties in het verleden. De Venezolaan schiet niets op met de campagne van zijn teambaas. Hij moet dit seizoen bewijzen dat hij de beste is, dan verdient hij het predikaat MVP.
——
I: Nog één vraagje: is het eigenlijk mogelijk dat die NFL-gasten zich op een sportieve manier manifesteren? Nu weer Chad Johnson, vroeger bekend als Ochocinco, die zijn vrouw een kopstoot geeft. En dat was niet omdat hij weggleed bij het zoenen.
Adios Ingmar
——
E: Flinke jongen hoor, die Ochocinco. Krap een maand getrouwd en dan je vrouw een kopstoot geven. Gelukkig zijn de Dolphins niet gediend van dit soort gedrag van hun nummer 85. Chad beweert overigens dat Evelyn degene was die de kopstoot uitdeelde, maar dat lijkt me toch een minder waarschijnlijke versie van het verhaal.
De Amerikanen zijn dol op sensatie, dus we gaan de komende dagen vast smullen van de details over de gebeurtenissen op de oprijlaan van de Johnsons. Nu ze hun rol in Hard Knocks kwijt zijn, kunnen de newlyweds makkelijk een eigen reality show vullen. Miami’s (voormalige) receiver schijnt stiekem condooms te hebben gekocht en daar was zijn nieuwbakken vrouw niet blij mee.
Wat een soap. Kunnen we het de volgende keer gewoon weer over sport hebben?
Ciao, Eva
Lees hier de ING van vorige week: Dubbel D’s in Londen.
Reacties