Column: Dopingjacht

Door

Milwaukee Brewers v Miami Marlins
En toch sloeg het in als een bom: Ryan Braun is voor de rest van het seizoen geschorst. De Biogenesis zaak sleept nu al een paar maanden en dat juist de grootste naam als eerste met verplicht onbetaald verlof mag, is op z’n minst verrassend te noemen.

De National League MVP van 2011 zegt moe te zijn van de hele zaak en geen negatieve invloed meer te willen zijn op zijn team en zijn familie. Dat is allemaal leuk en aardig, maar hij geeft in principe toe dat hij inderdaad verboden middelen heeft gebruikt.

En daar ligt voor mij de crux: Braun geeft toe dat hij heeft lopen snoepen. Ryan Braun, die in de winter van 2011 nog op Houdini-achtige wijze aan een schorsing ontsnapte door goed verweer te voeren na een positieve dopingtest. Braun, die nooit opgeeft, heeft opgegeven.

De enige vraag die mij bezighoudt is: waarom? Waarom besloot Braun juist nu om de handdoek in de ring te gooien? Wat is hem toegezegd? Wat heeft Major League Baseball voor bewijs verzameld waardoor Braun geen andere uitweg zag dan de minst pijnvolle: via de achterdeur een sabbatical nemen?

De verwachting was dat deze zaak tot dik in het off-season uitgesmeerd zou worden. Ruim twintig namen stonden op het lijstje uit het Biogenesis lab in Miami. Naast Braun onder anderen Alex Rodriguez, Nelson Cruz en Melky Cabrera. De usual suspects. MLB-baas Bud Selig en zijn advocatenteam zouden er een flinke kluif aan hebben om deze spelers te schorsen. Hoger beroep na hoger beroep zou volgen, een PR nachtmerrie voor de MLB.

Nee, niets van dat alles. Braun is zonder poespas geschorst. Wham bam, thank you ma’am.

Anthony Bosch, de oprichter van Biogenesis, geldt als kroongetuige. De ironie ontgaat mij niet geheel. De organisator van louche handel in HGH, oftewel Human Growth Hormone, wordt nu als zeer betrouwbaar beoordeeld. Zeer betrouwbaar, want de MLB kreeg het met zijn hulp voor elkaar om Braun voor 65 wedstrijden te schorsen.

Dit is geen goed nieuws voor alle andere namen op Bosch’s list. Voor velen is dit niet de eerste keer dat hen een schorsing boven het hoofd hangt en er wordt zelfs gesproken over een levenslange schorsing voor Alex Rodriguez. A-Rod, die een paar jaar terug in het off-season langs middelbare scholen in de regio New York ging om lezingen te geven over hoe slecht doping is, vooral voor een jong lichaam in de groei.

Deze zaak is slecht voor de honkbalsport, maar strikt noodzakelijk. Zoals ik eerder al een keer in dit magazine schreef: als je gaat testen op doping, ga je zondaars vinden. Dat is onvermijdelijk in de jacht naar een schone sport.

We lachen wel eens om de wielersport, maar vergeten dikwijls dat daar actief naar oplossingen wordt gezocht. Het is een pijnlijk proces dat al ruim vijftien jaar elke zomer de headlines haalt en het is iets waar we als honkballiefhebbers, in misschien iets mindere mate, ook aan zullen moeten wennen. Het goede nieuws is dat de MLB stappen maakt en actief de sport schoon wil maken.

Vorige week kwam naar buiten dat er waarschijnlijk ook basketballers behandelingen in het lab in Miami hebben ondergaan. De NBA, en ook de NHL en NFL, zijn nog niet zo ver als de MLB. Maar dat komt wel, of ze nou willen of niet. De jacht op doping in Amerika is pas net begonnen en het wordt in de andere sporten minstens zo pijnlijk als in de MLB.

Deze column verscheen eerder in SportAmerika The Magazine.

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen