College Football 101 is een nieuwe serie artikelen hier op Sport Amerika. College football fan Jules Zane gaat proberen met mooie verhalen, heldere uitleg en veel enthousiasme om American sports fans enthousiast te krijgen over NCAA football; de footballcompetitie die qua cijfers, fans en stadions de NFL met gemak achter zich laat, maar buiten Amerika amper aandacht krijgt.
Vandaag deel 6: DE FANS
De afgelopen weken is college football als sport uitgebreid aan bod gekomen en zijn de belangrijkste elementen beschreven en verklaard, maar wat er voor mij als fan nog mist is een element dat college football unieker maakt dan NFL of welke andere professionele sport dan ook: de fans.
College sport in het algemeen, maar college football in het bijzonder, wordt gevoed door de nooit aflatende steun van de supporters. Deze fans zijn niet alleen de studenten, maar vooral oud-studenten, gezinnen uit de omgeving en inwoners en medewerkers van de stad en de universiteit. Het publiek is gemengd, maar vooral gepassioneerd en zoals ik eerder al omschreef, ze spelen niet alleen voor de trots van het team, maar ook de eer van de stad en de school.
Meer dan de helft van de fans in het stadion zijn geen studenten. Het zijn de ouders van studenten en alle eerder genoemde mensen. Zij juichen voor de touchdowns, komen uitgedost in de schoolkleuren en besteden meer geld aan de ploeg dan de jongere fans. Zij vullen het stadion, maar komen niet alleen voor de wedstrijd, maar vaak ook voor het spektakel van twee andere unieke elementen.
Het eerste element is de marching band. De marching band is een orkest met blazers en slagwerk van soms wel 500 huidige studenten die voor de wedstrijd, tijdens de rust en na de wedstrijd het stadion vermaken met muziek, dans en theater. Bij college ijshockey wordt vaak zelfs geen muziek gedraaid uit de speakers, maar speelt de marching band alle pauzes vol. Bij football is er door de omvang van de band en beperkte ruimte op het veld en de tribune niet altijd ruimte om dit te doen.
Het andere element is de student section. Dit zijn de vakken van het stadion waar alleen studenten een kaartje voor kunnen kopen en hier is het altijd feest. Iedere school heeft studententradities en de een is nog legendarischer dan de andere. Alle 115.000 (!) Penn State fans in hun Beaver Stadium scanderen over en weer “We are! Penn State!”, Virginia Tech fans doen dit met “Let’s Go! Ho-kies!” en Wisconsin fans doen dit met het door ESPN verguisde “Eat shit! F*** you!”.
Wisconsin Badgers fans hebben echter nog zo’n traditie. Een traditie die zelfs door meedansende tegenstanders is omarmd, want zij draaien sinds vele jaren tijdens iedere thuiswedstrijd in de pauze tussen het derde en vierde kwart de legendarische hiphopplaat Jump Around van House Of Pain. Zodra de plaat begint veren de ruim 20.000 studenten op en springen tot het einde van de plaat. Dit creëert niet alleen een indrukwekkend feestje, maar ook een trilling in het gehele stadion die geregeld wordt gecheckt door de faculteit bouwkunde; Camp Randall Stadium is ten dele namelijk een eeuw oud.
Natuurlijk, de fans zijn ook wel eens een probleem. Er wordt niet alleen geen bier geschonken op deze schoollocaties, maar er worden zelfs fans geweigerd als ze te dronken bij de wedstrijd verschijnen en er wordt steeds sterker toegezien op wangedrag. Niet iedereen blijkt even verstandig om te gaan met tailgating en gameday en na enkele incidenten op verschillende scholen is toezicht dus toegenomen. Dat is geen ramp, want mijn persoonlijke ervaring is dat gameday op een grote campus nog altijd fantastisch is en dat fans van de bezoekende school geen uitvak nodig hebben.
Dat is natuurlijk niet alleen de charme van college football, maar van de overheersende vriendelijkheid van sportevenementen in de Verenigde Staten in het algemeen. De bezoekende supporters hebben weinig tot niets te vrezen van de vele fans om hen heen, al kun je beter wegblijven als je niet tegen plagerijen kunt. Lukt je dat wel, dan is een uitwedstrijd bezoeken ook prachtig en voelt het zo goed als de tienduizenden om je heen langzaamaan zwijgen terwijl jij van binnen uit je dak gaat.
Hoe dan ook, de fans van college football verdienden hun eigen artikel. Zonder hen zou de sport niet slagen, zouden de spelers nooit wennen aan de machtige NFL en was college sport niet zo legendarisch en uniek als dat het nu is. Gelukkig zitten ze er ieder jaar weer en dat zal wel nooit eindigen, want als je als derde generatie student je vader en grootvader kunt meenemen naar de wedstrijd om samen te juichen voor jullie school, dan is dat toch het mooiste dat er is?
De oproep en uitnodiging blijft: verzoekjes zijn van harte welkom! Met de andere grote elementen echter uitgebreid belicht, lijkt het erop dat we aanstormen op de grote voorbeschouwing van het seizoen 2011. Dat seizoen begint voor een aantal scholen al komende week met een weekday game en begint voor de meeste scholen volgend weekend. Net op tijd voor Sport Amerika om jullie helemaal up-to-date te krijgen en te houden voor wat met zekerheid een spectaculair seizoen college football gaat worden.
Reacties