Na het eerste duel tussen de Vancouver Canucks en Boston Bruins was er de nodige commotie bestaan over een vermeend bijtincident van Alexandre Burrows. Patrice Bergeron beschuldigde zijn collega van de Canucks er namelijk van hem gebeten te hebben. De NHL sprak Burrows een dag later echter vrij, waardoor de left winger gewoon kon meedoen in het tweede duel.
Burrows bewees in game 2 meteen zijn waarde en de Canucks mochten dan ook bijzonder blij zijn dat hij niet werd geschorst. De Canadees scoorde namelijk twee keer, waaronder de game winner in overtime, en bereidde ook nog eens een goal voor in de 3-2 overwinning van zijn ploeg.
Naast Burrows waren net als in de eerste wedstrijd beide goalies weer zeer goed op dreef. In de eerste periode schoten beide teams namelijk elf keer op het vijandelijk doel, maar beide goalies wisten vrijwel elk schot te stoppen. Alleen Thomas werd tijdens een power play-situatie van Vancouver één keer verslagen door een wrist shot van Burrows.
Luongo hield de eerste periode zijn doel schoon en verlengde zo zijn lange streak zonder tegendoelpunten. Na negen minuten in de tweede periode kwam er echter een einde aan deze reeks. Nadat Luongo bijna 139 minuten geen doelpunt had hoeven toestaan, was het uiteindelijk Milan Lucic die met een wrist shot de goalie wist te passeren.
De Bruins hadden meteen de smaak meteen goed te pakken, want tweeëneenhalve minuut later was het weer raak; tijdens een power play veranderde veteraan Mark Recchi een schot van Zdeno Chara dusdanig van richting dat Luongo voor een tweede keer was geklopt. Hiermee werd de 43-jarige aanvaller de oudste speler ooit die in een Stanley-Cup-finale scoorde.
Hierna was het de beurt aan Thomas om zijn klasse nog maar eens te tonen. Hij verdedigde de voorsprong met verve, want hij stopte onder meer twee 2-on-1-aanvallen en voorkwam daarmee twee bijna zekere doelpunten.
Toch lukte het Thomas niet om de voorsprong over de streep te trekken. Halverwege de derde periode was hij namelijk kansloos op een inzet van Daniel Sedin, die na een prachtige aanval van de thuisploeg de puck in het vrijwel lege doel kon schuiven.
In het restant van de reguliere speeltijd werd niet meer gescoord en dus moest een verlenging de beslissing brengen. Deze kwam al heel snel tot zijn einde, want na elf seconden in overtime scoorde Burrows zijn tweede goal van de avond na een fraaie wrap-around.
Hierdoor reizen beide teams met een 2-0 voorsprong voor de Canucks af naar Boston voor het derde en vierde duel van deze finale. De derde wedstrijd staat gepland op maandag 6 juni, om 20.00 plaatselijke tijd.
Foto: canucks.nhl.com
Reacties