In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart Beishuizen, Marco Post, Jurian Ubachs, Ingmar Meijer en Richard van Welie elke dinsdag om vier uur hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt.
Richard van Welie: Ik geef het je te doen: in de beslissende fase van de competitie, waarin je team een voorsprong van één wedstrijd verdedigt op de naaste concurrent, in de veertiende inning van een wedstrijd je debuut maken op het hoogste niveau. Dit overkwam Melky Mesa afgelopen zaterdag, nadat de Yankees een inning eerder op onwaarschijnlijke wijze een achterstand van vier runs hadden weggewerkt tegen de Oakland Athletics.
Overduidelijk gespannen en met een strak gezicht nam de rookie als pinch runner plaats op het eerste honk, hopende dat hij niet zou falen bij het stelen van tweede honk. Zorgen om niets, want Captain Derek Jeter hielp hem met een sacrifice bunt een honk verder. Mesa stond nu dus in scoringspositie waarmee het moeilijkste achter de rug leek te zijn voor hem.
Helemaal toen A-Rod even later een single richting het achterveld sloeg; de jonge Mesa hoefde alleen nog maar naar de thuisplaat te rennen en dat moest met zijn snelheid geen probleem zijn. In zijn haast naar het beslissende punt miste hij echter het derde honk en moest dus terug. Vervolgens werd hij na een slap geslagen bal van Robinson Cano uitgegooid op de thuisplaat, waardoor zijn grote kans op eeuwige roem was verkeken.
De Yanks wonnen uiteindelijk toch na een misser van de eerste honkman van de A’s, waardoor grote gevolgen uitbleven voor het team, maar Mesa zal hoogstwaarschijnlijk niet graag meer herinnerd willen worden aan zijn eerste stappen in de Majors.
Lennart Beishuizen: Er staan acht ploegen in de American League tussen de 83 en 90 wins dit seizoen. Met nog iets meer dan een week te spelen betekent dat, in theorie, al deze ploegen nog kans hebben op de play-offs te halen. In theorie, want in de praktijk gaan er maar vijf naar de postseason, waarvan er eentje slechts één wedstrijd speelt.
Hoe anders is dat in de National League, waarin drie ploegen al een play-off plek geclinched hebben en de Atlanta Braves met één van de wildcards wegrennen. De vraag is daar alleen nog maar of World Series champions St. Louis Cardinals de drie wedstrijden voorsprong die ze hebben op de rest kunnen vasthouden.
De race in de AL is wat commissioner Bud Selig voor ogen had toen hij vlak voor dit seizoen nog een wild-card toevoegde aan de play-offs. Maar heeft het überhaupt wat toegevoegd? In plaats van dat acht teams om vijf plaatsen strijden zouden in het oude systeem acht teams om vier plaatsen strijden. Oftewel: deze race kent minder verliezers. En daar houden we toch van? Voor je het weet is de MLB de NBA of de NHL, waarin bijna alle teams voor de moeite naar de play-offs mogen.
Jurian Ubachs: Terwijl alle ogen gericht zijn op de spannende ontknoping van het Regular Season, neem ik jullie even mee naar de belangrijkste bijzaak van de belangrijkste bijzaak van het leven in Amerika: Fantasy Baseball. Afgelopen zondag vond in de officiële Sport Amerika ‘Head2Head’-competitie de finale plaats, tussen mede-honkbalkenner Richard en mijzelf. En of het een finale was!
De charme van Fantasy Baseball is niet voor iedereen. Je moet de MLB redelijk op de voet volgen, en Head2Head-competities vragen meestal van je dat je dagelijks inlogt en je line-up aanpast. Even schaamteloos borstkloppen: die discipline heeft niet iedereen, en m’n team keurig bijhouden leverde vorig jaar de titel op… maar dit jaar was er dus een Richard, in het spel bekend als ‘Nijmegen No-Hitters’ om rekening mee te houden.
Na al samen één (hij) en twee (ik) te zijn geworden, liepen we beide ook fluitend de play-offs door, om uiteindelijk in de finale te mogen beslissen over wie er met de virtuele bokaal vandoor ging. Even leek een blunder van mijn kant – Hellickson vergeten op te stellen – de laatste zondag van de competitie – voor de beslissing te zorgen. Gelukkig zou dat alsnog een nederlaag opgeleverd hebben, al zou het verschil dan één hele strikeout zijn geweest. Gefeliciteerd Richard. Volgend jaar revanche!
Marco Post: Kris Medlen domineerde vorige week woensdag op de heuvel tegen de Miami Marlins (8 IP, 4 H, 0 R, 6 SO). Sterker nog, de 26-jarige righty van de Atlanta Braves is in zijn tien starts dit seizoen niet te stoppen. Hij wordt in het baseballwereldje ook wel de omgekeerde Stephen Strasburg genoemd. Link? Tommy John Surgery.
Medlin ging op 18 augustus 2010 onder het mes, maar in tegenstelling tot Strasburg bij de Washington Nationals, werd hij rustig gebracht als reliever uit de bullpen. Manager Fredi Gonzalez promoveerde zijn pupil op 31 juli van reliever naar starter, omdat onze eigen Jair Jurrjens de slagzone niet meer kon vinden.
In zijn tien starts gooide Medlen 70.2 innings met 72 strikeouts, negen keer vier wijd en slechts 49 honkslagen en drie homeruns. Zijn record is 8-0 met een 0.76 ERA. Oh, en de Braves zijn al 21 wedstrijden ongeslagen wanneer Medlen als starter de heuvel betreedt. Hij bezit nog dezelfde drie pitches (fastball, curve en change), alleen weet hij de ballen, vergeleken met voorgaande jaren, nu lager in de slagzone te plaatsen.
De Nats en de Braves maken zich op voor de postseason. Medlen waarschijnlijk als starter in de Wild Card Game, Strasburg op de bank met een innings limiet.
Ingmar Meijer: Na het zien van de documentaire zaterdag over Freddie Mercury werd er in menig kleedkamer weer gegrapt en gerept over de snor. Het haar op de bovenlip is ook onderwerp van discussie bij de Chicago White Sox. Althans, Bruce Levine van ESPN ziet een vreemd causaal verband tussen de prestaties van Kevin Youkilis, Adam Dunn en Paul Konerko en het laten staan van hun ‘mustache’.
Het drietal staat de laatste tijd de ballen niet zo lekker te raken. De nummers twee, drie en vier van de slagploeg zitten in een slump. Daarmee is mede de mindere periode van de koploper in de AL Central verklaard. Met Detroit nu in de nek zouden de playoffs in gevaar zijn.
De verslaggever vindt het opvallend dat de drie, bijna op hetzelfde moment, zijn overgestapt van een sik naar een snor. Volgens Levine zijn zij gaan trimmen om ‘het geluk weer aan hun zijde te krijgen’.
Slaan heeft dus geen funk te maken met, zeg iets, als timing, oog hebben voor wat voor picth op je afgevuurd wordt. Nee, het komt aan op de grillen van Vrouwe Fortuna en hoe je snor krult! Wat een flauwekul! Oh ja, en met de play-offplek van de Sox zit ’t wel snor. Alhoewel…
Reacties