Canucks-Bruins: de aanval

Door

Vanavond barst in Vancouver de strijd om de Stanley Cup los tussen de Vancouver Canucks en de Boston Bruins. Hoogste tijd voor ons dus om als voorbeschouwing per linie een vergelijking te maken tussen beide teams. Vandaag gaan we verder met de aanval.

In de vergelijkingen van de goalies en de verdediging zagen we dat beide teams niet echt voor elkaar onderdoen. Dit kan eigenlijk ook gezegd worden van de aanval, want zowel de Canucks als de Bruins beschikken over spelers die vaak het net weten te vinden en dus persoonlijk een wedstrijd kunnen beslissen.

Als je de aanval van de Canucks bekijkt, kom je natuurlijk al snel uit bij de gebroeders Sedin. Na een fantastisch regulier seizoen, waarin Daniel de meeste punten scoorde van alle NHL-spelers en Henrik een verdienstelijke vierde plek bezette in deze lijst, kenden de broers een moeizaam begin in de play-offs.

Vanaf de tweede ronde raakten zij echter op stoom en op dit moment zijn ze weer dezelfde dragende krachten die zij gedurende het seizoen waren geweest. Alleen, in de play-offs is het echter Henrik die de meeste punten gescoord heeft van alle spelers. Van de in totaal eenentwintig punten die hij op dit moment bij elkaar speelde, scoorde hij er twaalf in de vijf wedstrijden van de Conference Final tegen de San Jose Sharks.

Er zijn echter meer spelers die punten kunnen scoren voor de Canucks dan de Zweedse tweeling; Ryan Kesler is namelijk ook een belangrijke gegadigde om de Conn Smythe Trophy, de prijs voor de MVP van de play-offs, te winnen.

Kesler is tot op heden goed voor achttien punten en heeft zijn team er op verschillende momenten doorheen gesleept. Zo scoorde hij elf punten in de halve finale tegen de Nashville Predators en zorgde hij in game 5 tegen de Sharks met nog enkele seconden op de klok voor de gelijkmaker, waarna Vancouver uiteindelijk in de tweede overtime de wedstrijd en daarmee de series naar zich toe kon trekken.

Ook Alex Burrows, die samen met de gebroeders Sedin de eerste lijn vormt, heeft al de nodige punten bij elkaar gesprokkeld en Chris Higgins en Mason Raymond vormen samen met Kesler een sterke tweede lijn.

Een extra meevaller voor Vancouver is overigens dat center Manny Malhotra na een langdurige blessure weer is vrijgegeven om mee te doen. De verwachting is dan ook dat hij vanaf game 1 zijn opwachting kan en zal gaan maken.

Ten slotte beschikken de Canucks over een sterke derde lijn en een solide vierde lijn, al wordt die laatste niet bijzonder vaak gebruikt door coach Alain Vigneault. Naast een brede verdedigingslinie, beschikken de Canadezen hiermee dus ook over een aanval met de nodige diepte.

De Bruins hebben reputatie dat zij een weinig scorend team zijn waarbij het verdedigen op de eerste plek komt. In de play-offs lijken ze hiermee toch enigszins te breken, want ze hebben dit jaar verschillende spelers die makkelijk weten te scoren.

De meest in het oog springende aanvaller van Boston is David Krejci. Deze Tsjechische center heeft inmiddels alweer tien goals gescoord tijdens de play-offs en is daarmee topscorer van de NHL. Vooral in de finale tegen de Tampa Bay Lightning was hij goed op dreef; zo scoorde hij een hattrick in game 6 en bereidde hij de winnende treffer voor in het zevende duel.

Zijn lijngenoten kennen echter een wisselende play-offs dit jaar. Nathan Horton presteert naar behoren met zeventien punten, waarvan drie game-winning­ goals, maar Milan Lucic worstelt nog met zijn vorm. Met slechts negen punten heeft hij zijn stempel nog niet weten te drukken op deze play-offs, maar misschien dat dit deze in Vancouver geboren left winger in zijn geboortestad wel gaat lukken.

De tweede lijn bestaat ook uit sterke spelers, want met Patrice Bergeron, Brad Marchand en veteraan Mark Recchi kun je natuurlijk goed voor de dag komen. De laatste twee hebben echter in de laatste series tegen de Lightning niet hun beste spel laten zien en het is te hopen voor de Bruins dat zij hun vorm in de Stanley Cup-finale weer weten te vinden.

Ten slotte zijn er nog de laatste twee lijnen die vooral bestaan uit snelle spelers, zoals rookie Tyler Sequin en de in de winterperiode aangetrokken Rich Peverley en Chris Kelly.

Net als het geval was met de verdediging, lijkt het op het eerste oog erop dat de aanvalslinie van de Canucks breder is dan die van de Bruins. Echter de Bruins staan natuurlijk niet voor niets in de Stanley Cup-finale en hebben al eerder bewezen perfect in staat te zijn om veel scorende tegenstanders goed bij te benen of soms zelfs lam te leggen, waarna ze met een of twee doelpunten zelf de wedstrijd beslissen.

Het blijft natuurlijk lastig om te voorspellen wie het uiteindelijk gaat winnen, want er komt altijd meer bij kijken dan kwaliteit. Vanaf vanavond 20.00 plaatselijke tijd kunnen we dus pas echt gaan zien wie er bijvoorbeeld het beste met de aanwezige spanning en druk om weet te gaan en wie de felbegeerde Stanley Cup zal binnenhalen.

Foto: nhlsnipers.com

 

Ook leuk om te lezen