Gisteren berichtte Sport Amerika in een uitgebreid artikel over de fouten die onze redactie aantrof in een ANP-artikel over hersenletsel bij topsporters met neuropsycholoog Erik Matser. Wat volgde was een stroom aan reacties van onder andere lezers, maar ook overige media die – ondertussen waren geattendeerd op ons actieve speurwerk – en van dr. Matser zelf. Vandaag een tweede artikel over deze kwestie, met meer achtergronden en uitgebreide reacties van betrokkenen.
Uit ons contact met neuropsycholoog Matser, die volgens het ANP aangaf dat verscheidene NHL-spelers deze zomer zelfmoord hadden gepleegd als gevolg van hersenletsel, en ook andere media bleek dat dit soort uitspraken vaak een samenvatting van uitspraken zijn, waarbij niet ieder citaat even letterlijk wordt overgenomen. Er zit tenslotte zonder twijfel een grote kern van waarheid in de uitspraken.
Uit de autopsie en ook afscheidswoorden van NFL-speler Dave Duerson bleek dat zijn hersenbeschadiging en daarmee optredende depressie van grote invloed op zijn leven waren geweest en uiteraard is dit ook door artsen aangevoerd als de mogelijke doodsoorzaak of invloed op het overlijden van Derek Boogaard, Rick Rypien en Wade Belak. Dat hun dood mogelijk niet als direct gevolg van hersenletsel kwam is doet daarmee dan ook niets af aan het gevaar van dit soort hoofdblessures.
“Het is zeer van belang dat de risico’s op CTE goed worden beschreven en dat het een breed scala aan klachten betreft,” schrijft Matser aan onze redactie. “Dit betreffen ook gedragsmatige veranderingen. Sporters moeten beschermd worden tegen de insluipende en niet omkeerbare gevolgen van een aanvankelijk niet zichtbare aandoening. Ga je de drempel over met cumulatief hersentrauma door valpartij, vechtpartij, botsing, bodycheck dan kan je zijn en wezen veranderen.”
Inmiddels erkennen leagues als de NFL en NHL dit probleem ook en artsen als Erik Matser en de Amerikaan Mike Lovell werken veel samen om het leven van deze sporters ook na hun carriere te waarborgen. “Bij de congressen die worden georganiseerd door NFL en NHL worden deze zaken besproken en worden tal van voorbeelden van gedragsveranderingen na optellend hersentrauma gepresenteerd. Dit met alle mogelijke gevolgen van dien.” Het is daarom zaak dat er dus wordt opgelet met een doel dat Matser als volgt beschrijft; “[Het] doel is dat het leven na een profsportcarriere nog 50 jaar doorgaat. Liefst met een goed werkend geheugen en concentratiesysteem.”
Dat is een doel waar we het allemaal unaniem over eens kunnen zijn en dat er dan in een algemeen persbericht een fout insluipt is uiteindelijk ondergeschikt aan het feit dat er meer aandacht moet komen voor de gevaren van hersenschuddingen. Vooral nu niet alleen high impact sports als ijshockey en football veelvuldig te kampen hebben met dit soort blessures, maar ook voetballers vaker en vaker bewusteloos op het gras terecht komen.
In de toekomst zal onze website aan deze blessures dan ook geregeld aandacht blijven besteden en we kijken daarbij onder meer uit naar de, hopelijk spoedige, terugkeer op het ijs van Pittsburg Penguins superster Sidney Crosby, die inmiddels al bijna een jaar vecht tegen de gevolgen van de hersenschudding die hij opliep tijdens de 2011 Winter Classic.
Reacties